حامد سلیمانزاده، منتقد و کارشناسِ سینما معتقد است با سه راهکارِ انجام پژوهشهای کارآمد، تنوع در اکران و تعطیل نکردن جشنوارهها، میتوان سینمای کشور را از نابودی نجات داد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، کلاب هاوس خبرآنلاین با موضوع «سینمای ایران در ژانر وحشت از کرونا؛ فردا چه میشود؟»، شامگاه دوشنبه ۲۲ شهریور، با حضور گروهی از کارگردانان، تهیهکنندگان، سینماداران، کارشناسان و منتقدان سینما برگزار شد.
حامد سلیمانزاده، منتقد، کارشناس و داور جشنوارههای مختلف سینمایی هم که در این نشست حضور داشت، درپاسخ به این سوال که «آینده سینمای ایران پس از کرونا را چگونه میبینید»، گفت: «خود این سوال باعث ایجاد وحشت در میان سینما دوستان میشود. ما با چند مسئله مواجه هستیم که کرونا یکی از آنهاست که بسیاری از جشنوارهها و حتی فیلمهای بلند ما را تحت تاثیر قرار داده است. البته کرونا باعث رشد نوعی تجربهگرایی در بین فیلمهای کوتاه شد.»
او درباره عدم وجود شرایط مناسب برای اکران آنلاین گفت: «یکی دیگر از مشکلات ما مخصوصا در مواجهه با اکران آنلاین این است که بستر امنی برای حفظ آثار نداریم و اینگونه سینمای ایران هیچ وقت نمیتواند در بستر مجازی به حیات خود ادامه دهد. اگر کسی به سمت اکران آنلاین برود، فقط یک نعش از اثرش باقی میماند. مشکل هم آنجاست که هیچگاه از قانون کپی رایت حمایت نشده و نخواهد شد.»
سلیمانزاده در ادامه با اشاره به اکران آنلاین در دیگر کشورها گفت: «البته در کرونا بسیاری از کشورها به سمت اکران آنلاین رفتند اما به صورت محدود آن را دنبال کردند، چون سینماگران بزرگ نسبت به این موضوع اعتراض داشتند و معتقد بودند جای فیلم روی پرده سینماست. همین اعتراضها باعث شد تا برخلاف تصور عدهای، در این دوران سینما آنلاین نشود و سالنهای سینمایی همچنان به فعالیت خودشان ادامه دهند.»
این منتقد درباره وضعیت سالنهای سینمایی گفت: «ما اگر به امنسازی سالنهای سینما فکر میکردیم و از ابتدا آنجا را به مکان رعب و وحشت تبدیل نمیکردیم، الان این اتفاق برای سینما نمیافتاد. با وجود این شرایط من فکر میکنم اگر یک برخورد جدی با این وضعیت نشود. سینمای ما رو با نابودی خواهد رفت.»
او در ادامه با اشاره به صحبتهای ابراهیم عامریان درباره افسردگی مردم که ناشی از کرونا است گفت: «آقای عامریان گفتند دلیل اصلی افسردگی مردم کرونا است اما معاش روزانه و درآمد مردم است که برای آنها تبدیل به دغدغه شده و در واقع کرونا در اولویت چندم مردم قرار گرفته است.»
این کارشناس ادامه داد: «من سه راهکار برای بهبود وضعیت سینما دارم. اول انجام پژوهشهای کارآمد. دوم تنوع در اکران بعد از کرونا و سوم تعطیل نکردن جشنوارهها و برگزاری رویدادهای فرهنگی.»
سلیمانزاده به تفکیک درباره هریک از این راهکارها گفت: «ما باید پژوهشهای کارآمد داشته باشیم ما در این سالها نزدیک سه هزار پژوهش درباره نقش زن در فیلمهای بیضایی داشتیم اما هیچ یک از این موارد کارآمدی خاصی برای بهبود وضعیت سینما یا ساخت فیلم ارائه نداده است. تنوع و چندصدایی یکی دیگر از مواردی است که بعد از کرونا باید به آن توجه شود. قرار نیست همه مردم فیلم کمدی ببینند و از آن لذت ببرند، سلیقهها متفاوت است و با ساخت آثار خوب و اکران آنها باید طرفداران ژانرهای مختلف را به سینما آورد. مورد سوم، برگزاری جشنوارههاست. پاندمیهای زیادی در راه است و با شیوع هر کدام نمیتوان رویدادهای سینمایی را تعطیل کرد. بهتر این است که مکان مناسبتر و امنتری را برای برگزاری این رویدادها انتخاب کنیم به طور مثال اگر شهر کیش نسبت به تهران وضعیت امنتری دارد، جشنوارهها را یکسال به آنجا منتقل کنیم. کاری که جشنواره کن امسال انجام داد، این بود که پیش از برگزاری جشنواره، تمام مردم را واکسینه و شهرهای اطراف کن را پاکسازی کرد چون میدانستند اگر جشنواره کن، یکبار دیگر لغو شود کل شهر سقوط خواهد کرد.»
او در پایان گفت: «باید مانند گذشته جشنهای اکرانی بگیریم و مردم را به حضور در سینماها تشویق کنیم اما هرچه ما میگوییم، کسی به آن توجهی نمیکند. به قول هملت، کلمه کلمه کلمه؛ کلماتی که ما میگوییم فقط شنیده میشوند ولی توجهی به آن نمیشود.»
۵۷۲۴۵
آخرین دیدگاه