غزل «مهتاب» سروده امام موسی صدر در سال ۱۳۴۴ است که آن را به همسرش بانو پروین خلیلی تقدیم کرده بود.
به گزارش خبرآنلاین، نکته حائز توجه اینکه جمع حروف نخست مصراع‌های اول هر بیت نام "پروین خلیلی" و جمع حروف نخست مصرع‌های دوم هر بیت نام "موسی صدر" را می‌سازد. این غزل، در دفتر آیت الله سید مرتضی مستجابی با این توضیح ذکر شده که "غزل در بحر خفیف (۲) و دارای توشیح (۳) متناسب در دو مصرع، از: موسی صدر" است. این غزل از آقا«موسی صدر» به شرح زیر با دستخط وی منتشر شده است:
(پ)
پرده‌ای از پرند س‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍یم اندود
ماه بر دوش شام گسترده
(ر)
روشن و دلکش و خیال‌انگیز
وز نسیم شبانه افسرده
(و)
و اندر اعماق آشیانه خویش
سر خود مرغ حق فرو برده
(ی)
یاد بیداری و تلاش و سخن
از خیال زمانه بسپرده
(ن)
نیمی از شام هجر بگذشته
صحبت غم به جانم آورده
(خ)
خواب بگریخته زدیده من
دامن از اشک چشم پر کرده
(ل)
لیک با رنج جانگداز فراق
روح باز از غمش نیازرده
(ی)
یاد مهر حیات‌بخش «مه»م
زنده می‌دارد این تن مرده
(ل)
لاله حاوی او چراغ شب است
نور بر شام هجر بسپرده
(ی)
یا رب از جور دهر برهانش
تا که برهاند این سرا پرده
توضیحات:
۱. از اصطلاحات بلاغی، دارای صنعت بدیع لفظی توشیح
۲. بحر عروضی بر وزن: فعلاتن مفاعلن فعل
۳. در لغت به معنی حمایل و زیور بستن و در اصطلاح ادبی یعنی درج کلماتی در شعر یا نثر که می توان آنها را از متن جدا کرد تا معنی مستقلی پدید آید. معمولا قصد از این کار پنهان داشتن موضوع میان گوینده و مخاطب است.
این شعر با دست خط امام موسی صدر نزد آیت الله سید مرتضی مستجابی محفوظ است که ایشان آن را در اختیار مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر قرار داده است. نکته جالب و شیرین در این غزل این است که حروف اول مصرع‌های اول این غزل نام «پروین خلیلی» را می‌سازند.
/6262
آخرین دیدگاه