محمّد صیّادصبور که این روزها نمایشگاهی از عکس‌های انقلابی‌اش به نمایش درآمده است، می‌گوید: عکاس باید کارش را بکند، حتی اگر دست و پایش بشکند.
صیادصبور که ۷۳ سال دارد و اهل بندر انزلی است،۵۲ سال است با نام هنری «م. صیاد» عکاسی می‌کند و اگر بگوییم از پیران دِیرِ عکاسی خبری در ایران است سخنی به گزافه نگفته‌ایم. عکس‌های او از انقلاب ۱۳۵۷، دو سه هفته‌ای می‌شود در گالری نبشی به نمایش درآمده است.
او از ورود خود به دنیای عکاسی می‌گوید: من از سال ۱۳۴۷ عکاسی می‌کنم. سال ۱۳۴۹ وارد مطبوعات شدم.
او در این سال، وارد کانون خبرنگاران شد و بعد، هفت سالِ منتهی به انقلاب را در روزنامه آیندگان فعالیت کرد و عکاس این روزنامه بود و با وقوع حوادثی که به انقلاب منجر شد، به میدان می‌رود: وقتی انقلاب شد، مثل هر رخداد دیگری، عکاس باید برود کارش را بکند و من هم جزء همان آدم‌هایی بودم که باید به خیابان می‌رفتم و کارم را می‌کردم.
او که عاشقانه عکس می‌گرفت، عکس‌هایش ماندگار شد و از این عشق گفت: در این حوزه‌ها وقتی در جایگاه عکاس وارد می‌شوی، باید همه چیز را قبول کنی؛ اگر دستت یا پایت یا سرت بشکند یا حتی دوربینت آسیب ببیند، نباید برایت مهم باشد. اینها برای عکاس فرقی ندارد چون شغلش این است.او با خبرنگار فرق دارد. خبرنگار اگر در صحنه هم نباشد با تلفن کار را می‌کند و خبرش تامین می‌شود. اما عکاس کارش این است که برود و عکس بگیرد باید دست‌رنج خودش را ببیند.
وی درباره عکس‌هایش از انقلاب اضافه کرد: اگر اشتباه نکنم ۱۹۸ حلقه فیلم در انقلاب عکاسی کردم. مقدار زیادی از آن در «آیندگان» ماند که دوستان ما را بیرون کردند و بردند. اما هنوز هم مقداری دارم که خودم را به‌خاطر این زحمت راضی نگه دارم.
عکس‌های او از انقلاب، به کتاب «انقلاب نور» منتج شد. او از ماجرای سیزده آبان ۵۸ هم عکس گرفت که بخشی از آن‌را در کتاب «۴۴۴ روز: داستان گروگان‌های آمریکایی در تهران» منتشر کرد. صیاد در همه سال‌های جنگ تحمیلی، از جبهه‌ها مستمرا عکاسی کرد و محصول آن، در کتابی با نام «جنگ تحمیلی: دفاع در برابر تجاوز» فراهم آمد.
او که از روزنامه آیندگان با کاوه گلستان، رفیق شده بود، مجموعه‌ای از عکس‌های سیاه و سفیدِ خود در سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ را، مشترکا با او، در کتاب «شورش» به چاپ رساند. صیاد با عکس‌هایش از واقعه صحرای طبس، جایزه بهترین عکاس خبری خاورمیانه را در سال ۱۹۸۰ به‌دست آورد.
او برای نخستین‌بار در همه سال‌های فعالیتش، تابستان سال گذشته، تصاویر از رنج آوارگان و کوچندگان کردهای عراق و پناه‌شان به خاک ایران در دوران حکومت صدام در سال ۱۹۹۱ را به نمایش گذاشت. و حالا نوبت به عکس‌های انقلاب رسیده است.
منبع: ایرنا
آخرین دیدگاه