موزه سینمای ایران در ادامه انتشار سلسله برنامه‌های تاریخ شفاهی خود به مناسبت زادروز شمسی فضل‌اللهی بازیگر، گوینده رادیو و صداپیشه بخش‌هایی از گفتگوی این هنرمند را منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از روابط عمومی موزه سینما، شمسی فضل‌اللهی با بیان اینکه در یکی از محله‌های قدیمی تهران به نام سنگلج به دنیا آمده است، گفت: در دوره ابتدایی شاگرد اول بودم، کارت‌های تشویق زیادی گرفتم و مدرسه را خیلی دوست داشتم.
وی ادامه داد: خانواده ما با آقای قدکچیان و ۲ کارگردان تئاتر آشنا بود که برای ما بلیت‌های تئاتر می‌فرستادند و مادرم با شوق زیادی من را به تئاتر می‌برد.
فضل‌اللهی یادآور شد: یادم می‌آید یک نمایش بود که در آن علی تابش، ملکه رنجبر و آقای تفکری بازی می‌کردند و من مبهوت بازی آنها شده بودم که چطور روی صحنه می‌روند و بازی می‌کنند.
وی با بیان اینکه بعد از انقلاب اولین فیلمی که بازی کرده «شیر سنگی» بود، گفت: آقای جوزانی از من برای حضور در این فیلم دعوت کردند و قرار بود برای فیلمبرداری در سفر باشیم و من بچه‌هایم را هم با خودم به گلدره (بین شهررضا و سمیرم) بردم و خانم راستکار خیلی به من کمک می‌کردند و بچه‌ها از اینکه سر فیلمبرداری درکنار گروه بودند، خوشحال بودند و من در «شیرسنگی» با شعف و علاقه کار کردم.
فضل‌اللهی درباره فیلم‌هایی که در آنها ایفای نقش داشته است، اظهار کرد: «عبور از تله»، «بندر مه آلود»، «شیر سنگی» و «چهره» را خیلی دوست دارم. البته این نکته را هم باید در نظر داشته باشیم چیزی که مورد علاقه خود بازیگر است با فیلمی که مورد علاقه مردم است متفاوت است زیرا آنها با چشم دیگری ما را می‌بینند. ۲ مولفه در این باره وجود دارد که ما نقش را دوست داریم و یا فیلم را و من به عنوان بازیگر اثری را که بیشتر در آن حضور داشتم بیشتر دوست دارم. یادم می آید عده‌ای فیلم «عبور از تله» را دیده بودند و می گفتند به دلیل متفاوت بودن نقش من را نشناخته بودند و من این متفاوت بودن را خیلی دوست دارم.
وی درباه صداپیشگی در «بامزی» نیز توضیح داد: ما که کارهای مختلفی انجام می‌دهیم یک نکته را نباید فراموش نکنیم که نمی‌توانیم همه زوایای دید مخاطب را ببینیم اما من قبول کردم که برای «بامزی» وقت بگذارم و چهره دیگری از خودم را نشان دهم و با افتخار می‌گویم «بامزی» و «قلقلی» تجربه خوبی برایم بود. طبیعی است که برای مخاطب هم جذاب است تا بداند صدایی که در ذهن و گوشش باقی مانده صدای چه شخصی است.
فضل‌اللهی در پایان بیان کرد: من نمی‌توانم همه چیز را تنها از یک نفر یاد بگیرم زیرا قطعا نزد فرد دیگری هم مطالب ارزشمند دیگری وجود دارد که برای من مفید خواهد بود.
۵۵۵۵
آخرین دیدگاه