کشور دچار پاره‌ای از مشکلات چون بیکاری، تورم و …است که متاسفانه وضعیتی سختی برای مردم ایجاد کرده است.
همه امید دارند که دولت سیزدهم با انسجامی که بین قوا به وجود آورده است، این مشکلات را با اراده ملی و با استفاده از ظرفیت هایی که در دنیا وجود دارد، حل کند.
در حال حاضر، مردم به شدت منتظر تصمیم دولت درباره مسائل اقتصادی هستند. سرمایه گذاران منتظر تصمیم دولت، تثبیت نرخ ارز و تثبت در تصمیم گیری ها است.
ثبات قوانین و مقرات نیاز به بازنگری دارد تا بتوان زمینه توسعه همه جانبه را فراهم کرد و همچنین باید به مسائل کلان و پروژه های زیر ساختی مانند برق، راه، بنادر و کشاورزی و … نگاهی ویژه و توجه داشت که به توسعه کشور کمک کند.
اما، در حوزه سیاست خارجی اوضاع کمی متفاوت تر است. زیرا باید در سطح بین الملل یک رفتار متوازن داشته و مجموعه گفتمانی که کشور در قالب برجام در سطح بین الملل را انجام داده است که با بدعهدی آمریکا لطمه خورد و اجرای آن فاصله افتاد، یک شکل معقول که مناسب با تدابیر مقامات مسئول کشور است، پیدا کند. آنگاه شرایط کشور در منطقه، شرایط خوبی خواهد بود.
با وجود نقاط قوت ایران، اگر این مورد هم در موانع سیاسی و اقتصادی از سرراه برداشته شود، به نظر شرایط منطقه معقول خواهد شد. ایران باید نقش موثرتری را در تحولات منطقه‌ای ایفا کند. تحولاتی که در سطح منطقه پرسرعت هستند و نمی توان با دیپلماسی کم تحرک، به این تحولات پر سرعت پاسخ داد.
مقام معظم رهبری، مطالبه تحرک بیشتر در دیپلماسی را دارند. امروز در شمال غرب کشور یعنی در فققاز و یا در افغانستان و ….تحولاتی رخ داده است که جمهوری اسلامی باید بتواند نقش موثری را در این تحولات ایفا کند و تامین کننده منافع ملی ما در منطقه در این تحولات سیاسی باشد. لازمه آن نیز انسجام مبنایی در استراتژی های جدید است که باید در شورای عالی امنیت ملی تبیین و تدوین شود و وزیر خارجه هم بتواند این استراتژی ها را اجرا کند.
* فعال سیاسی اصولگرا و نماینده اسبق مجلس
۲۷۲۱۵
آخرین دیدگاه