پابرهنه است…! به معنای واقعی؛ و نه مجازی. با پای برهنه، تهران را از مبدأ لکهنوی هندوستان قصد کرده است.
نمی‌توانستم پابرهنگی او را در فرودگاه، در هتل، در کتابخانه ملی و در خیابان‌های مشهد، تهران و حتی هنگام سخنرانی روی جایگاه تالار سوره حوزه هنری، نادیده بگیرم! همه را به شگفتی واداشته و من را نیز.
پس از تردیدِ فراوان و با حفظ و نگهداشتن حرمتِ مهمان بالاخره از او می‌پرسم: «این چه وضعیه؟!! آخه چرا پابرهنه؟»
لبخندی می‌زند و همچون دیگر مردمان سرزمین طوطیان با مهربانی و آرامشی وصف‌ناپذیر، پاسخ می‌دهد:
«سال‌هاست که پا برهنه‌ام. می‌خواهم ارتباط نزدیکی با مامِ هستی، یعنی طبیعت داشته باشم و این تنها وسیله ارتباطی مستقیم بین آدم و زمین را نگهدار باشم! کفش و هر پوشش دیگری برای «پا»، عامل قطع ارتباط آدمی با طبیعت است.
پابرهنگی ارتباطِ اولم با زمین و خاک است و بعد هم با تمام اجزای طبیعت و با تمام کائنات».
آقای سوامی سارنگ، چهره سرشناس و فعال حوزه صلح جهانی و محیط زیست هندوستانی و عباس خامه یار
او که یک روحانی هندو است و با عاشورا و نهضت کربلا آشنایی کامل دارد و همواره برپاکننده مراسم حسینی است، عامل دوم را احترام و ابراز ارادت به حسین بن علی (ع) می‌داند و آن را وظیفه اخلاقی و وفاداری به اباعبدالله می‌شمارد.
چنین اظهاراتی بلافاصله من را به یاد زنده‌یاد جرج جرداق نویسنده مسیحی کتاب شهیر و هفت چلدی «علی؛ صدای عدالت انسانی» می‌اندازد؛ روزی که در تهران میزبانش بودم از او پرسیدم، چرا به «چلوکباب»، غذای دلخواه و لذیذ ما ایرانیان، لب نمی‌زنی؟!
پاسخ داد:
«…حیوانات چه گناهی مرتکب شده‌اند که باید برای ما انسان‌ها ذبح و قربانی شوند؟!»
آری! ایشان آقای سوامی سارنگ، چهره سرشناس و فعال حوزه صلح جهانی و محیط زیست هندوستانی است.
سوامی سارنک، هندوی سرمست و عاشق علی(ع) و خاندان اوست که بنا به دعوت حوزه هنری به منظور شرکت در «ششمین همایش بین‌المللی باران غدیر» به کشورمان سفر کرده است. او به جماعت برهمنان حسینی تعلق دارد که در هندوستان به ارادت و محبت سیدالشهدا(ع) شهره‌اند و هر ساله در ایام عاشورا مجالس گسترده عزاداری و سوگواری به پا می‌دارند.
* معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه ادیان و مذاهب
آخرین دیدگاه