خوشبختی یک حالت طبیعی است. ما هرگز غمگین متولد نمی‌شویم، بنابراین ذهن ما سعی می‌کند برای احساس خوشبختی هر کاری انجام دهد. خوردن غذا، به ویژه غذا‌های مملو از شکر، نمک و چربی سریعترین راه حل برای بالا بردن روحیه برخی از ماست. چیزی که ما متوجه آن نیستیم این است که این روش فقط به ما کمک می‌کند تا برای مدتی احساس بهتری داشته باشیم.
این پرخوری اغلب با احساس گناه، غم، نفرت و استرس همراه است که می‌تواند ما را در یک چرخه عاطفی مخرب قرار دهد. برای از بین بردن ولع و پرخوری عصبی باید ابتدا احساسات خود را شناسایی کنیم.
جالب است بدانید بخشی از جریان بهبود رابطه ما با غذا به دوران کودکی و نحوه تربیت والدین بچه هایشان برمی گردد. والدین نباید فقط در زمان بی قراری و عصبی بودن کودک به فرزندان خود غذا بدهند. هدف از غذا خوردن تامین انرژی و حفظ زندگی است. استفاده از خوراکی به عنوان غذا و پاداش نیز اشتباه است.
سعی کنید احساسات خود را تا آنجا که ممکن است بیان کنید. این می‌تواند از طریق صحبت کردن، نوشتن، ضبط یادداشت صوتی، خاطره نویسی، یا حتی تنظیم وقت مشاوره با یک مربی متخصص زندگی یا یک مشاور باشد. از کمک گرفتن نترسید. موارد خاصی از پرخوری عصبی نیاز به مشاوره و درمان دارد.
آخرین دیدگاه