احمد زیدآبادی نوشت:
از بین 30 عضو پیمان ناتو، جمهوری اسلامی با 28 عضو آن رابطۀ دیپلماتیک و اقتصادی دارد. جمهوری ترکیه به عنوان یکی از نخستین اعضای ناتو، همسایۀ ایران است و روابط کم و بیش گرمی بین دو کشور برقرار است.
برغم این، در ادبیات رسمی جمهوری اسلامی "ناتو" گویی هیولای بی‌شاخ و دمی است که حتی اگر در شرق اروپا عضوگیری کند، امنیت کشور ما به خطر می‌افتد!
ناتو هفتاد سال است که بیخ گوش کشور ماست. چطور این همسایگی تهدید نیست، اما تحرکات ناتو در اروپای شرقی تهدیدی علیه ایران به حساب می‌آید؟
ظاهراً از نظر برخی محافل در جمهوری اسلامی، نزدیک به تمام اعضای ناتو به طور منفرد، دوست ایران و یا کشورهایی بی‌خطر هستند، اما همین‌که دور هم جمع شوند به تهدیدی بزرگ تبدیل می‌شوند!
از نگاه من نقش نظامی ناتو در ساختار امنیت جهانی بدون ایراد و اشکال نیست، اما بهانه کردن این سازمان برای حمایت از تجاوز روسیه به خاک اوکراین خالی از هر نوع منطق سیاسی است.
آخرین دیدگاه