به گزارش خبر فوری، ده سال پیش همین روزها بود که نخستین نشانه های جنگ داخلی در سوریه پیدا شد، جنگی که در طول زمان، سایه فقر را بر کشوری قدیمی و زیبا گستراند و ویرانی های زیادی را به دنبال داشت. چند سالی است که اوضاع داخلی آرامتر است و نیاز به بازسازی و زیرساخت سازی برای این کشور احساس می شود اما سوری های فراوانی مهاجرت کرده اند و تحریم های گسترده آمریکایی نیز امکان و اشتیاق بسیاری کشورها برای مشارکت در این بازسازی را ناچیز کرده است.
سوریه نیاز به کمک خارجی دارد تا دستش را گرفته و این کشور دوباره روی پای خود ایستاده و رونق بگیرد. همین امر، برخی سرمایه گذاران و متخصصان بخش های خصوصی و دولتی ایرانی به ویژه در حوزه آی تی و فناوری را راهی دمشق کرده است تا هم زیرساخت ها را توسعه دهند و هم نرم افزارهای جدید را در سوریه بومی کنند.
چرا سوریه فرصت است؟
عبدالله مقدم، مدیرعامل شرکت توسعه فناوری آسیاست و بیش از سه سال است در سوریه فعالیت دارد. او می گوید: تنها کشور صنعتی عرب، سوریه است که قبل جنگ به عنوان قلب صنعتی جهان عرب شناخته می شد و زمانی بزرگترین شهرک صنعتی خاورمیانه، شهرک شیخ نجار در حلب بود.
موقعیت جغرافیایی سوریه نیز بر اهمیت تجارت در این کشور افزوده است. مقدم می گوید: این کشور چون بنادری در دریای مدیترانه دارد، ارتباط مستقیمی با اروپا و آفریقا از طریق راه دریایی دارد. همچنین از راه زمینی و از طریق اردن و عراق به خلیج فارس متصل می شود.
او ادامه می گوید: سوریه جزو اتحادیه عرب است و هر کالایی که در سوریه تولید شود، امکان صادراتش به تمام کشورهای عربی بدون گمرک وجود دارد.
این کشور نیاز زیادی به بازسازی نیز دارد. مقدم می گوید: بخش های زیادی از سوریه تخریب شده و متاسفانه کارخانه های تولیدی نیز عمدتا از دست رفته است اما این شرایط، سوریه را به یکی از بهترین بازارهای مصرفی تبدیل می کند. این کشور نیازمند کالا و خدمات است.
چطور محصولاتمان را در سوریه بفروشیم؟
مهدی جعفری، مدیر کارخانه گروه شرکت پرورش داده ها وابسته به هلدینگ میعاد شرق است و به تازگی با سه شرکت سوری مذاکره کرده و در آستانه امضای توافقنامه است. او می گوید: اینجا به طور مستقیم نمی توانیم محصولاتمان را بفروشیم، باید طرف سوری داشته باشیم.
او توضیح می دهد: در سوریه با سه شرکت مذاکره کردیم و مذاکرات خوبی بوده و بنا شد پیگیری ها ادامه یابد و توافقنامه فراهم کردیم.
او توصیه ای هم دارد: به جوانهایی که در صنعتی وارد می شوند توصیه می کنم به کارشان و موفقیت در آن باور داشته باشند که اگر نداشته باشند، شکست می خورند.
میر عرب در همین رابطه، بسترهای کار در سوریه را "بکر" توصیف کرده و می گوید: سوری ها در طول جنگ از فناوری دور شدند و حتی قبل جنگ فناوری اطلاعات توسعه چندانی در این کشور نداشت، بنابراین بستر کاملا آماده است و بتوانیم محصولاتی که داریم در این کشور مستقر کنیم. البته باید شرایط سیاسی، فرهنگی و زبانی سوریه را در نظر بگیریم و فکر می کنم آینده کار روشن است.
مقدم نیز در این زمینه به ذکر نکته ای بسنده می کند: سوریه نیروی کار بسیار ارزانی دارد و می توانیم در حوزه تولید و ری پک کردن از آنها استفاده کنیم.
بازار در سوریه چطور است؟
جعفری بازار فناوری در سوریه را اینگونه توصیف می کند: سوری ها همان ۱۰ سال پیش هم از ما عقب تر بودند. الان نیازها در ایران و سوریه شبیه هم است ولی با سطح پایین تر، یعنی بازار کوچک تر است مثلا اینجا دیتاسنتر بسیار کوچک است.
او تاکید می کند که به خاطر جنگ توسعه به کندی صورت گرفته اما سطح دانش برابر است.
رقیب نداریم
امکان حضور در سوریه برای اکثر کشورها فراهم نیست و این شرایط موقعیت بی رقیبی را برای ایران فراهم می کند. جدی ترین رقیب ایران، ترکیه می توانست باشد که امکان حضور رسمی ندارد. مقدم در این باره می گوید: ترکیه در جنگ حمایت جدی از مخالفان دولت اسد و حتی داعش کرد، بنابراین دولت مرکزی با ترکیه مناسبات سیاسی و اقتصادی ندارد و ورود کالاهای ترکیه به سوریه ممنوع است و به این دلیل رقیب سرسخت ما، حذف شده است، البته کالایش همچنان به طور قاچاق در بازار هست.
نیاز فناوری اطلاعات در سوریه چیست؟
علی میرعرب، عضو هیات مدیره انجمن ناشران دیجیتال انقلاب اسلامی است و به تازگی به نمایندگی از پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامی وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی حضور پیدا کرده. او می گوید: در حوزه فناوری اطلاعات بازار کار را خیلی خوب دیدم؛ در سوریه همه در ابتدای راه هستند، به خصوص بخش نرم افزار و اگر دانش های جدیدی همراهش باشد واقعا جای کار دارد.
او که درباره بومی سازی پلتفرم کتابخانه همراه در سوریه مذاکراتی داشته، امیدوار هم هست: شرایط هر روز بهتر و بهتر خواهد شد، آنها می توانند به تکنولوژی های روز جدیدتری مانند هوش مصنوعی دست پیدا کنند که کار سختی نیست چون جوان های مستعدی دارد.
مقدم معتقد است: در حوزه فناوری اطلاعات بسترهای مختلفی در سوریه هست که مهمترینش توسعه زیرساخت هاست چراکه هر شهری که خراب شده نیازمند زیرساخت ارتباطی است.
او ادامه می دهد: تکنولوژی، در طول جنگ به روز نشده است و سوری ها به دنبال تکنولوژی های جدید هستند و سرویس ها و پلتفرمهای مختلف می خواهند.
مقدم می گوید: اگرچه بخش دولتی در حال حاضر منابع خوبی را ندارد اما بخش خصوصی توانمند است و پروژه های مختلفی را اجرا می کند.
ناامنی یک مانع جدی است؟
جعفری "احساس ناامنی سرمایه گذاری در سوریه" را یک فرصت برای ایرانی ها می داند و می گوید: باید با خودمان روراست باشیم، اگر سوریه امن بود، ما ایرانی ها جایگاه کمتری داشتیم و کشورهای اروپایی به راحتی می توانستند بازار را بگیرند، برای نمونه عراق را در نظر بگیریم که ترک ها و آمریکایی ها بازارش را قبضه کردند.
او تاکید می کند که "الان بهترین موقعیت برای ماست" و می گوید: اگر شرایط عادی شد، دیگرانی هستند که راحت می توانند بازار را در دست بگیرند اما حالا رقیب خارجی دیگر کم است. بقیه کشورها از تحریم می ترسند و ما چون خودمان تحریمی هستیم، ترسی نداریم.
مقدم تقریبا با جعفری هم نظر است و می گوید: کشورهای اروپایی و چین و سایر کشورها به دلیل تحریم های اخیر آمریکا که به آن قانون سزار و قیصر گفته می شود، علاقمند به حضور در سوریه نیستند چون از تحریم ها می ترسند، و این شرایط بازاری را برای ایرانی ها باز می کند تا بتوانند بهتر ورود کنند.
مدیرعامل شرکت توسعه فناوری آسیا می گوید: حدود سه سال است که در بخش مرکزی و شهرهای بزرگ مشکل امنیتی وجود ندارد. فقط در منطقه شمال شرقی سوریه، بین مرز ترکیه و عراق چند شهر مثل ادلب، حسکه و قامشلی درگیری های داخلی وجود دارد. به لطف مدافعین حرم و فرماندهی خوب حاج قاسم چیزی به نام داعش دیگر در سوریه وجود ندارد اما بخشی از مخالفان سوری ها مسلح هستند و بحثی با دولت ندارند و تنها می خواهند از دولت امتیازهای سیاسی بگیرند مثلا می گویند ما اسلحه مان را زمین می گذاریم اگر استاندار فلان منطقه ما باشیم. این تیپ معاملات است. فعلا در کل کشور سوریه هیچ مشکل نظامی و امنیتی نیست و زندگی مردم روی روال عادی است.
میرعرب اما سوریه را اساسا به معنای عرف، ناامن نمی داند و می گوید: بیراه نیست اگر فکر کنیم سوریه چون در کنار اسرائیل است و داعش در آن بوده، ناامن است اما این شرایط برای ایرانی ها ناامنی حساب نمی شود چراکه سرمایه گذاری در ایران هم چندان امنیت ندارد و شرایط خیلی از ایران ناامن تر نیست، از طرف دیگر با شرایطی که حس کردم در سوریه، امنیت و رفاه دارد جای ناامنی را می گیرد.
فرصت کوتاه است
میرعرب معتقد است: الان دقیقا وقتی است که باید کار را شروع کرده و پروژه هایمان را استارت بزنیم و با فرهنگ آنجا تطبیق دهیم و کم کم نهادینه کرده و مورد استفاده بیشتری قرار دهیم.
مقدم زمان را محدود می داند و می گوید: این زمان هم زیاد طول نمی کشد. ما فرصت طلایی در سال های 2020 و 2021 داریم و بعدش احتمالا این فرصت از دست رفته است برای همین تلاش می کنیم در این فرصت طلایی بخشی از بازار را جذب کنیم و گرنه ما از بازار حذف می شویم
جعفری اما یک توصیه دارد: اینکه ما اینها را نجات دادیم، بادی در سرمان نشود که از بالا نگاهشان نکنیم که نه تنها غیراخلاقی است بلکه غیر تجاری است و به سرعت بازار را از دست می دهیم.
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه