علیرضا آسانلو، در نمایشگاه «دیدار به قیامت»، فیگورهایی از صادق هدایت را در آستانه ۱۲۰ سالگی این نویسنده، در مرزی میان رئالیسم و انتزاع، در لایههایی متعدد از رنگ بازتاب داده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، بهمن، ماه تولد صادق هدایت است و این روزها روایتی بسیار متفاوت از این چهره همیشه مورد توجه هنر ایران در گالری مژده به تماشا گذاشته شده است.
علیرضا آسانلو، نقاش و مجسمهسازی که به واسطه آفرینش سردیسهایی از زندهیادان کیارستمی، شجریان، انتظامی، ملکالشعرای بهار و … شهرت دارد، با رویکردی زیبایی شناختی، در مرزی معاصر میان رئالیسم و انتزاع و اصالت بخشی به عنصر تخیل بیننده، المانهایی از فیگورهای هدایت را در لایههایی متعدد از رنگ بازتاب داده است.
«دیدار به قیامت»، عنوان این مجموعه هنری، برگرفته از جملات معروف صادق هدایت است و لابد شما انتظار دارید با ورود به گالری مژده با جناب صادق هدایت دیدار کنید که در ۴۸ سالگی بسیار تراژیک و غمانگیز زندگی را به درود گفت؛ اما ده نقاشی این نمایشگاه شما را به دیداری مفهومی و معناگرا رهنمون میکند؛ صادق هدایتی که اگر بود، سال دیگر به ۱۲۰ سالگی میرسید!
آسانلو درباره چرایی پرداختن به صادق هدایت گفت: «بعضی پرسوناژها حذف شدنی نیستند، حتی اگر درد باشند و یا درمان، حتما هدایت در تاریخ هنر معاصر ایران جریان ساز است… هدایت برای من یک اتمسفر است، فضایی که با عینک صادق میتوان دید حیرتانگیز است و تکان دهنده، حقایق زندگی روزمره در هم تنیده و از فضایی سورئالیستی سربر میآورد.»
او افزود: «نمی توان هنرمند بود و هدایت را ندید، نمیشود آثار او را نخواند و معاصر شد، کاری به موضوع آثار ندارم، فارغ از مضامین آثار که در حوزه دانش من نیست، من از منظر ساختار هنر و ماهیت هنرمندانه به مسئله نگاه میکنم، نقاشی در اتمسفر هدایت برای من ضرورت بود، نه انتخاب، جالب است بگویم، این مجموعه از نقاشیها موضوع دیگری دارد با نام «دیدار به قیامت» چیزهایی شبیه صورت که دیگران میگویند صادق هدایت است، و من نظاره میکنم آنچه این آثار در نوع بودنشان در مخاطب میسازند… اگر اتمسفر نقاشیهای من روایتگر دیگری را میخواهد، من کنار میکشم و به تماشا مینشینم.»
آسانلو درباره انتخابِ نامِ «دیدار به قیامت» برای این نمایشگاه گفت: «دیدار به قیامت، آخرین نوشته صادق هدایت، خلاصه جهان بینی فردی است که سریع زندگی کرد و آثارش را از دل تودههای مردم بیرون کشید و از دسترس خارج شد. معمولا اصطلاح «دیدار به قیامت» در فرهنگ ما زمانی استفاده میشود که فرد از تغییر شرایط و یا مواجهه با قدرتی در میماند و برای خالی کردن خشم خود، وعده دیدار به قیامت را نثار میکند، و یا در ناکامیهای عشقی و وابستگیهای معنادار وعده دیدار به آخرت داده میشود، این ضرورت امروز هم در تمام ابعاد زندگی ما احساس میشود، چه اسمی بهتر از این، که حالمان را خوب کند و خشممان را فرو نشاند. »
او در پاسخ به این نکته که خیلیها صادق هدایت را راوی یاس و ناامیدی ارزیابی میکنند اما شما در برخی آثار ردپای هیجانی از شور و زندگی را بازتاب دادهاید، گفت: «راستش، متهم اصلی فعلا فراری است، هدایت در قالب یک روایتگر داستان سرایی کرد و خود واقعیش را در لایههایی از حقایق زندگی در روزگار خودش پنهان کرد، برای رسیدن به او باید از لابلای پرسوناژها و شخصیتها و قصهها عبور کنی، چیزی شبیه هزار و یک شب و در مییابی که زیر انباشتی از نوشتهها و داستانهای تبآلود، شخصیتی به شدت آگاه و عصیانگر در آرامش نشسته و به زندگی مینگرد، زندگی مهمترین موضوع آثار هدایت است، و انسان عالیترین پرسوناژ … من دریافتی از هدایت را تصویر کردهام که شامل خود حقیقی و محتوی سرشار از زندگی است.»
علیرضا آسانلو متولد ۱۳۵۳ در زمینه نقاشی، طراحی و مجسمه، بیش از ده نمایشگاه انفرادی و جمعی داشته است. مجسمه های برنزی از غلامحسین امیرخانی، مرتضی ممیز، جلیل شهناز، پرویز تناولی، محمد احصایی، پرویز کلانتری، غلامرضا تختی، سلمان هراتی، پروفسور رضا، پروفسور ستوده، پروفسور گنجی و ضیاالدین امامی که در اماکن فرهنگی و هنری و دانشگاهی و موزهها نصب است، از جمله آثار شناخته شده اوست.
نمایشگاه «دیدار به قیامتِ» علیرضا آسانلو تا ۱۲ بهمن در گالری مژده به برپا خواهد بود.
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه