ایسنا نوشت: عبدالعلی دستغیب با ارائه گزارشی از کتاب‌های جدیدش، گفت: نقد شعر در ادبیات ما ضعیف است و سعی کرده‌ام با نوشتن کتاب «نقد شعر»، جای خالی این موضوع را پُر کنم.
این نویسنده و منتقد ادبی درباره فعالیت این روزهایش گفت: سنم بالاست و فعالیت چندانی ندارم. سه‌چهارم قرنیه چشمم از بین رفته است و کُند مطالعه می‌کنم اما با وجود این، در جریان انتشار کتاب‌ها و مجلات جدید هستم و آن‌ها را مطالعه می‌کنم.
او با بیان این‌که در سال‌های اخیر کتاب‌هایی از او منتشر و یا بازنشر شده‌اند، ادامه داد: سال پیش، کتاب دوجلدی «حافظ‌شناخت» را که در سال ۱۳۶۸ چاپ شده بود با همراهی حسن اربابی دوباره تجدید چاپ کردم. دو سال پیش (۱۳۹۹) هم کتاب«هفت شهر شعر» مصاحبه‌ای با صمد مهماندوست و درباره شاعرانگی ایرانیان و شعر معاصر ایران را در دو جلد، چاپ کردم. کتاب‌های دیگری دارم با عنوان «منطق گفت‌وگو میخائیل باختن» و «فلسفه تاریخ» هگل که احتمالا تا ماه آینده منتشر خواهند شد. «خوانش انتقادی؛ تفسیر و تأویل آثار ژیل دلُوز» که حدود دوسه ما پیش منتشر شده نیز دیگر کتاب من است.
دستغیب در ادامه بیان کرد: کتاب دیگرم نیز که پنج‌سال بر روی آن وقت صرف کرده‌ام درباره مولانا و شمس تبریزی است و عنوانش را «اختران خورشید و ماه» (شمس تبریزی، خورشید و مولوی، ماه) انتخاب کرده‌ام. در ضمن در روزنامه همشهری و روزنامه عصر مردم شیراز و روزنامه خبر شیراز مقالاتی چاپ می‌کنم. می‌توانم بگویم به خط آخر رسیده‌ایم و در حدود ۷۰ جلد کتاب در زمینه‌های ادبی و فلسفی منتشر کرده‌ام.
این منتقد ادبی با اشاره به این‌که در سال‌های اخیر بیشتر به فلسفه و رمان توجه داشته است، اظهار کرد:کتابی با عنوان «کتاب شعر» در حوزه هنری منتشر کردم که بعد از انتشار آن، کتاب «نقد شعر» را نوشتم و در آن ۵۰ نفر از شاعران امروز- دهه ۸۰ و ۹۰ را نقد کرده‌ام. این کتاب در دست چاپ قرار دارد و احتمالا تا پایان سال منتشر خواهد شد.
او در ادامه توضیح داد: نقد شعر در ادبیات ما ضعیف است. در دوره جدید، چند نفری در زمینه نقد شعر فعالیت کردند از جمله رضا براهنی و محمد حقوقی. البته هر دو زحماتی کشیدند و کتاب‌های نقد شعری چون «طلا در مس» در زمینه شعر منتشر شد. منتهی رضا براهنی چون ادبیات فارسی را بلد نبود، مطالبی که محققان انگلیسی چاپ کرده بودند، به اسم خود منتشر می‌کرد. از طرف دیگر او در معرفی شاعران غرض داشت مثلا چون با شاملو و نادرپور مخالف بود، تلافی می‌کرد در واقع نقد او خدشه داشت. حقوقی در زمینه نقد شعر بهتر بود اما او هم درباره محتوا بحث نمی‌کرد و نگاه فرمالیستی داشت اما من سعی کردم جای خالی نقد را در شعر معاصرمان پُر کنم.
عبدالعلی دستغیب در پایان گفت: «کتاب شعر» یک کتاب کوچکی است و سعی کردم با توجه به آراء هنرشناسان خودمان، تعریف‌های دقیقی از شعر ارائه کنم و نشان دهم شعر چیست، فایده‌اش چیست و شعر چه ماهیتی دارد. کتاب نقد شعر، کتاب مفصلی است و حدود ۵۰۰ صفحه می‌شود.
۵۵۵۵
آخرین دیدگاه