حبیب رمضانخانی نوشت:
به اذعان روزنامه ایران، نتایج یک نظرسنجی توسط وزارت اطلاعات و صدوا سیما در خرداد ۱۴۰۱، نشان دهنده این است که حدود ۷۵ درصد پاسخگویان در سطح زیاد و تا حدی زیاد در زندگی احساس آسایش و آرامش می‌کنند.
این نظر سنجی و انتشار آن، موجی از واکنش ها در جامعه برانگیخت و با توجه به وضعیت اقتصادی ناگوار، ناشی از تحریم های کمرشکن و ناکارآمدی دولت ها، برای بسیاری از مردم نتایج این نظر سنجی باور پذیر نبود که در ادامه به چند دلیل برای اثبات نادرست بودن آن اشاره خواهیم کرد:
یک. خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه، به استناد «رصدخانه مهاجرت ایران» مقاله ای را منتشر کرده که در بخشی از آن آمده: «تمایل به مهاجرت در میان گروه پزشکان و پرستاران و همچنین اساتید و محققان در تراز ۵۰ درصد است؛ این شاخص برای گروه‌های دانشجویان و فارغ‌التحصیلان و استارتاپی‌ها در تراز ۴۰ درصد است. در واقع در حدود ۴۰ تا ۵۳ درصد افراد در همه گروه‌ها تمایل بسیار زیادی به مهاجرت دارند» در صورتی که بر اساس نظرسنجی گالوپ، ۱۴ درصد مردم دنیا میل به مهاجرت دارند!
دو. طبق آمار دی ماه ۱۴۰۰، گزارش جدید وزارت کار ایران نشان می‌دهد که بیش از یک سوم جمعیت ایران در «فقر مطلق» زندگی می‌کنند و تعداد افرادی که در فقر مطلق زندگی زندگی کرده‌اند از ۲۶ میلیون نفر به حدود ۳۰ میلیون نفر رسیده است. حال تصور کنید با تورم گاه چند صد درصدی مواد مصرفی مردم، بعد از حذف ارز ترجیحی، در سال ۱۴۰۱ این رقم چه خواهد بود؟
سه. مردم ایران جزء ده کشور غمگین جهان هستند. به گزارش «تابناک» به نقل از یورونیوز، بر اساس تحقیقات موسسۀ گالوپ، که برای انجام آن بیش از ۱۵۱ هزار مصاحبه را در سال ۲۰۱۸ در ۱۴۰ کشور جهان انجام داده است، بر اساس نتایج، ۱۰ کشوری که مردمشان بدترین وضعیت را در سال گذشته میلادی تجربه کرده‌اند به ترتیب عبارتند از: چاد، نیجر، سیرالئون، عراق، ایران، بنین، لیبریا، گینه، سرزمین‌های فلسطین و کنگو.
چهار. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، علی احسان ظفری گفت: به دنبال حذف ارز ترجیحی، طی ماه های اخیر محصولات لبنی در کارخانه ها دپو شده و شیرخام به سمت واحدهای شیرخشک سرازیر شده است. به گفته او، سرانه مصرف لبنیات از ۱۲۰ کیلو به ۴۰ تا ۵۰ کیلو کاهش یافته است. نائب رئیس اتحادیه فروشندگان میوه و سبزی گفت: قدرت خرید مصرف‌کنندگان باعث شده است میزان خرید میوه ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش یابد.
به این آمارها می توان افزایش گاه چند برابری قیمت برنج و سایر مواد غذایی، بالا رفتن وحشتناک قیمت اجاره بها، خدماتی چون پست، بلیط قطار و هواپیما و… را افزود.
مسلما احساس رضایت یک امر کیفی بوده و شاید نتوان آن را درست به رقم و عدد تبدیل کرد، ولی از نشانه های آن چون موارد ذکر شده در بالا، در کنار افزایش آمار بالای بزهکاری و تشکیل پرونده های قضایی، آمار بیکاری، اعتیاد، طلاق، عدم تمایل به ازدواج و فرزندآوری و شاخص های دیگری می توان به نگاه و سطح آن در جامعه رسید.
شاید مخالفان این مطلب، اعلام کنند که این آمارها برخی مربوط به موسسات بیگانه بوده و برخی تجربه دیده و شنیده ها بوده و نمی توان استناد کرد. در جواب بایستی به سه نکته اشاره کرد:
۱. اول اینکه اگر این تجربیات مردم را قبول ندارند، به دلیل این است که مجوز و بستری برای اندازه گیری میزان مخالفت و نارضایتی ها وجود ندارد.
۲. وقتی کیهان حضور مردم در راهپیمایی و مراسم ترحیم شخصیت ها را مبنای رضایت و همراهی با دولت ارزیابی می کند، چطور در مقابل نمی توان از عدم مشارکت در انتخابات، صف های طولانی نان، کاهش مصرف مواد غذایی و… نارضایتی مردم را برداشت کرد؟
۳. در اخر، بایستی تاکید کرد چطور در مباحثی که در جهت نفع دولت هست، آمارهای خارجی استناد و روی آن مانور داده می شود، ولی هر وقت به نفعتان نیست، آن ها توطئه خارجی قلمداد می شود.
آخرین دیدگاه