مسعود رنگرزان درباره عدم ماندگاری مجسمه‌ها در چهار دهه اخیر به نقش سازمان‌ها و شهرداری اشاره دارد: بعد از انقلاب مجسمه هادر انحصار شهرداری و سازمان ها قرار گرفت.
سارا نصراللهی: مجسمه‌ها و تندیس‌های منحصربه‌فرد از شخصیت‌ها و مشاهیر ایرانی در سراسر ایران به چشم می‌خورد. مجسمه‌هایی که بعد از گذشت سالها همچنان در خاطر مردم ماندگار است و جز آثار ماندگار هنری و جذابه‌های هنری کشور محسوب می‌شوند. اما در چندسال اخیر مجسمه ماندگاری به این جمع مجسمه‌های سابق اضافه نشده است و اگر هم مجسمه ساخته و اضافه شده نه تنها ماندگار نبوده بلکه چهره شهر را هم زشت کرده است. به بهانه مجسمه‌هایی که در تهران و میادین شهر وجود دارد به سراغ مسعود رنگرزان رفتیم تا با او درباره کیفیت مجسمه‌ها و عدم ماندگاری آن گفت‌وگو کنیم.
رنگرزان در پاسخ به این سوال که ما چرا در این اواخر مجسمه ماندگار تولید نشده است، گفت: «به این دلیل که بعد از انقلاب به بعد مجسمه ها در انحصار شهرداری ها و یا در انحصار گروه خاصی و یا حتی در انحصار سازمان و یا ارگان خاصی بوده و می‌توانم بگویم که ماهیت ملی این مجسمه ها خیلی کمرنگ شده است.»
وی در پاسخ به سوال اینکه بنظر شما تاثیر مجسمه بر روی مخاطب چگونه است بیان کرد: «هر اثر هنری یک زبان گویا دارد که زمان خود و یا گذشته یک کشور را در واقع بیان می کند. مثل هر شعریا داستانی، مجسمه ها هم داستان خود را دارند ولی با زبان خودشان که در مخاطب تاثیر دارد. هر هنری با زبان خودش گویا ی تاثیرات خودش است و در زمان خود چه در آینده، حال و یا گذشته تاثیر خود را می گذارند.»
رنگرزان در پرسش به اینکه بنظر شما این مجسمه ها باید مدرن یا سنتی باشند افزود: «اینکه مجسمه ها مدرن یا سنتی باشند فرق چندانی ندارد. قطعا ما در عصر مدرن زندگی می کنیم و باید دستمایه‌های مجسمه های مدرن را داشته باشیم. مخاطب ما مخاطبی نیست که حوصله مجسمه های پر زرق و برق داشته باشد و مجسمه های مینیمال و ساده بیشتر می پسندد. به نظرم در کل مهم نیست که مجسمه چگونه باشد، بلکه نکته مهم این است که این اثر هنری به هر شکلی که باشد دارای ارزش های هنری باشد و مهم تر از آن اینکه هنرمند بتواند نهایت ستفاده را از سوژه داشته باشد. در مجسمه سازی هیچ محدودیتی نیست که کار سنتی، مدرن و یا پست مدرن باشد.»
رنگرزان در خصوص نحوه ساخت مجسمه‌ها بر چه اساسی و مبنایی طراحی و ساخته می شوند گفت: «اگر مجسمه‌ساز برای خودش و یا برای نمایشگاه خودش مجسمه بسازد که دیگر مجسمه هیچ ماهیت خاصی ندارد، هنرمند می‌تواند از مشتریان یا مخاطبان خود سفارش بگیرد، یا حتی از جای دیگر ایده بگیرد و یا از جایی و یا کسی دیگر الهام بگیرد. به عبارت دیگر نظر مخاطب و سفارش دهنده بر روی اینکه مجسمه چگونه ساخته شود تاثیر دارد.»
این مجسمه‌ساز در آخر افزود: «مجسمه‌سازی معمولا توسط یک ارگان و یا یک سازمان سفارش داده می شود. متاسفانه من دیگر تمایلی به ساختن مجسمه‌ها ندارم. به این دلیل که مجسمه‌سازی خیلی انحصاری شده و آن نظر کارشناسی که قبلا از هیئت داوران انتظار داشیم را دیگر نداریم. بنظرم مجسمه سازی مثل قبل جذابیت کافی را ندارد و خیلی از هنرمندان از جمله خودم فقط برای دل خودمان کار می کنیم.»
۵۵۲۴۷
آخرین دیدگاه