معاون اول رئیس جمهور اظهار داشت: من به آقای روحانی پیشنهاد دادم بعد از انتخابات که معاون اول دیگری را انتخاب کنند و من را مشاور کنند، اما قبول نکردند.

در ادامه محورهای سخنان جهانگیری می آید:

کلاب هاوس فرصت خوبی است؛ به همه ی دوستانی که نگران هستند و طوری اظهار نظر می کنند که از فضای مجازی و توسعه آن، می ترسند، می گویم گه چرا می ترسید؟ اتفاقا شفافیت در همینجا معنا پیدا می کند؛ بگذارید مردم ازادانه صحبت کنند.

اپراتورها در کلاب هاوس اخلال ایجاد کرده بودند، اما آقای جهرمی پیشنهاد دادند که جرائم سنگینی ایجاد شود برای اخلال گران در این شبکه ی اجتماعی.

با پیشنهاد اقای هاشمی و اقای خاتمی و موافقت اقای روحانی، در سال 96 وارد صحنه انتخابات شدم؛ وفای به عهد آنی بود که وقتی مردم را دعوت کردیم که رای بدهند، باید در دولت می ماندیم که مسائل را پیگیری کنیم.

من به اقای روحانی پیشنهاد دادم بعد از انتخابات که معاون اول دیگری را انتخاب کنند و من را مشاور کنند، اما قبول نکردند.

من مسئول بودم که از 24 میلیون رای رئیس جمهور حفاظت می کردم.

در دوره ی جنگ اقتصادی، وقت موسعی را گذاشتم که کالاهای اساسی برای مردم تامین شود، همینطور برای داروها.

هم مسئول ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی بودم، هم مسئول اقتصاد مقاومتی بودم، فکر می‌کنم در این زمینه، از اینکه ماندم و خدمت کردم به مردم، کار خوبی انجام گرفت.

ما با شروع دولت، سه نرخ ارز داشتیم، ارز 1200، 2477 و ارز آزاد که از اسفند 91 حدود 4 هزارتومان بود، ولی با شروع این دولت روند کاهشی پیدا کرد.

روزهای اول، دوتا ارز اول را باهم ادغام کردیم، چون فکر میکردیم که باید تک نرخی شود.

مدتی طولانی در زمان دولت یازدهم، نرخ دلار در محدوده ی ثابتی حرکت کرد.

در پایان دولت یازدهم، دولت در کانال سه هزارتومان بود.

در سال 95، شوکی در بازار ایجاد شد، عمدتا دیگر بازار رفت روی ساوزکارهای اقتصادی مثل عرضه سکه ولی معلوم شد که پایدار نیست.

برای چند ماه قرار بود ارز 4200 باقی بماند.

در مرداد ماه که رئیس جدید بانک مرکزی آمد، جلسه سران سه قوه تشکیل شد، در آن جلسه بحث سیاست های ارزی بررسی شد؛ باید تصمیم جدی گرفته می شد، انجا براساس اصرار برخی از سران قوای سه گانه، تصمیم بر این شد که ارز 4200 بماند.

اینکه گفته شد ارز جهانگیری، وقتی آن شب تصمیم گیری شد، اعضای ان جلسه که شامل تیم اقتصادی دولت و غیر دولت بود، پایان تصمیم گیری اعضای دولت و برخی از مشاورین رسانه ای اقای رئیس جمهور، پیشنهاد کردند برای اینکه تحت عنوان تصمیم دولت در جامعه جا بیافتد، جهانگیری آن را اعلام کند، اما من مخالف بودم.

این ارز 4200 مصوبه جلسه سران سه قوه است؛ اینکه اقایان درموردش اظهار نظر نکردند بعدا، به خودشان بر میگردد.

من خدمتتان عرض بکنم ارز کنترلی فیکس تقریبا در 90 درصد سال ها انجام گرفته شد؛ ما در دوره آقای هاشمی، ارزهای مختلفی داشتیم، 60 تومان بود، 80 تومان هم داشتیم، بعد از مدتی ارز تثبیتی 180 تومان گذاشتند؛ در دوره آقای خاتمی هم دو نرخی بود.

در دوره آقای احمدی نژاد، ارز فیکس 1224 تومان اعلام کردند و بعد سه نرخی آن را اعلام کردند.

اکثر تصمیم های غیراقتصادی از جمله ارز 4200، به خاطر شرایط جنگ اقتصادی بود.

در آن جلسه ای که ارز 4200 مطرح شد، من گفتم که این ارز شناور باشد و فیکس نباشد و بتواند با تورم تغییر کند؛ الان فکر می کنم مهمتر از ارز 4200 تومان این است که باید از زندگی مردم حراست بکنیم.

من فکر میکنم که اگر بخواهیم به زبان جوانان شرایط را توصیف کنم، باید بگویم که اگر شهروندان کنار صندوق رای جمع نشوند، ممکن است شهر سقوط کند؛ هیچ راهی جز رای دادن برای اصلاح امور نداریم؛ اگر راه دیگر داشتیم که از طریق آن بتوانیم اصلاحات کنیم و شهر را حفظ کنیم و شهر را به مافیا واگذار نکنیم، خب کار دیگری می کردیم.

نباید بگذاریم کسانی که برای رای مردم ارزش قائل نیستند، به اسم رای مردم پیروز شوند.

بحث تحریم و انتخابات و اینها، درموردش باید بگوییم دود تحریم از دل تحریم انتخابات مثل سال 84 ایجاد شد؛ اگر وارد انتخابات می شدیم در آن سال ، افرادی نمی آمدند که…

حق می‌دهم که مردم نسبت به اثرگذرای رایشان تردید داشته باشند؛ مردم در هرحال ناراحتند از شرایط زندگی شان.

به نظرم رئیس دولت می تواند تاثیرگذار باشد؛ رئیس دولت ممکن است بگوید تحریم کاغذپاره است؛ یک وقت رئیس دولت با رهبری می نشیند و مشورت می کند برای رفع تحریم ها و توسعه؛ خب پذیرفته می شود و از درون آن برجام بیرون می آید.

شما دولتی دارید که وزیر آن آقای جهرمی قاطع ایستاده که جلوی اخلال در کلاب هاوس را بگیرد؛ حتما هم با قاطعیت این مسیر را دنبال می کنند.

ما بین جنگ اقتصادی آمریکا و تحریم ها تفاوت قائل باشیم؛ در شروع کار دولت، ما با تحریم های شورای امنیت یعنی 7 قطعنامه شورای امنیت و تحریم های اتحادیه اروپا مواجه بودیم؛ این تحریم ها در دو سال و نیم اول دولت فعلی هم وجود داشت.

در جنگ اقتصادی آمریکا، در 200 سال گذشته، این حجم از تحریم ها و اصرار برای اجرای آن بی سابقه است.

آمریکایی ها تمام سفارتخانه هایشان را مامور کردند که پیگیری و نظارت کنند کدام کشورها با ما همکاری می کنند.

اصرار بر این داشند که صادرات نفت صفر شود، اصرار بر این داشتند که سیستم حمل و نقل دریایی ایران را فلج کنند.

آقای دکتر روحانی در سال 97 و 98 که به نیویورک رفته بودند، در ملاقات هایشان، به خصوص سال 98، خیلی از سران اروپایی و اسیایی می گفتند که ما به ترامپ هم گفتیم که به برجام برگردید و به مردم ایران فشار نیاورید، و او هم به انها می گفته، سه ماه صبر کنید، بعدش دیگر از اینها چیزی باقی نمی ماند.

آقای روحانی خودشان هیچ وقت نگفته اند که اصلاح طلب است، هیچ وقت هم نگفته دولت اصلاح طلب تشکیل داده، همیشه گفته دولت فراجناحی تشکیل داده، اتفاقا پست های کلیدی در دست کسانی است که سبقه اصلاح طلبی دارند.

اصلاح طلبان در دو انتخابات گذشته با حمایت از روحانی می خواستند قطعنامه های تحریمی رفع شود و روند توسعه ایجاد شود.