پیمان اکبری سرمربی تیم والیبال پیکان تهران در نشست خبری بعد از قهرمانی در باشگاه‌های آسیا به قبول سرمربیگری این تیم اشاره و در پاسخ به این سوال که از پیکان انتظار قهرمانی می‌رفت، گفت: سال ۹۶ به دلایلی از پیکان جدا شدم و آن سال پیکان روی سکوی رفت اما از ۹۶ به بعد متاسفانه پیکان شرایط قبل را نداشت. اوج بدی پیکان سال ۹۹ بود که دهم لیگ شد. این برای پیکان خیلی بد بود اما اوایل سال ۱۴۰۰ آقایان محمدی و رغبتی و دیگر دوستان باشگاه این دیدگاه را داشتند که پیکان دوباره به شرایط قبل برگردد.
به گزارش ایسنا، او با بیان اینکه امسال نوزدهمین سال حضورم در پیکان است و تمام افتخاراتم در این تیم بوده، ادامه داد: هدف ما در لیگ حضور در جمع چهار تیم بود چون بودجه و نفرات لازم برای قهرمانی را نداشتیم. بودجه محدودی نسبت به رقبا داشتیم و دستمان برای گرفتن بازیکنان تاپ ایرانی هم بسته بود. اجازه گرفتن بازیکن خارجی هم اوایل لیگ نداشتیم. همه چیز دست به دست هم داد که به سختی در نهایت به پلی آف رسیدم. دومی لیگ ۱۴۰۰ برای باشگاه پیکان خیلی ارزشمند بود. ما همه چیز را در نظر می‌گیریم شاید برای پیکان دومی و سومی خوب نباشد اما از نظر هزینه، نفرات و مشکلاتی که داشتیم و همچنین بعد از چند سال ناکامی دوباره این تیم را به جمع مدعیان برگرداندیم.
سرمربی پیکان در ادامه بیان کرد: امروز صدمین روز مدیریت آقای عطابخش در پیکان بود و خوشحالم که در صدمین روز خاطره‌ای خوب برایش به جا ماند. خوشحالم که دیدگاه مثبتی داشت و حمایت کرد. در لحظات سخت، ناراحتی و خوشحالی کنار تیم بود و در نهایت با دومی لیگ به پایان رسید. شاید زمانی که ارومیه و سپاهان را شکست دادیم از نظر همه قهرمان بودیم اما از نظر من نه چون باشگاه پیکان پایه‌های قهرمانی خود را در چند سال گذشته از دست داده بود و ما دوباره آنها را بنا کردیم و نتیجه‌اش را در آسیا دیدید.
او به تیم شهداب قهرمان لیگ برتر که در جایگاه سوم باشگاه‌های آسیا قرار گرفت اشاره کرد و گفت: شهداب در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری خوبی در والیبال کرده که به آنها بابت قهرمانی در لیگ و سومی در آسیا تبریک می‌گویم. به نظرم حقشان بود چون با برنامه‌ریزی چند ساله به چیزی که می‌خواستند رسیدند اما ما روزی که بازی دوم فینال را باختیم و قبل از اهدای کاپ با آقای عطابخش پشت فدراسیون قدم می‌زدیم و در مورد امروز تصمیم می‌گرفتیم، یعنی حتی یک ساعت به خودمان استراحت ندادیم، فکر و برنامه‌ریزی کردیم که دوباره اتفاق خوبی بیفتد. خوشبختانه بازیکنان خوب ایرانی و خارجی را جذب کردیم. البته مشکلاتی هم داشتیم و بازیکنانی که جذب کردیم دیر به تیم اضافه شدند. به همین دلیل در زمینه هماهنگی مشکل داشتیم. البته هماهنگی خیلی خوبی بین آقای موسوی و معروف وجود داشت و سعی کردیم در زمان کم بازیکنان را با هم هماهنگ کنیم.
اکبری در مورد اینکه فشار قهرمانی در باشگاه‌های آسیا از ابتدای روی پیکان بود، گفت: همه از روز اول فشار قهرمانی را روی دوش تیم ما گذاشتند و همین فشار زیادی را روی بازیکنان آورد. جایی آقای معروف گفت که این فشار روی دوش ما سنگینی می‌کند. شاید این فشار باید روی تیم شهداب می‌بود که به عنوان قهرمان لیگ در این مسابقات شرکت کرده بود اما به کمک دوستان تلاش کردیم تا جایی که امکان دارد فشار را از روی بازیکنانمان برداریم. خوشبختانه در نهایت قهرمان شدیم و دوباره باشگاه پیکان به ریل قهرمانی برگشت.
سرمربی پیکان در مورد برنامه این تیم برای حفظ بازیکنان خارجی جهت شرکت در جام باشگاه‌های جهان گفت: بستگی به زمان برگزاری این مسابقات دارد. اگر زمانی برگزار شود که برخی از بازیکنان سطح اول دنیا در لیگ‌هایشان مشغول نباشند، می‌توانیم جذب کنیم. اگر به دنبال نتیجه خوب در دنیا هستیم باید بازیکن خارجی بگیریم، در غیر این صورت کارمان بسیار مشکل است. امیدوارم بتوانیم حداقل همین تیم را داشته باشیم. نکته دیگر اینکه ما باید از همین الان نسبت به جذب آنها اقدام کنیم که تا حدودی غیرممکن است چون بودجه کمی داریم اما اگر بخواهیم در باشگاه‌های جهان نتیجه بگیریم و روی سکو برویم باید چند بازیکن سطح اول دنیا را داشته باشیم. باید ببینیم در روزهای آینده چه اتفاقی می‌افتد و چه تصمیمی می‌گیرند.
اکبری در پاسخ به این سوال که چرا دستیاری آلکنو در المپیک را نپذیرفت، گفت: زمان سرمربیگری آقای کولاکویج، دستیار اول تیم بودم و شناخت خیلی خوبی نسبت به ضعف و قوت تیم ملی خودمان و دیگر تیم های سطح دنیا داشتیم. شاید جذب آقا آلکنو تصمیم درستی از نظر فدراسیون والیبال بود و ما هم حق می‌دهیم چون می‌خواستند درالمپیک شرکت کنند. بنابراین تصمیم منطقی از نظر دوستان استفاده از مربی باتجربه بود، اما به نظر من قرارداد بستن با آقای الکنو غیرکارشناسی بود. او فقط با تیم ملی روسیه قهرمانی دارد و سیستم والیبال ما با روسیه خیلی متفاوت است. ما از نظر فیزیکی شرایط تیم روسیه را نداشتیم و آقای آلکنو کاملا فیزیکی بود، فقط فیزیک را در نظر می‌گرفت و شناختی از والیبال ما نداشت.
او افزود: به عنوان یک والیبالی می‌گویم این کار اشتباه بود و اشتباه‌تر اینکه کسی نبود که اطلاعات درستی را در مورد والیبال ما در اختیارش بگذارد. از آقای آلکنو پرسیدم انگیزه‌ات برای آمدن به ایران چیست که گفت دوست دارم برای چهارمین بار در المپیک حضور داشته باشم، چنین مربی‌هایی دلشان برای والییال ما نمی‌سوزد. موضوع دیگر اینکه صبح‌ها دور دریاچه می‌دوید و ورزش می‌کرد تا در المپیک استایل خوبی داشته باشد. ما بدترین نتیجه والیبال را در این دوره داشتیم چون هشتم بودیم و با آمدن او به دوازدهم رسیدم. من به کسی مثل آقای داورزنی برای این انتخاب حق می دهم اما این انتخاب با توجه به شناخت من از بازیکنان ایران اشتباه بود.
اکبری ادامه داد: دلیل اینکه نپذیرقتم این بود که تمام افتخاراتم را پله به پله به دست آورده‌ام و زحمت کشیده‌ام. مربی پاداشی نیستم که بگویند چون قهرمان باشگاه های آسیا شده‌ای کنار تیم ملی باش. من تلاش خودم را می‌کنم و دوست دارم در مسیر درستی به اهدافم برسم. از طرفی من مربی نوبتی نیستم که بگویم فعلا اینجا را نرو بعد المپیک را برو. اگر من مربی تاثیرگذاری در تیم ملی هستم اینجا را برو آنجا را نرو یعنی چه؟
اکبری در پاسخ به این سوال که از آمدن آقای گالی و دیپلماسی بین ایران و میلانو صحبت کنید، گفت:
به قول آقای اروین انگاپت سوال بعدی.
آخرین دیدگاه