امرالله احمدجو در برنامه «سریالیست» خاطرات ساخت سریال «روزی روزگاری» را ورق زد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در بخش نوستالژی برنامه «سریالیست» که با اجرای پدرام کریمی دیشب (پنجشنبه ۱۲ اسفند) روی آنتن شبکه یک سیما رفت، امرالله احمدجو مهمان بینندگان بود.
امرالله احمدجو که این روزها مشغول کار در سریال «سلمان فارسی» است، در ابتدا گفت: «خوشبختانه کار خیلی خوب پیش میرود. سریال نوشته شده و در حال اجراست. فیلمنامه را خود آقای میرباقری نوشته و بازنویسی نهایی را هم خودش انجام میدهد.»
او در پاسخ به اینکه دست نویسنده در نگارش آثار تاریخی تا چه حد باز است، گفت: «باز بودن دست به انتخاب موضوع بستگی دارد. همچنین مهم است که هنرمند تا چه حد بر اصل تاریخ و نحوه استفاده از آن مسلط است. نگارش اثر تاریخی دوگونه است؛ اول اینکه کاملا مستند باشد و یا در نوع دیگر، بخواهید از موضوع و شخصیتهای تاریخی برای خلق قصه دراماتیک الهام بگیرید.»
این فیلمساز افزود: «در سریال، سینما و یا رمان، نویسنده سعی میکند که روح تاریخ را تجسم کند. به طور مثال تعزیه در مقابل تاریخ عاشورا بسیار متفاوت است. بعضا چیزهایی که در تاریخ نیست، برای تجسم روح عاشورا در تعزیه به کار میرود و قدرت تخیل هنرمند در این امر بسیار مهم است.»
این کارگردان درباره ماندگاری آثاری مانند «روزی روزگاری» توضیح داد: «اینکه چه مولفههایی با چه بینش به مخاطب ارائه میشود مهم است. همچنین شناخت موضوع و مخاطب هم ضرورت دارد. در یک فیلم یکسری داده در اختیار مخاطب قرار میگیرد اما داستان اصلی وسیعتر از این دادههاست. ماندگاری یک اثر به میزان همخوانی با علایق مخاطب بستگی دارد. همخوانی با فرهنگ عمومی و نزدیک بودن به زندگی مخاطب از مولفههای ماندگاری است.»
احمدجو در پاسخ به اینکه آیا فکر میکردید این سریال تا این حد مخاطب داشته باشد، گفت: «هر کارگردان با این امید کار ارائه میدهد که مخاطب داشته باشد. هر کار هم مشتری خودش را پیدا میکند. ممکن است در یک اثر مسائل سطحی با آب و رنگ دادن بیان شود و در یک اثر بالعکس اتفاق بیفتد. صحرای موجود در سریال «روزی روزگاری»، پیش از فیلمسازی، خلوتگاه من بود. در دوران سربازی پدرم موتور خریده بود، هر وقت به مرخصی میآمدم، بلافاصله به آنجا میرفتم. من پای دار قالی به دنیا آمده بودم. آئینهایی را که طی قرنها صیقل یافتند از دوره کودکی و نوجوانی با چشم دیدم. بهترین و زیباترین تعزیهها در ده ما اجرا میشد. تعزیه خوان خوب داشتیم و پدر بزرگم رنگرز بود.»
او زیبایی صحرا را جادوی آن دانست و گفت: «ناخودآگاه من این زیبایی را کشف کرد. بعد از اینکه اسمم را در قبولیهای مدرسه عالی صدا و سیما دیدم، حتما گفتم که درباره دوستم یعنی صحرا فیلم میسازم. صحرا در مرکز ماجراهای روزی روزگاریست. صحرا به من کد داد که چگونه قصه را شروع کنم. این سریال از نگارش تا پخش ۱۰ سال طول کشید. تجربه زندگی روستایی پشتوانهای برای فیلمسازی من بود. بچههای من بعد از اینکه علاقه خود را برای سینما ابراز کردند، توصیه من به آنها این بود که قبل از دانشگاه باید پشتوانه ذهنی داشته باشید تا ذهنتان مسلط باشد. به آنها گفتم تا میتوانند به ادبیات کهن مراجعه و معرفت کسب کنند.»
احمدجو با بیان اینکه بیشتر بازیگران «روزی روزگاری» را موقع نگارش فیلمنامه انتخاب کرده بودم، گفت: «با بخشی از بازیگران در یک فیلم سینمایی آشنا شده بودم، دو شخصیت اصلی نه برای آقای شکیبایی و نه برای خانم علو نوشته شده بود. من برای جمشید هاشمپور نقش مرادبیک را نوشته بودم. اما همکاری او میسر نشد و در انتخاب بعدی به آقای شکیبایی رسیدیم. درباره نقش خاله هم همینطور بود، وقتی انتخاب اول فیلمنامه را پس فرستاد من خیلی غصه خوردم.»
وی با بیان اینکه من با قناعتورزی از آن صحرا استفاده کردم و تمام ظرفیت آن را به تصویر نکشیدم، تاکید کرد: «میخواستم بخشهایی از این صحرا بکر بماند. این صحرا از هر بنای تاریخی مهمتر است زیرا در ردیف زیباترین نقطههای ایران قرار میگیرد. به مسئولین توصیه میکنم که به آنجا بروند و جلوی تخریب را بگیرند.»
«سریالیست» به تهیهکنندگی محمد باریکانی و مجتبی فرجی و با اجرای پدرام کریمی کاری است از گروه تاریخ، فرهنگ و هنر شبکه یک که پنجشنبهها ساعت ۲۳:۱۵ پخش میشود.
۵۸۵۸
آخرین دیدگاه