مهر نوشت: مجید ابراهیمزاده کارگردان کنسرت نمایش «پاهای آدم چقدر میتونه دراز باشه؟!» با اشاره به مشکلات تولید این نمایش، درباره فعالیتهای جدیدش توضیحاتی ارائه داد.
مجید ابراهیم زاده کارگردان نمایش «پاهای آدم چقدر می تونه دراز باشه؟!» که به تازگی اجرای خود را در تالار حافظ به پایان رسانده است درباره ادامه اجراهای نمایش در سالنی دیگر گفت: برای ادامه اجراها برنامههایی مد نظر داریم و درخواستمان را به چند سالن دولتی و خصوصی ارائه کردیم و فعلاً منتظر جواب هستیم. فیلم نمایش نیز به زودی آماده میشود و میتوانیم در اختیار سالنها قرار دهیم.
وی ادامه داد: امیدوارم نمایش بتواند ادامه پیدا کند و بعد از پردیس تئاتر تهران و تالار حافظ نیز در تماشاخانه دیگری به صحنه برود. نمایش در اجرای دومش در تالار حافظ خیلی منسجمتر و پختهتر شده بود. چون در تالار حافظ مخاطبان بیشتری داشتیم بازیگران نیز انرژی مضاعفی برای اجرا داشتند.
این کارگردان درباره اجرا در شرایط این روزهای جامعه بیان کرد: متاسفانه با توجه به شرایطی که این روزها پیش آمده است برای اجرا دچار مشکلاتی شدیم به این شکل که کار چند تهیهکننده و سرمایهگذار داشت که پشتمان را خالی کردند و حاضر به سرمایهگذاری نشدند و ما مجبور شدیم نمایش را با هزینه شخصی و کنار آمدن بچهها با بودجه و امکانات اندک نمایش و تامین بخشی از وسائل مورد نیاز کار توسط خودشان، به صحنه ببریم اما خوشبختانه اجرا با بازخورد بسیار خوبی روبرو شد و همانطور که تالار حافظ از ما انتظار داشت تا مخاطبان را با تئاتر آشتی دهیم، این اتفاق افتاد و نمایش مورد توجه زیادی قرار گرفت.
ابراهیم زاده درباره برنامههای آینده گروهش توضیح داد: اگر اجرای دوباره «پاهای آدم چقدر میتونه دراز باشه؟!» میسر نشد در نظر داریم برای اجرای یک کنسرت تئاتر دیگر آماده شویم. این نمایش به لحاظ متن و موسیقی سنگینتر از نمایش قبلی است و اجرایی جذابتر و منسجمتر از کار در خواهد آمد و تعداد زیادی از اعضای گروه قبلی به علاوه افراد جدید نیز در آن حضور خواهند داشت. درخواست اجرای نمایش که البته هنوز در مرحله نگارش است و نامش مشخص نیست برای تالار حافظ و سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر داده شده که هرکدام مورد موافقت قرار گیرد در همان سالن اجرا میرویم.
این کارگردان درباره مفهوم واژه «کنسرت نمایش» که این روزها به هر نمایشی که در آن از موسیقی زنده استفاده شده، اطلاق میشود، بیان کرد: قبل از پیروزی انقلاب در ایران اپرا اجرا میشد که ترکیبی از موسیقی کلاسیک و هنرهای نمایشی بود و بازیگران خودشان خوانندگی کار را برعهده داشتند اما چون بعد از انقلاب به دلیل محدودیتهایی که برای خوانندگی بانوان وجود داشت اجرای اپرا منسوخ شد هنرمندان تئاتر و موسیقی برای اجراهای اینچنینی دست به تمهیداتی زدند و به اجرای کنسرت نمایش روی آوردند که در آن صدای خوانندگان زن نه به صورت سولو بلکه در بک شنیده شود و حتماً هم لزومی نداشته باشد که بازیگر و خواننده نمایشها یکی باشد.
وی در پایان یادآور شد: البته این اواخر شاهد اجراهایی هستیم که در آن بازیگران نمایش همزمان به خوانندگی هم میپردازند و نمایشها در حال نزدیک شدن به فضای اپرا هستند مانند اجرای «دیو و دلبر» که به تازگی در تالار وحدت روی صحنه بود. البته در نمایش ما این اتفاق رخ نداد و تنها در موقعیتهایی کروه کُر نمایش حرکات فرم هم انجام میدادند اما تلاش داریم که در اجرای بعدی شاهد فضاسازی و اجرای قویتری از گروه کُر باشیم و بازیگران نیز بتوانند همزمان خوانندگی هم بکنند. چون خیلی از بازیگران تئاتر ما تجربه خوانندگی ندارند و حضور در چنین نمایشهایی برایشان چالش جذابی خواهد بود و علاقه مند هستند که این تجربه را داشته باشند.
کنسرت نمایش «پاهای آدم چقدر میتونه دراز باشه؟!» درباره وودی آلن و فیلمی است که پس از ۵ سال وقفه در فیلمسازی، میخواهد درباره ۲ شخصیت ادبی تاثیرگذار، کافکا و صادق هدایت بسازد، اما داوطلبانی که برای نقش اصلی به او مراجعه میکنند، همگی زن هستند. همچنین همزمان به یکی از پروندههای دادگاهی او که متهم به آزار جنسی دخترخواندهاش شده و روایتی واقعی است نیز پرداخته میشود.
۵۵۲۴۷
آخرین دیدگاه