کیومرث اشتریان استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در روزنامه شرق نوشت:افزودن واژه اسلامی به نام مجلس در دهه 60 متضمن این معنا بود که مجلس یک محفل فکری-اندیشهای است و ازاینرو فرض بر این است که مباحث دینی در آن به جریان اصلی تبدیل میشود. بدینسان از کارکرد آن به مثابه جایی برای توزیع قدرت و مواجهه قدرت گروههای اجتماعی در معاملات و مناسبات عرفی غفلت شده و همزمان و بهتدریج از بهدوشکشیدن بار هزینه تصمیم نظام سیاسی درخصوص تعاملات عرفی معاف شد.
آخرین دیدگاه