در هفته‌های اخیر ادبیات مدیران وزارت ارشاد چنان غیر منطقی شده است و نشان از فشار بر هنرمندان دارد که حتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم به آنان تذکر می‌دهد.
روزی یکی از مدیران خبر از «ممنوع‌الکاری» و «دریافت نکردن پروانه نمایش در صورت عدم تمکین به قانون» می‌دهد و دیگری خطی پررنگ بین خودی‌ها و هنرمندان غیر خودی می کشد و می‌گوید «من نماینده هنرمندان نیستم». واژه‌های همین مدیر «باید و نباید»، «جرم»، «تذکر»، «حق ندارد» و «برخورد جدی شورای تخلفات» هستند و در نهایت هم نه مانند یک مدیر فرهنگی بلکه همچون یک قاضی حکم می‌دهد و هنرمندان را به جریمه تهدید می‌کند؛ جرایمی از جمله «دو ماه ممنوع‌الکاری و تعلیق فعالیت خواننده.»
هنرمندان با هنر و خلاقیت سرکار دارند و مدیران هم باید ادبیات این صنف را بلد باشند، اما مدیران و معاونان فعلی، با نگاهی از بالا، صرفا از بایدها و نبایدها، ممنوع‌الکاری و جرم سخن می‌گویند. این‌ها انگار سر جای خودشان نیستند؛ فراموش کرده‌اند که خادم و کارگزار هنرمندان هستند نه رییس و آقا بالا سر آنان. نه هنرمندان و مشکلات آن‌ها را می‌شناسند و نه می‌توانند با اهل فرهنگ گفت‌وگو کنند.
استانداردهای مدیریت در حوزه فرهنگ متفاوت است. اگر صلابت و جدیت در عرصه‌های دیگر جواب می‌دهد، مدیر فرهنگی باید زبان هنر و هنرمند را بشناسد. در این حوزه رفتار آمرانه و ادبیات دستوری نه تنها اثر عکس دارد بلکه اعتماد هنرمند را هم از مسئول سلب می‌کند.
این روزها، اخبار غیررسمی ممنوع‌الکاری هنرمندان، انصراف تئاتری‌ها از اجرا در تئاترشهر و البته گفت‌وگوهای معاون امور هنری و رییس سازمان سینمایی، چنان انتقادات گسترده‌ای در پی داشتند که وزیر ارشاد را به واکنش واداشت. محمدمهدی اسماعیلی که در همان ابتدا با انتشار برنامه‌هایش برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتقاد تند انجمن‌های صنفی و هنرمندان مواجه شده بود، درباره‌ی سخنان معاون هنری‌اش، گفت: «کلمه جرم برای این بحث ثقیل است. این موضوع آیین‌نامه‌هایی دارد و بررسی می‌شود و من مخالف استفاده از کلمات با بار منفی بسیار زیاد برای این مسائل هستم.» همچنین او به تازگی در گفت وگو با ایلنا تاکید کرد: «من مخالف استفاده از ادبیات خشن و کلماتی که بار معنایی منفی دارد در مواجهه با اهل هنر هستم؛ چراکه ممکن است افراد خودشان را مخاطب بدانند. همیشه به همکارانم می‌گویم در مباحث حوزه فرهنگی کلماتی را به کار نبرید که ممکن است مابه‌ازای بیرونی‌اش خیلی وجود نداشته نباشد، اما خود کلمه آزاردهنده است، قبول دارم که اشکالاتی از این دست باید برطرف شود.»
محمود سالاری، معاون هنری وزیر ارشاد، هفته گذشته در گفت‌وگو با ایرنا، خبرگزاری جمهوری اسلامی، گفته بود: «خواننده حق ندارد اثر یا قطعه‌ای را به صورت لب زدن اجرا کند. اگر چنین موضوعی محرز شود جرم است.»
عتاب وزیر ارشاد به معاونش گویای این است که پیام اعتراض هنرمندان به برنامه‌های پیشنهادی‌اش را به خوبی دریافت کرده است. حالا هم این مدیران و معاونان، اگرچه انتخاب خود او هستند، اما بهتر است از تجربه وزیر استفاده کنند و جایگاه هنرمندان را بشناسند و با آن‌ها با زبان هنر سخن بگویند.
۵۷۲۴۴
آخرین دیدگاه