امروز ۲۸ تیر ماه دوازدهمین سالروز درگذشت خسرو خوبان سینمای ایران است. افسوس…
آن صدای گرم، آن چهره دوست‌داشتنی، آن تجلی درخشان بازیگری، زود رفت و دریغ و افسوس! مطلبی به مناسبت سالمرگ خسرو شکیبایی.
۱۲سال از فقدان خسرو شکیبایی می‌گذرد و هر سال که سپری می‌شود، دریغ و حسرت‌مان از نبود این بازیگر بزرگ و تاثیرگذار و دوست‌داشتنی بیشتر می‌شود. شکیبایی گرچه در همان عمر مفید و ۶۴ ساله، کلی یادگاری خوب و خاطره‌انگیز برای ما به‌جا گذاشت، اما حسرت ماجرا در این است که حیف بود آن نبوغ و استعداد خاموش شود و حالاحالا‌ها ادامه پیدا نکند.
چه بسیار نقش‌های هامون‌وار و عاشق‌پیشه‌ای که می‌توانست به مدد صدای زنگدار و پرطنین و احساس زلال شکیبایی، جان نگیرد و ما را با جهان قصه همراه نکند. اما چه کنیم که تقدیر یا هرچه بود، این آرزو برای ما مخاطبان و دوستداران عملی نشد و ما مانده‌ایم و همان یادگاری‌های خوش گذشته که خوشبختانه کم هم نیستند و می‌توان تا حدودی غم فقدان یک بازیگر بزرگ را با تماشا و خاطره‌بازی التیام بخشید.
خسرو شکیبایی در ۲۸ تیر ۱۳۸۷ دار فانی را وداع گفت. در ادامه به بررسی چند آثار ماندگار او م..
آخرین دیدگاه