۲۳ مرداد زاد روز علی حاتمی، کارگردان فقید سینماست.
«علی حاتمی در سال ۱۳۶۸ فیلم «مادر» را ساخت. یعنی دقیقا دو سال پیش از آن که شاهکارش «دلشدگان» را در سال ۱۳۷۰ بسازد. «مادر» ماجرای روزهای پایانی عمر مادری پیر است که در خانه سالمندان به سر می‌برد. او که بعد از سال‌ها تلاش و تحمل مشکلات بسیار و بزرگ‌کردن فرزندانش اکنون در آستانه مرگ قرار گرفته است، از فرزندانش می‌خواهد که او را به خانه قدیمی‌شان ببرند و خود نیز در این روزهای پایانی در آنجا جمع شوند.
شهید سیدمرتضی آوینی در سال‌های ابتدایی دهه ۷۰ و درست زمانی که «مادر» روی پرده رفته بود، قلمش به نقد رفت و نکاتی را درباره حاتمی گفت که شاید برای طرفدارانش چندان خوشایند نبود. آوینی چنین نوشته بود: «باید منتظر باشیم که همه، روزی به زج زدن بیفتند. باز هم آقای علی حاتمی و دلمشغولی‌های خسته‌کننده‌اش؛ دلبستگی‌اش به عهد قجر و آت و آشغال‌های صندوقخانه‌های متروک و آدم‌هایی نیست‌آبادی، اما با بزک و دیالوگ‌های پرتکلف و حکاکی‌شده‌ای که حتی برای رعایت جناس و قافیه، کج‌ومعوج شده‌اند، آن هم از دهان تیپ‌های تصنعی که این کلمات در دهان‌شان زیادی می‌کند … این کلمات در دهان همه زیادی می‌کند و من نمی‌دانم که اصلا این طرز نوشتن و حرف‌زدن اگر به درد سینما و تئاتر نخورد، به چه درد دیگری ممکن است بخورد!
باز هم داستان به نحوی به همان روزگار نه‌چندان دوری بازمی‌گردد که تهران قدیم در سرازیری مست فرنگی شدن افتاده بود؛ اول آدم‌ها و بعد اشیا … عهد قجر آخرین دوره اضمحلال تاریخی این قوم است پیش از سلطه تمام‌عیار شیطان‌پیر … و نمی‌دانم آن آشی که در سفارت انگلیس پخته بودند چه معجونی بود که همه را «آشخور» کرد غیر از روزه‌دارها را! کفر فرنگی مثل آسفالت سیاه داشت همه کرت‌ها و مزارع سرسبز را می‌پوشاند تا راه اتومبیل را هموار کند و از آن بدتر، آدم‌ها را بگو که هفتاد و دو رنگ شهر فرنگ آن قدر در خط‌وخال کراواتی که گریبانگیرشان شده بود، غرق شده بودند که سر ریسمان را نمی‌دیدند که در دست کیست! دلبستگی به این دوره چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟»
آوینی در ادامه به حاتمی می‌گوید که شما با فرهنگ و فضایی که با فرهنگ و سنت ما سروکار دارد، کلیشه‌ای برخورد کردی؛ در حالی که ما در همان حوض خانه نیز وضو گرفتیم و در همان حیاط و ایوان نماز خواندیم و آنها را می‌شناسیم. این تم شما توریستی است و برخاسته از حقیقت فرهنگ و سنت ایرانی نیست.»
۲۳ مرداد زاد روز علی حاتمی، کارگردان فقید سینماست.
پایگاه خبری خبر فوری (khabarfoori.com)
فرهنگی/ سینما و تئاتر 23 مرداد 1399 – 18:42
«علی حاتمی در سال ۱۳۶۸ فیلم «مادر» را ساخت. یعنی دقیقا دو سال پیش از آن که شاهکارش «دلشدگان» را در سال ۱۳۷۰ بسازد. «مادر» ماجرای روزهای پایانی عمر مادری پیر است که در خانه سالمندان به سر می‌برد. او که بعد از سال‌ها تلاش و تحمل مشکلات بسیار و بزرگ‌کردن فرزندانش اکنون در آستانه مرگ قرار گرفته است، از فرزندانش می‌خواهد که او را به خانه قدیمی‌شان ببرند و خود نیز در این روزهای پایانی در آنجا جمع شوند.
شهید سیدمرتضی آوینی در سال‌های ابتدایی دهه ۷۰ و درست زمانی که «مادر» روی پرده رفته بود، قلمش به نقد رفت و نکاتی را درباره حاتمی گفت که شاید برای طرفدارانش چندان خوشایند نبود. آوینی چنین نوشته بود: «باید منتظر باشیم که همه، روزی به زج زدن بیفتند. باز هم آقای علی حاتمی و دلمشغولی‌های خسته‌کننده‌اش؛ دلبستگی‌اش به عهد قجر و آت و آشغال‌های صندوقخانه‌های متروک و آدم‌هایی نیست‌آبادی، اما با بزک و دیالوگ‌های پرتکلف و حکاکی‌شده‌ای که حتی برای رعایت جناس و قافیه، کج‌ومعوج شده‌اند، آن هم از دهان تیپ‌های تصنعی که این کلمات در دهان‌شان زیادی می‌کند … این کلمات در دهان همه زیادی می‌کند و من نمی‌دانم که اصلا این طرز نوشتن و حرف‌زدن اگر به درد سینما و تئاتر نخورد، به چه درد دیگری ممکن است بخورد!
باز هم داستان به نحوی به همان روزگار نه‌چندان دوری بازمی‌گردد که تهران قدیم در سرازیری مست فرنگی شدن افتاده بود؛ اول آدم‌ها و بعد اشیا … عهد قجر آخرین دوره اضمحلال تاریخی این قوم است پیش از سلطه تمام‌عیار شیطان‌پیر … و نمی‌دانم آن آشی که در سفارت انگلیس پخته بودند چه معجونی بود که همه را «آشخور» کرد غیر از روزه‌دارها را! کفر فرنگی مثل آسفالت سیاه داشت همه کرت‌ها و مزارع سرسبز را می‌پوشاند تا راه اتومبیل را هموار کند و از آن بدتر، آدم‌ها را بگو که هفتاد و دو رنگ شهر فرنگ آن قدر در خط‌وخال کراواتی که گریبانگیرشان شده بود، غرق شده بودند که سر ریسمان را نمی‌دیدند که در دست کیست! دلبستگی به این دوره چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟»
آوینی در ادامه به حاتمی می‌گوید که شما با فرهنگ و فضایی که با فرهنگ و سنت ما سروکار دارد، کلیشه‌ای برخورد کردی؛ در حالی که ما در همان حوض خانه نیز وضو گرفتیم و در همان حیاط و ایوان نماز خواندیم و آنها را می‌شناسیم. این تم شما توریستی است و برخاسته از حقیقت فرهنگ و سنت ایرانی نیست.»
منبع: روزنامه جام جم
72
خبر فوری در شبکه های اجتماعی
هر چه که موجب پیشگیری از بیماری کرونا گردد، واجب است / هر خانه، یک حسینیه را محقق کنیم
ویران کردن دیوارهای 130 باغ بدون هشدار قبلی و با توضیحات گنگ بعدی در مشهد / یک باغدار: مجوز دادگاه داشتم / نماینده چناران: تخریب‌ها، پیگرد قانونی دارد
انفجار بیروت؛ آیا چرنوبیل جدیدی در راه است؟ / شباهت‌های انفجار بیروت با حادثه قطار نیشابور
پشت پرده ماجرای پس ندادن خانه‌های سعادت‌آباد توسط نمایندگان پیشین مجلس / حسینی: در دوره قالیباف تهاتر شد / داستان مربوط به مجلس هفتم است، نه دهم!
ایران وارد عصری جدیدی می‌شود/ پشت پرده قرارداد با روسیه و چین؛ جنگ سرد جدیدی در راه است؟
وکیل بقایی: او حین تصادف از کرمانشاه برمی‌گشت و در حال فرار از کشور نبود / عجیب نیست اگر احمدی‌نژاد برایش تظلم خواهی کند / حاضرم برای اثبات بی‌گناهی بقایی مناظره کنم
۱۰۰سال پس از قراردادهای جنجالی با بریتانیا، ایران نظر به چین دارد / بحث‌برانگیزترین قراردادهای دوران قاجار و پهلوی را بشناسید
به روایت شما مخاطبین خبرفوری نسبت به عدم کیفیت برخی از مواد غذایی انتقاداتی دارند 1399/5/22 آبگرفتگی کوچه های افشار غربی در بلوار آزادگان اصفهان در هنگام بارش باران / مشکلی که حالا دیگر وجود ندارد 1399/5/16 گلایه یک دانشجوی پزشکی از شرایط امتحان بورد! 1399/5/12 مخاطبان خبرفوری: نگران کنکور کرونایی هستیم! 1399/5/9 برجی در مشهد که به پسرهای نوجوان روی خوش نشان نمی‌دهد 1399/5/9 یک وام ازدواج و هزار و یک دردسر 1399/5/5 ادامه
آخرین دیدگاه