درگذشت دکتر آذرتاش آذرنوش (قمی) استاد برجسته دانشگاه، را به خانواده محترم و دوستان و دوستدارانش تسلیت می‌گویم.
در این روزگار پریشانی، وقتی سرمایه‌ای علمی که حضورش همواره امیدبخش است و تکیه‌گاه اهل فرهنگ، جایش خالی می‌شود، تحمل فقدان او عرصه زندگی را بر انسان تنگ‌تر می‌کند.
دکتر آذرنوش چراغی تابناک و شخصیتی دوست‌داشتنی، باصفا و وطن‌دوستی کم‌مانند بود.
تحقیقات ایشان در شرح و تبیین وضعیت زبان فارسی و عربی در سده‌های نخستین، راه را بر شناخت بهتر فرهنگ و منابع ایران باستان و تآثیر متقابل دو فرهنگ ایرانی و عربی بر یکدیگر، هموار کرد.
او نشان داد، در مبحث چالش میان زبان عربی و فارسی، چه خدمات باارزشی هر دو زبان به یکدیگر نموده‌اند. دکتر آذرنوش متولد شهر قم بود و در دبیرستان حکیم نظامی تحصیل کرده بود؛ جایی که بزرگانی چون دکتر حسین کریمان، دکتر امیرحسین یزگردی، دکتر مظاهر مصفا، دکتر علی‌اشرف صادقی و … در آن تحصیل کرده بودند. کتاب‌ها و مقالات علمی پژوهشی استاد زنده‌یاد آذرنوش یادگار ارزشمندی برای جامعه علمی کشور است.
آن مرحوم مدتی بود از بیماری پوستی رنج می‌برد و درد و رنج، امانش را بریده بود. داغمان با رفتن او دوباره تازه شد. از خداوند مهربان، برای استاد آذرنوش طلب رحمت و مغفرت و آرامش ابدی می‌کنیم. روحش شاد و همواره مشمول لطف و رحمت خدا باد.
* مدیرعامل مؤسسه پژوهشی میراث مکتوب
آخرین دیدگاه