کتاب «مسافر سنت در هزاره سوم»، نوشته محمدرضا زائری از همان اسمش تکلیف خود را با آدم معلوم می کند.
کتابی که قرار است با کتابی پر از تناقض روبرو باشی یا بهتر است این طور بگویم که قرار است کتابی بخوانی درباره «تناقض». تناقض قرار گرفتن یک روحانی پایبند به سنت ها در موقعیت های معمولی جامعه که گاه چنان از او دور است که خواننده را با این پرسش مواجه می کند که اگر خود او در این موقعیت قرار داشت چه واکنشی نشان می داد؟
تناقض دیگر به رفتارشناسی جامعه ای بر می گردد که بخشی از آن همچنان روحانیت را نماد اتکا به باورهای دینی می پندارد و نویسنده را به عنوان یک مرجع اجتماعی مذهبی برای راهنمایی و در نهایت رستگاری می پندارد و بخشی دیگر آن را تنها بواسطه پوشش نماینده سیاسی طبقه حاکم می پندارد.
درست از همین جاست که تناقض بزرگ بر صحنه می آید: «نقش روحانیت در جامعه امروز» که خود می تواند موضوع یک تحقیق اندیشمندانه و کاربردی در نجات موقعیت اجتماعی روحانیت شیعه قرار گیرد.
آخرین دیدگاه