ایبوپروفن برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ بدون نسخه در دسترس قرار گرفت و به عنوان یک خواهر یا برادر جوانتر و امن‌تر آسپرین شهرت یافت. از همان زمان نیز گفته شد، مانند اکثر دارو‌ها، ایبوپروفن می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد.
ایبوپروفن یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که هم برای کنترل درد و هم برای کنترل تب استفاده می‌شود. اگرچه در صورت مصرف مناسب ایبوپروفن بی خطر است، اما استفاده مداوم می‌تواند باعث برخی از مسائل مرتبط با سلامتی شود:
افزایش التهاب
ایبوپروفن با مهار پروستاگلاندین‌ها، مواد شیمیایی طبیعی که درد و التهاب را در بدن روشن می‌کنند، عمل می‌کنند، اما نکته عجیب این است که زیاده روی در مصرف این نوع مسکن می‌تواند خود منجر به عوارضی جانبی مانند افزایش التهاب معده شود.
افزایش خطر حمله قلبی یا سکته مغزی
استفاده هر روز و طولانی مدت از ایبوپروفن می‌تواند باعث افزایش خطر وقایع جدی ترومبوتیک قلبی عروقی مانند حملات قلبی و مغزی شود.
سردرد مزمن
اولین دارویی که بسیاری از ما برای سردرد به آن متوسل می‌شویم ایبوپروفن است، اما نکته عجیب این است که در صورت استفاده زیاد از آن، می‌تواند باعث سردرد شود. استفاده از دارو‌های ضد درد مانند ایبوپروفن به طور معمول برای درمان سردرد می‌تواند باعث سردرد‌های برگشتی در هنگام قطع دارو شوند.
افزایش فشار خون
مصرف روزانه ایبوپروفن می‌تواند فشار خون را کمی افزایش دهد. طبق پژوهش کلینیک مایو، فشار خون بالا اغلب علائمی ندارد. اما با گذشت زمان، اگر درمان نشود، می‌تواند شرایط خطرناکی مانند بیماری قلبی را ایجاد کند.
آسیب کبدی
کبد شما هر آنچه را که مصرف می‌کنید متابولیزه می‌کند. ایبوپروفن بیش از حد می‌تواند به سلول‌های کبدی آسیب برساند. خوشبختانه کبد می‌تواند دوباره احیا شده و بهبود یابد، اما اگر آسیب شدید باشد، در نهایت می‌تواند منجر به سیروز کبدی شود.
badoorbinakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه