غلامرضا بنی‌اسدی در جمهوری اسلامی نوشت:سواد رسانه ای برای آحاد مردم، واجب و برای مسئولان محترم از اوجب واجبات است. بارها دیده ایم که نه مردم عادی، نه کنشگران که مسئولان محترم هم شکار فضا سازی های غیر واقعی می شوند.
آخرین نمونه اش این که یک نماینده بزرگوار مجلس گفته "کریم بنزما چند شب پیش توپ طلا گرفت و از وی درباره اغتشاشات ایران سوال پرسیدند که وی گفت حجاب اصل و اساس اسلام است." بعد هم این جناب نماینده نتیجه گرفته است "بنابراین همه ما باید در اظهارات خود دقت کافی کنیم."
بله ما حتما باید در اظهارات خود دقت کافی کنیم والا گرفتار فضاهای غیر واقعی خواهیم شد که ما را خاکستر نشین فریب خواهد کرد. ایشان و افرادی از این قبیل خوب است وقتی موضوعی را می شنوند یک جستجوی کوتاه در اینترنت داشته باشند تا ببینند این حرف به قواره طرف می خورد بعد با شور و شعف نقل کنند و" همباوران" خود را مشعوف نمایند.
مردم که خیلی دقیق تر از ما خبر ها را رصد می کنند. بنده خدایی می گفت وقتی آقایان به این راحتی فریب می خورند یا دچار اشتباه برداشت می شوند، آیا در مسائل مهم و حیاتی کشور مصون خواهند بود؟
بگذریم، بحث که فوتبالی شد، یاد خبری افتادم که سال های پیش رسانه به رسانه می گشت و ماجرای زیدان و سری که به سینه ماتراتزی ایتالیایی کوبید هم مثل این قصه بنزما، برخی محترمین تریبون دار را تا آنجا برد که کله زدن زیدان را به دفاع از مقدسات ربط دادند و خواستند که مقامات بالای نظام، او را به عنوان سرمربی تیم ملی منصوب کنند!
بعد هم که دلیلِ دعوای آن دو بازیکن معلوم شد، کسی نه عذری خواست و نه برای اصلاح گفته هایش به خود زحمت داد. انگار عذر خواهی از کلام نسنجیده تابو شده است برای برخی ها حتی اگر کلامشان در تراز تهمت باشد مثل آن آقای نماینده که از حقوق 350 میلیون تومانی رئیس جمهور سابق گفت اما بعد معلوم شد که قصه، جا به جایی صندوق بازنشستگی است و خبر حقوقی چنین از اساس دروغ است. اما گوینده که در واقع تهمت زننده بود چنان رفتار کرد که انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته!
اما ذهن مردم، بیابان خالی نیست که خریزه را تا آخر بخورند و اثری از آن نماند. اثر می ماند و اولین ما به ازایش بی اعتمادی به مسئولان است. چیزی که به حکم عقل باید از آن پرهیز کرد. حکم شرع در باره دروغ و تهمت را هم همه می دانیم!
مسئولان بدانند که گفته ها شان شلیک در خلا نیست. شاید آنان بر" سبیل مطایبه"، شوخی، شوخی حرفی بزنند اما مردم جدی، جدی می گیرند.
باری، بی سواد رسانه ای حرف زدن مصداق "گز نکرده، پاره کردن" است. آقایان خود را ملزم کنند به کسب سواد رسانه ای والا گرفتار فریب می شوند و کلامشان هم باعث فریب دیگران می شود.
21220
آخرین دیدگاه