«دوزیست» را می‌توان از دو زاویه، نگاه کرد. اول؛ بحث ژانر است! داستان را بدون عمق، روایت می‌کند، بنابراین در دسته «عامه‌پسند» می‌لغزد. دوم؛ شیوه و استیل کارگردانی (برزو نیک نژاد) است. او روی لبه تیغ حرکت می‌کند. انگار چشم راستش، قاب تلویزیون را می‌بیند. چشم‌چپش؛ به پرده سینما، خیره شده است! همین، کار او را سخت کرده است.
پست بعدی
لاریجانی، میان قوا؟/ زمزمه‌هایی از یک انتصاب مهم
ی سپتامبر 11 , 2022
شرق نوشت:روز گذشته خبری مبنی بر انتصاب علی لاریجانی به عنوان رئیس هیئت عالی حل اختلاف بین قوا منتشر شد که تأیید یا تکذیب رسمی با خود نداشت و تماس‌های «شرق» هم با نزدیکان علی لاریجانی منتج به پاسخ قطعی نشد. هرچند با گسترش خبر، گمانه‌زنی‌ها برای صحت و سقم […]
ممکن است بپسندید
-
3 سال پیش
برای رضا براهنی و شمایی که او را کشتید
آخرین دیدگاه