همزمان با تلاش ۶ کاندیدای ریاست جمهوری برای تشریح برنامه‌های انتخاباتی و حضور پیاپی آن‌ها در برنامه‌های صدا و سیما، همچنان حضور قشر خاکستری در انتخابات یک موضوع مهم است؛ موضوعی که می‌تواند نتیجه انتخابات را به طور کامل تحت تاثیر خود قرار دهد.
رقابت‌های انتخاباتی کاندیدا‌ها در بخش‌های تک نفری، کارشناس محور و البته مناظره محور در شرایطی برقرار است که با توجه به فشرده بودن زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری مشخص نیست هر کاندیدا تا چه حد در اقناع افکار عمومی موفق عمل کند.
با توجه به این شرایط پرسش‌هایی در خصوص چگونگی عملکرد کاندیدا‌ها در برنامه‌های تلویزیونی و تبلیغات میدانی آن‌ها و نقش این تبلیغات در اقناع افکار عمومی مطرح است، رسول منتجب نیا، دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
برخی کاندیدا‌ها عوام فریبی می‌کنند
رسول منتجب نیا به فرارو گفت: «اصولا در تبلیغات انتخابات یک مجموعه از عناصر مختلف مطرح است و به یک مورد نمی‌توان اکتفا کرد. بخشی از وظایف کاندیدا‌ها مبتنی بر آگاهی بخشی به مردم است. مردم باید شخصیت کاندیدا‌ها را بشناسند. مردم باید سوابق کاندیدا‌ها و ایده‌ها و آرمان‌های فرد را هم بداند، اما از همه مهمتر برنامه‌های کاندیدا‌ها است. بخش مواجهه با مردم نیز بسیار مهم است. حضور کاندیدا‌ها در مجامع مختلف علمی و غیرعلمی و در جمع مردم نیز حائز اهمیت است. این که یک کاندیدا به شکل یک طرفه و متکلم وحده حرف بزند، ارزش و اعتباری ندارد. مناظره‌ها می‌تواند مهمترین بخشی باشد که ما شاهد به چالش کشیده شدن افراد باشیم. اما باید این حقیقت را بپذیریم که این بار فرصت کوتاه است و دو هفته زمان برای تبلیغات وجود دارد که تا کنون هم بخش زیادی از آن گذشته است. کار برای مردم هم دشوار شده است و برای تصمیم گیری، مسیر سختی را در پیش دارند. کاری که صدا و سیما هم انجام داده بد نیست، اما ایده آل نیست. به هر حال صدا و سیما هم جهت گیری‌های یک طرفه و پنهان کاری‌ها و عدم شفافیت دارد. با این وجود، پخش مناظره‌ها نکته مثبتی است. اما توزیع تریبون خارج از صدا و سیما گاهی یکسان نیست، مثلا ممکن است یک کاندیدا در برخی مراکز و محافل تریبون داشته باشد و دیگری نه و محروم باشند.»
وی افزود: «توجه مردم باید به صداقت و عدم صداقت کاندیدا‌ها باشد. در برخی دوره‌های گذشته شاهد بودیم برخی کاندیدا‌ها وعده‌هایی دادند که قابل اجرا نبود. مثلا برخی از دوستان خود ما در انتخابات وعده دادند که زندانیان سیاسی را آزاد می‌کنند و حصر را بر می‌دارند. خب مشخص بود که این وعده نه عملی بود و نه در اختیار رئیس جمهور بود که چنین کاری انجام دهد. در خصوص مسائل اقتصادی نیز دیدیم که یک کاندیدا مدعی شد تورم را تک رقمی می‌کند یا حتی به صفر می‌رساند و دیدیم که وضعیت تورم کشور نیز بالا رفت. اکنون نیز می‌بینیم که برخی کاندیدا‌ها وعده‌های توخالی و غیرعملی می‌دهند. مردم باید به این نوع وعده‌ها حساس شده و دقت کنند که هر وعده‌ای صادق نیست. برخی از کاندیدا‌ها با وعده‌های توخالی به دنبال عوام فریبی و جلب توجه هستند. همچنین یادمان هست که در دور گذشته همه کاندیدا‌ها مدعی شدند با فیلترینگ مخالفند و باید آزادی اینترنتی باشد. اما مشخص شد که همان‌ها که شدیدتر مخالفت می‌کردند در فیلترینگ و برخورد با فضای مجازی پیشقدم شدند. من فکر می‌کنم مردم باید بسیار هشیار باشند و بسیار مهم است مردم به برنامه‌ها توجه کنند.»
قالیباف و جلیلی در صورت احساس خطر ائتلاف می‌کنند
دبیرکل حزب جمهوریت ایران اسلامی گفت: «اگر یک کاندیدا صداقت داشته باشد قطعا حقایق را به ویژه در بخش اقتصادی می‌گوید و اعلام می‌کند می‌خواهد چه اقدامی انجام دهد و این اقدام را از چه منابعی انجام می‌دهد. کاندیدایی که گنده‌گویی می‌کند و وعده‌های عجیب می‌دهد تکلیفش مشخص است. در مناظره هم همینطور است. در مناظره، برخی از افراد از وسیله و ابزار تهمت و به تعبیر مقام رهبری، از به لجن کشیدن و حتی توهین به دیگران استفاده می‌کنند. افرادی که به این روش‌ها متوسل می‌شوند اصلا صلاحیت کاندیداتوری ندارند.»
وی افزود: «شکی نیست که دو نوع گرایش در اصولگرا‌ها شکل گرفته است. یک گرایش همان گرایش اصولگرایی سنتی است و یک گرایش هم تندرو و افراطی است که امروز در جبهه پایداری تجلی پیدا کرده است و هر دو این‌ها در طیف اصولگرایی قرار دارند و با یکدیگر هم رقابت دارند به این معنا که سنتی‌ها می‌خواهند مثل گذشته امور اجرایی را در اختیار داشته باشند و پایداری چی‌ها می‌خواهند خیز بردارند و مدیریت کشور را در اختیار گرفته و طبق سلیقه خود پیش ببرند هرچند هدف گذاری آن‌ها به شکل دقیقی مشخص نیست. اما چون این‌ها یک رقیب مشترک به نام طیف اصلاح طلب دارند، هیچکدام معتقد به تغییر ساختار نیستند. نه آقای قالیباف و نه آقای جلیلی معتقد به تغییر ساختار نیستند و شعار این که باید دگرگونی اساسی ایجاد شود را نمی‌بینیم. رقیب اصلاح طلب آن‌ها حتی ممکن است اگر احساس خطر کنند باعث شود به وحدت نظر رسیده و یکی به نفع دیگری کنار برود. این بار هم ممکن است برخی پوششی باشند و برخی به نفع دیگری کنار بروند. در مقابل، تنها یک کاندیدای اصلاح طلب داریم.»
این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: «برداشت من تا به حال این است که شرایط آقای پزشکیان نسبت به رقبا بهتر است و یک موج در حال شکل گرفتن است. اگر این موج گسترش و شدت پیدا کند انتخابات تک مرحله‌ای می‌شود، اما اگر این اتفاق نیفتد، معتقدم یکی از افراد در دور دوم آقای پزشکیان خواهد بود. به هر حال در دوره‌های پیشین وقت زیاد بود و افراد از مدت‌ها قبل برنامه ریزی می‌کردند. همچنین سفر‌های استانی متعددی را شاهد بودیم و نمی‌دانم ۳۱ استان کشور چگونه با کاندید‌ها ارتباط پیدا خواهند کرد. باید بپذیریم که ارتباط یک طرفه از طریق صدا و سیما برخی از مردم را قانع نخواهد کرد و مردمی که با انتخابات قهر کرده بودند، به راحتی به سمت انتخابات برنمیگردند و ایجاد خیزش حضور در انتخابات بسیار دشوار خواهد بود. نتیجه این وضعیت را در انتخابات مجلس شورای اسلامی دیدیم. اگر قرار باشد در انتخابات ریاست جمهوری هم ۷ درصد مردم تهران در انتخابات شرکت کنند با یک آبروریزی بزرگ مواجهیم. کاندیدا‌ها بررسی کنند و بگویند چرا مردم نسبت به انتخابات بی تفاوت شده اند و در انتخابات شرکت نمی‌کنند.»
آخرین دیدگاه