وهاب عزیزی، فعال سیاسی اصولگرا، در واکنش به بیانیه ۲۲۷ نفر از نمایندگان مجلس با موضوع مجازات شدید و قصاص آشوبگران گفت: شکل گیری اعتراضات اخیر یک پدیده آنی و تک علتی نیست که با انتساب آن به دشمنان صورت مسئله را پاک کنیم. اعتراضات از سال ۸۸ شروع و تا به امروز چندین بار تکرار شده و به مرور شکل و ماهیت آن نیز از سیاسی و اقتصادی به فرهنگی اجتماعی تغییر کرده است.
به گزارش ایلنا، بخش هایی از گفت و گوی عزیزی را در ادامه می خوانید:
*متاسفانه مجلس و دیگر نهادها متوجه تغییر ماهیت اعتراضات نیستند. اعتراضات با ریشه اقتصادی و حتی سیاسی را می شود در مدت زمان کوتاهی با بعضی از اقدامات فوری مدیریت و کنترل کرد ولی اعتراضات فرهنگی اجتماعی راه حل آنی، فوری و قهری ندارد بلکه بایستی پاسخی متناظر و قانع کننده به آن داده شود.
*هر اسمی روی این اعتراضات بگزاریم و معترضین را با هر اسمی بنامیم در اصل قضیه و ماهیت آن تفاوتی ایجاد نمی‌کند، چون با انکار واقعیت، واقعیت از بین نمی‌رود. اعتراضات دو دهه اخیر بویژه اعتراضات ۱۴۰۱ یک واقعیتی انکار ناپذیر است که فقط با درک درست و همه جانبه و بررسی علل پیدایش آن می توان یک راه حل منطقی و کارآمد برای آن پیدا کرد.
*برخوردهای سلبی، دستوری و آمرانه فقط شکاف بین حاکمیت و مردم را بیشتر کرده و اوضاع را وخیم‌تر می‌کند. متاسفانه تنها کاری که انجام می شود این است که همواره با مقصر دانستن دشمن، شانه از زیر بار مسئولیت خالی کرده و به جای شنیدن صدای معترضان، صدای تریبون‌‌های بی محتوا بلندتر می شود.
*این معترضان که برخی بدون دسته‌بندی امروز همه آنها را آشوبگر می‌نامند فرزندان همان جوان‌هایی هستند که در جنگ هشت ساله ایران و عراق از وطن دفاع کردند، اینها فرزندان همین آب و خاک هستند که در سیستم آموزشی همین کشور و زیر باران تبلیغاتی با بودجه‌های هزاران میلیاردی نهادهای همین کشور رشد کرده اند، اگر مشکلی دارند شما بایستی جواب بدهید، اگر می‌فرمائید که دشمن نفوذ کرده، سستی و کم کاری از جانب شما بوده است. از خودتان سوال نمی کنید چه اتفاقی افتاده است که اینها به حرف دشمن گوش می دهند؟ سوال نمی کنید که کم کاری و ترک فعل چه کسانی موجب شده است که زمینه اعتراضات فراهم شود.
*در این میان افرادی هم هستند که با حرف های نسنجیده و گاهی از سر غرور بر این آتش می دمند. یکی منت می‌گذارد که از گلوله های جنگی استفاده نکرده است و آن یکی برخورد خشن با معترضین و قلع و قمع آنها را منوط به دستور رهبری می‌کند و اصلا توجه ندارند که همین حرف‌های نسنجیده و رفتارها است که وضعیت را به اینجا کشانده است.
*در این دادگاه باید کوتاهی ها در انجام وظایف و ترک فعل های هر شخص و نهادی را که منجر به ایجاد زمینه نارضایتی در کشور شده است، مشخص شود. سهم مجلس نیز بایستی مشخص شود که در امر نظارت بر امور دولت و انتصابات در دولت چقدر کوتاهی کرده است.
*مجلس یازدهم بایستی به جای بیانیه دادن به مردم پاسخ دهد که بعد از نشستن بر کرسی های مجلس که دقیقا بعد از اعتراضات سال ۹۸ بود، برای پیشگیری از اعتراضات و پاسخ به مطالبات قانونی و حق طبیعی مردم چه اقداماتی انجام داده است؟ چه طرح هایی را تصویب کرده است؟ تحقیق و تفحص ها به چه نتیجه ای رسیده است؟ چند وزیر را استیضاح کرده است؟ مجلس بایستی دولت را مجاب و وادار به کنترل اوضاع اقتصادی و چرخش انتصابات فامیلی و رفاقتی به جای نخبگان می کرد که نکرده است.
*مجلس باید پاسخگوی کم کاری‌های خودش باشد، مجلس باید برای برون رفت از بحران راه کار عملی بدهد. اظهار نظر و صلاحیت نحوه برخورد با معترضین با قوه قضائیه است و در مورد اخیر مجلس خودش به صورت غیرمستقیم متهم است و بیانیه مجلس به نوعی فرار رو به جلو و فرار از مسئولیت محسوب می شود.
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0
نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
آخرین دیدگاه