پژمان جمشیدی، در نشست فیلم «بی مادر» با اشاره به این‌که او سینما را یک حرفه و شغل نمی‌داند، تاکید کرد به سیمرغ گرفتن فکر نمی‌کند و بیشتر نقدها و یادداشت‌های اهالی رسانه او را دلگرم می‌کند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نشست خبری فیلم سینمایی «بی مادر» با حضور عوامل فیلم از جمله سیدمرتضی فاطمی (کارگردان)، علی اوجی و محمدرضا مصباح (تهیه‌کننده)، محنود دهقانی (طراح گریم)، مسعود سلامی (فیلمبردار)، میترا حجار، پردیس پورعابدینی و پژمان جمشیدی (بازیگران فیلم) و دیگر عوامل برگزار شد.
مرتضی فاطمی، کارگردان «بی مادر» درباره ایده این فیلم گفت: «در لحظه‌ای که ایده این فیلم به ذهن من رسید پرسشی فلسفی در ذهن من شکل گرفت و موقعیتی را تصویر می‌کردم که یک نوزاد بین دو مادر گیر کرده و سوالم این بود که این بچه، کدام مادر را باید برای خود برگزیند.»
او در ادامه درباره انتخاب امیر آقایی به عنوان بازیگر نقش اول مرد این فیلم اظهار کرد: «انتخاب امیر آقایی مجموعه‌ای از پارامترها را برای ما به همراه داشت. جهان شخصی او به جهان دکتر امیرعلی موذن نزدیک بود و از این جهت برای این کاراکتر انتخاب شد.»
این کارگردان درباره همکاری با کودک خردسال در فیلم گفت: «وقتی امیررضا را دیدم در مقایسه با هم سن و سالان خود هوش بالایی داشت اما باید توجه داشت اگر کودک بااستعداد باشد شاید نتواند توانایی‌هایش را بروز دهد. با این حال او را بسیار دوست دارم و به یاد می‌آورم شب‌ها با امیررضا فوتبال بازی می‌کردیم و در سن ۵ سالگی واقعا خوب درخشید.»
فاطمی همچنین درباره موسیقی فیلم که بر عهده بامداد افشار بود، توضیح داد: «وقتی فیلم تمام شد گزینه‌های زیادی برای موسیقی وجود داشت، اما افشار نبوغ و فهم بسیار خوبی دارد. در سکانسی از فیلم، لالایی افغانستانی داریم و بامداد ایده‌ای از لالایی هراتی داشت و در نهایت موسیقی ساخته شد.»
پژمان جمشیدی درباره نقش خود در فیلم «بی مادر» گفت: «نگاه من به سینما به عنوان حرفه نیست و اگر احساس کنم فیلمنامه‌ای خوب است و نقشم را دوست دارم؛ قطعا در فیلم حضور خواهم داشت و حتما برمبنای احساسم پیش می‌روم.»
این بازیگر در واکنش به این پرسش که «آیا به سیمرغ گرفتن در جشنواره امسال فکر می‌کند»، پاسخ داد: «من به سیمرغ گرفتن فکر نمی‌کنم و باید بازی همه عزیزان را نگاه کرد و بعد نظر داد. یادداشت‌های شما من را دلگرم می‌کند اما به سیمرغ فکر نمی‌کنم.»
پردیس پورعابدینی درباره بازی به عنوان نقش مادر گفت: «این کاراکتر بسیار از من دور بود چراکه نقش هم‌سن خودم را بازی نکردم. سعی کردم با کاراکتر قصه همراهی کنم و درکش کنم.»
او ادامه داد: «من مادر نیستم اما به این اعتقاد دارم که درون ما زنان، روح مادرانگی دمیده شده و بازی کردن در آخرین سکانس برایم بسیار سخت بود و هنوز هم درگیر آن لحظه هستم. وقتی فاطمی، لالایی افغانستانی را برای ما گذاشت واقعا گریه کردم و درگیر آن حال و هوا هستم.»
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه