اعتماد نوشت:بازرگان در عرصه سیاست ایرانی یکه و تنها ماند. چه آنگاه که بر سریر قدرت بود و چه آنگاه که مطرود بود از عرصه قدرت. در زمانه قدرت، چپ و راست بر او تاختند و در دوره دوری از آن برای تقرب به خداوند مرگش را خواستند.
بازرگان اما بازرگان ماند. امروز هم در غیاب جسمانیاش، برخی هنوز با او عقدهگشایی میکنند.او همچنان مخالفانی از طیفهای گوناگون دارد؛ برخی از این مخالفان او را به جهت افکار دینیاش میکوبند و برخی به جهت جایگاهش در انقلاب 57. حتی در این باره به تحریف تاریخ و شخصیت بازرگان رو میآورند. بازرگان روشنفکر دینی بود و از سوی مدعیان دین و مدعیان روشنفکری توامان هدف قرار میگیرد.
در این سالها براندازان نیز به طیف مخالفانش پیوستهاند. چه بازرگان سرسلسله اصلاحطلبی در ایران است. او حتی در دادگاه نظامی سلطنت پهلوی با زبان قانون با حاکمان سخن میگفت. اصلاحطلبی او از این مزیت برخوردار است که در اوج انقلابیگری و سرزنش انقلابیون به اصلاح میاندیشید و اصلاحطلب پشیمان نبود.
23302
آخرین دیدگاه