روزنامه کیهان نوشت: سفیر سابق ایران در آلمان که به اجبار قانون عدم بهکارگیری بازنشستگان، بازنشسته شد، میگوید: در ازای پذیرش اجرای پروتکل الحاقی، ژاپنیها حاضر به امضای قرارداد درباره پروژه آزادگان شدند، هرچند که آن قرارداد نفتی به سرانجام نرسید(!)
علی ماجدی همان کسی است که با وجود خباثت طرف آلمانی در بازداشت اسداله اسدی دیپلمات کشورمان، به جای اعتراض به آلمان و سایر دولتهای اروپایی حامی تروریسم، علیه دیپلمات مظلوم کشورمان مصاحبه کرد! او در گفتوگو با روزنامه شرق با اشاره به سالهای سفارتش در ژاپن (در دولت اصلاحات) میگوید: من با چند نفر از ژاپنیها ارتباط داشتم.
یک مقام ارشـد که یک نفر را بهعنوان دیپلمات به آمریکا برای مأموریت فرستاده بود به او گفته بـود یادت نرود اینها چه بلایی سـرمان آوردند؛ اما تو کارت را درسـت انجام بده مـا این بغض را داریم؛ اما این بغض خفته است. اگر قرنها هم طول بکشد، ما با آنها کار میکنیم. ممکن است تاریخ به جایی نرسد که بتوانیم تلافی کنیم(!) اما تا وقتی مطمئن نشـویم که میتوانیم بر آمریکا فائق شویم، با همین سیاست تعامل با آمریکا پیش میرویم.
ژاپنیها میگفتند، ما الان حق نداریم ارتش به آن صورت داشته باشیم، حق نداریم بمب اتمی داشته باشیم. ژاپن الان خیلی تحت نظر است و اگر بخواهد بمب اتم بسازد، میتواند؛ اما این کشـور در اطرافش کره شـمالی، چین و روسیه را دارد که بمب اتمیدارند. وقتی در میان سه قدرت اتمی محصور است، از نظر سیاسی چه کار میتواند بکند؟
وی در عین حال با اذعان به بیاختیار بودن ژاپن و دیکته کردن برخی سیاستها از سوی آمریکا گفت: از نظر امنیت هستهای به اجبار به آمریکا وابسـته شـده. پیمان اخیری که بین انگلستان، آمریکا و استرالیا انجام شد، خیلی من را به فکر فرو برد. انگلستان و آمریکا اجازه استفاده از انرژی هستهای و تبدیل شدن به کشور هستهای را برخلاف میلشان به استرالیا دادند؛ درحالی که میتوانستند با ژاپن قـرارداد ببندند. من وقتی این را دیدم گفتـم آمریکاییها هنوز به ژاپن اعتماد ندارند؛ چون ژاپن که خیلی نزدیکتر اسـت. اسـترالیا با چین خیلی فاصله دارد. البته دلایل زیادی هسـت. با بیش از نیم قرن هنوز عدم اعتماد بین آمریکا و ژاپن وجود دارد.
ماجدی در ادامه میگوید: وقتی پروژه آزادگان امضا شد، در واقع یک الگوی کامل دیپلماسی اقتصادی بود. من این را نشکافتم؛ اما شـاید بعد از ۲۰ سالی که گذشته این داستان جالب باشـد. برای من یک الگو بود. زمانی بود که آمریکا میخواسـت به عـراق حمله کند. ژاپن معمولا بـا جمهوریخواهها در آمریکا راحتتر اسـت. سـفرای آمریکا در ژاپن و برخی کشـورها توسط رئیسجمهور انتخاب میشـود. در آلمان هم همینطور بوده. در ژاپن مذاکراتی راجع به آزادگان داشتیم. مذاکرات تقریبا تمام شده بود؛ اما وقتی به مرحله امضا رسیدیم، تعلل میشد. این داستان همزمان شـده بود بـا حمله آمریکا به عراق و آنها میخواسـتند اجماع سـازی کنند که کشورهای بیشتری حضور داشته باشند و از ژاپن هم خواسته بودند ۶۰۰ نیرو در حمله داشـته باشد.
من به ژاپنیها گفتم چرا مشـارکت در آزادگان را امضا نمیکنید؟ از طرف دیگر آمریکا برای اعزام نیرو میگفت: چرا تعلل میکنیـد. میگفتند، در مجلس ما اکثریت مخالف هسـتند. وزارت خارجه ژاپـن به من گفتند که اگر دولت ایران داوطلبانه پروتکل الحاقی را بپذیرد، میتوانید مطمئن باشید که دولت ژاپن هم آزادگان را با شما امضا میکند. من این را مستقیما به وزارت خارجه و ریاست جمهوری منتقل کردم. من بـه ژاپنیها گفتم ما اگـر بپذیریم این قول را بـه من میدهید که مشارکت کنید؟ گفتم البته این کار مستلزم نظر مجلس است، ولی دولت آمادگی دارد مشروط بر اینکه مجلس موافقت کند. ژاپنیها گفتند این اطمینان را به شما میدهیم. همزمان که ژاپن این بحث را با ما داشت، در فاصله کوتاهی (سه، چهار روز) این موضوع که ژاپنیها در جنگ عراق با آمریکا مشـارکت کنند و نیرو اعزم کنند، هم مطرح شد و بعد قبول کردند؛ یعنی یک معامله سیاسی اقتصـادی کردند. ژاپنیها این بازی را کردند؛ به آمریکاییها گفتند ما در این جنگ با شما مشـارکت میکنیم، اما شما مانع ما نشوید کـه پروژه آزادگان را بـا ایران امضا کنیم. از ایـران هم این قول را گرفتهایـم که دولتش پروتکل الحاقی را قبول کند. این یعنی بازی سیاسی و دیپلماتیک است.
سفیر سابق ایران در ژاپن در ادامه اظهار داشت: «من زمانی که از آلمان آمدم، برای دو پروژه نفتی با شرکت آلمانی مذاکره کرده بودم و آماده امضا بود که ترامپ از برجام خارج شـد و آنها عقب نشستند و یک پروژه پتروشیمی با BSF به ارزش پنج میلیارد داشتیم که همه اینها عقیم ماند. واقعاً برایم ناراحتکننده بود که آن همه تلاش برای نهایی کردن آن پروژهها، با رفتار ترامپ از دست رفت. همین طور آن همه زحمت روی پروژه آزادگان که با تحریمها بر سر پرونده هستهای از دست رفت. البته باید از ژاپنیها هم گلـه کرد، امـا مـا هـم مقصر بودیـم.»
در واقع آقای ماجدی اعتراف میکند که با وجود فریبکاری آمریکا – به واسطه دلالی به نام ژاپن – ایران را برای اجرای پروتکل داوطلبانه الحاقی قانع کرده، اما در فرآیند زمانی، همان وعده اجازه اجرای پروژه در میدان نفتی آزادگان را به هم زده است.
یادآور میشود دولت اوباما دولت ژاپن را مجبور کرد حتی خرید نفت از ایران را هم متوقف کند.
23219
آخرین دیدگاه