ایسنا نوشت: خواننده ترانه معروف «یار دبستانی من» می‌گوید: گاهی می‌خواستم به افرادی که این آهنگ را گوش می‌دهند بگویم این آهنگ را من خواندم، اما از کنارشان رد می‌شدم و لبخند رضایت می‌زدم.
جمشید جم، خواننده آهنگ معروف «یار دبستانی من» درباره علاقه‌اش به موسیقی و مسیری که طی کرده است، توضیح داد: در محرم سال ۱۳۵۷ در کنار بسیاری از بزرگان موسیقی شاگردی می‌کردم، زیرا می‌خواستم دانش بالایی نسبت به موسیقی داشته باشم. من تمام موسیقی‌های ایرانی، موسیقی ملل، سمفونی و … را مطالعه کردم. اوایل یک موتور گازی خریدم و باندهای ماشین برادرم را برداشتم و نوارهای الله اکبر را می‌گذاشتم و در میدان می‌چرخیدم تا فضایی انقلابی در شهر حاکم شود.
جم درباره خاطرات انقلابی‌اش توضیح داد: در ۲۱ بهمن سال ۱۳۵۷ زمانی که امام خمینی (ره) فرمودند حکومت نظامی لغو شده است، با وجودی که من تیر خورده بودم، اما با مشارکت مردم حضور پیدا کردیم و رادیو و تلویزیون را گرفتیم و بعد از آن به رادیو رفتیم و در میدان ارگ پنهان شدیم.
او ادامه داد: به دلیل وجود دو تانک در میدان ارگ درگیری زیادی شکل گرفت، اما در این زمان به نظامیان گفتیم که این گروه مردمی است باید رادیو را تحویل دهید و خداراشکر توانستیم رادیو را تحویل بگیریم. من به دلیل علاقه زیادی که به رادیو داشتم در آنجا ماندگار شدم.
خواننده «یار دبستانی من» که مهمان برنامه «شب نشینی» بود، افزود: بعد از اینکه رادیو را گرفتیم، بسیاری از اشکالات موسیقی‌های انقلابی را تصحیح و تنظیم می‌کردیم، چون این آهنگ‌ها در زیرزمین ضبط می‌شد و کیفیت بالایی نداشتند.
جم گفت: اما بعد از جنگ، آهنگ‌ها نسبت به قبل کیفیت بیشتری پیدا کردند، اما به این دلیل که قبل از آن آهنگ‌ها در خفا ساخته می‌شد کیفیت آن‌ها زیاد خوب نبودند و باید دوباره تنظیم می‌شدند.
او درباره خواندن آهنگ «یار دبستانی من» گفت: خانم منصوره تهرانی به من گفت من یک فیلم دارم که می‌خواهم تو خواننده آن فیلم شوی و من هم قبول کردم. شعر «یار دبستانی من» از منصوره تهرانی و تنظیم آن را من و تعداد دیگری از دوستان انجام دادیم و این آهنگ به تمام شهیدان کوچک و بزرگ سرزمین ایران تقدیم شد.
وی اظهار کرد: این آهنگ در سال ۱۳۵۹ جزو اولین آهنگ‌هایی بود که مجوز گرفت و پخش شد و من هیچگاه فکر نمی‌کردم اینقدر مورد استقبال قرار بگیرد. وقتی مردم توجه زیادی به این آهنگ نشان دادند، حس خیلی خوبی پیدا کردم گاهی می خواستم به افرادی که این آهنگ را گوش می‌دهند بگویم این آهنگ را من خواندم، اما از کنارشان رد می‌شدم و لبخند رضایت می‌زدم.
جم بیان کرد: با اینکه سال‌ها گذشته است هر بار که آهنگ «یار دبستانی من» را می‌خوانم حس خوبی پیدا می‌کنم. این آهنگ نوستالژی شده است و هر بار که خوانده می‌شود، صدای مردم نیز پشت آن شنیده می‌شود.
۵۸۵۸
آخرین دیدگاه