سازندگی نوشت: در مسجد جواد الائمه(ع) یک نوجوان پر انرژی وجود داشت به نام حسین یاری. او در بخش فرهنگی مسجد فعالیت می کرد و عضو ثابت گروه تئاتر بود.
از جمع جوانان پرشور این مسجد در سال های ابتدایی پیروزی انقلاب ، فقط یاری توانست تبدیل به بازیگر حرفه ای شود. استعداد ، علاقه به همراه تغییر الگوهای فرهنگی سینما باعث شد یاری خیلی زود جای خود را باز کند.
خاستگاه مسجدی و حشر و نشر با چهره های چون زنده یاد فرج الله سلحشور و بهزاد بهزادپور را هم نباید در کمک به او فراموش کنیم. یاری بعد از حضور در چند فیلم سینمایی و تجربه نقش های کوتاه به « آخرین مرحله» رسید و برای آن سیمرغ نقش مکمل گرفت.
این اتفاق سال ۷۴ افتاد و یاری را در کانون توجه قرار داد. چهار سال بعد و با روی کارآمدن دولت اصلاحات ، سینما تغییر مسیر داد. همزمان ستاره های نوظهوری به میدان آمدند و مورد توجه مردم قرار گرفتند. یاری نمی خواست از قافله عقب بماند و تلاش کرد با حضور در فیلم هایی مثل «سرعت» و «بلوغ» وجهی دیگر از خود نشان دهد. او اما نتوانست به گرد پای بازیگرانی مثل رادان ، گلزار، بهداد و دیگران برسد. یاری برای جدا شدن از تصویری که در سال های ابتدایی بازیگری از خود ساخته بود، حتی نقش های منفی پذیرفت. از جمله سریال «مردان آنجلس». این تمهید هم افاقه نکرد و از یاری بازیگری «محبوب» نساخت.
زمان گذشت و حیدر سریال «شب دهم» به یاری پیشنهاد شد. او بالاخره طعم شهرت و محبوبیت را چشید. این اتفاق سال ۸۰ رخ داد و بنظر می رسید یاری پا به دوران تازه ای گذاشته است اما به مدت ۹ سال هر چه بازی کرد، ناکام بود؛ از فیلم «نغمه» و «عروس افغان» تا «کتونی سفید» و «پرنده باز». تنها فیلم قابل دفاع او در دهه هشتاد، «سعادت آباد» است که سال ۸۹ ساخته شد. یاری در تلویزیون هم شرایطی مشابه داشت و سریال «هوش سیاه» تنها اثر قابل دفاع او در این دوران است. در همین سال ها سریال «قلب یخی» در شبکه نمایش خانگی ساخته شد که یاری یکی از نقش های اصلی را برعهده داشت. این سریال مورد اقبال مخاطبان قرار گرفت و اکسیری بود برای یاری. این بازیگر از نقطه عطف دوم کارنامه اش هم نتوانست بهره ای درست بگیرد. نشان به آن نشان که غالب کارهای او در دهه نود جزو آثار ناکام هستند.
با فیلم هایی مثل «تراژدی» ، «یادم تو را فراموش» و «خداحافظ دختر شیرازی» می توان کارنامه ای موفق داشت؟ شرایط برای یاری در دهه نود آن قدر بد است که حالا فیلم «مزار شریف» می شود بهترین اثر سینایی او! «برادر» و «از یادها رفته» هم از جمله سریال های یاری در این دهه هستند که هم کیفیتی نازل دارند و هم بازیگر عملکردی ضعیف از خود بجا گذاشته. حسین یاری که شروعی خوب با «قلب یخی» در شبکه خانگی داشت، گام های بعدی را درست برنداشت. «عالیجناب» و «نهنگ آبی» شکست خوردند و «عاشقانه» و «گیسو» تبدیل به ضعیف ترین سریال های خانگی شدند. یاری در این دو سریال، سودای رسیدن به محبوبیت داشت اما عکس این اتفاق رخ داد. هر دو سریال از سوی خاص و عام پس زده شدند و ضربه ای دیگر به کارنامه یاری وارد آمد. داریم از بازیگری می گوییم که می توانست یکی از چهره های موفق سینما و تلویزیون ما باشد. وقتی کارنامه اش را مرور می کنیم اما به معدود آثار قابل دفاع می رسیم. انتخاب های او بد بوده یا نقش متفاوت پیشنهاد نمی شود؟! یاری همچنان می تواند با انتخاب های درست، کارنامه اش را ترمیم کند. این اتفاق خواهد افتاد؟
۴۱۵۸
آخرین دیدگاه