آنقدر آمار فوتی‌ها و مبتلایان کرونا در ایران و جهان بالاست و به قدری این ویروس مهلک، کشته و بیمار بر جای گذاشته که شاید برای درک عمق این فاجعه انسانی بهتر باشد تا از زاویه‌ای دیگر این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم.
در زمانی نه چندان دور، آمار روزانه ۵۰ کشته و هزار مجروح و مصدوم در تصادفات رانندگی کشورمان را فاجعه می‌نامیدیم اما امروز به راحتی با آمار روزانه صدها فوتی و هزاران بیمار مبتلا به کرونا کنار آمده‌ایم و آنقدر این آمار فاجعه‌بار برایمان عادی شده است که خم به ابرو نمی‌آوریم. شاید مقایسه آمار فوتی‌ها و مبتلایان کرونا در سطوح ملی و بین‌المللی با میزان جمعیت شهرهای ایران و کشورهای جهان، بتواند نشان‌دهنده عمق فاجعه‌ای باشد که در ۲۰ ماه گذشته، نه تنها کشورمان بلکه کل دنیا را تحت تاثیر قرار داده است.
در ابتدای این نوشتار، نگاهی می‌اندازیم به آمار مبتلایان به کرونا در دنیا و مقایسه آماری آن با جمعیت کشورهای جهان؛ مقایسه‌ای که نشان می‌دهد تعداد ۲۳۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفری که تا کنون در سراسر دنیا به کرونا مبتلا شده‌اند از کل جمعیت کشورهایی نظیر پاکستان ۲۲۶ میلیونی، نیجریه ۲۱۹ میلیونی و برزیل ۲۱۳ میلیونی که به ترتیب پنجمین، ششمین و هفتمین کشور پرجمعیت جهان هستند، بیشتر است. از سویی، تا کنون تعداد ۴ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در سرتاسر جهان بر اثر ابتلا به کرونا فوت شده‌اند که این عدد، معادل کل جمعیت کشورهایی نظیر ایرلند جنوبی و آفریقای مرکزی و بیشتر از جمعیت کشورهای اطراف همانند عمان و کویت یا کشورهایی همچون لیبریا، پاناما، کرواسی و موریتانی است.
البته نگاه اجمالی به این آمارها در کشورمان و مقایسه آن با جمعیت شهرهای ایران و کشورهای جهان، می‌تواند بیانگر عمق فاجعه انسانی باشد که در سرزمین‌مان اتفاق افتاده است؛ فاجعه بزرگی که خانواده‌های بسیاری را داغدار و بی‌سرپرست و خانواده‌های بیشتری را متحمل آثار و نتایج ویرانگر این بلیه قرن کرده است. تا زمان تنظیم این یادداشت، بر اساس آمارهای رسمی در کشورمان، تعداد ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر در کشورمان مبتلا به کرونا شده‌اند که نزدیک به دو برابر جمعیت کلان‌شهر مشهد و سه برابر جمعیت کلان‌شهر اصفهان است؛ آماری که از مجموع جمعیت کلان‌شهرهای کرج، شیراز، تبریز و قم، بیشتر است.
اگر پایمان را از مرزهای کشورمان فراتر بگذاریم، تعداد مبتلایان به کرونا در ایران معادل کل جمعیت کشورهایی همانند سنگاپور، کنگو و فنلاند و بیشتر از کل جمعیت کشورهایی همچون اسلواکی، نروژ، اریتره، فلسطین، نیوزلند و کاستاریکاست. از سوی دیگر، تعداد فوتی‌های کرونا در کشورمان بنا بر آمارهای رسمی از مرز ۱۲۰ هزار نفر فراتر رفته که معادل کل جمعیت شهرهایی همانند بهبهان، دورود، نظرآباد، محمدشهر، ایذه، بندر انزلی، اندیشه و ایرانشهر است و البته دو برابر جمعیت شهرهایی همچون چالوس، ماهدشت، لار، مشکین‌دشت، نکا، زرند، آبیک، سراوان، بابلسر و اسفراین است و اگر از مرزهای کشور خارج شویم، تعداد فوتی‌های ایران با مجموع جمعیت دو کشور برمودا که مثلث آن معروف است و گرینلند که بزرگ‌ترین جزیزه جهان محسوب می‌شود یا از مجموع جمعیت سه کشور کوچک اروپایی شامل موناکو، لیختین‌اشتاین و جبل‌الطارق بیشتر است.
هدف از مقایسه حاضر، بررسی دلایل و عوامل گسترش کرونا و آثار و پیامدهایی نیست که این همه‌گیری در کشورمان بر جای گذاشته است. این مقایسه به این منظور صورت پذیرفته تا تلنگری باشد برای درک روشن‌تر عمق فاجعه‌ای که همه ما هنوز با تمام وجود با اثرات و عواقب آن دست و پنجه نرم می‌کنیم. آری، یک لحظه چشم‌های‌مان را بر روی هم بگذاریم و به این فکر کنیم که از زمان ورود کرونا به ایران تا امروز، بنا بر آمارهای رسمی جمعیتی معادل کل جمعیت بندر انزلی و دو برابر کل جمعیت شهر چالوس را از دست داده‌ایم؛ مقایسه‌ای که حتی تصورش هم سخت است اما متاسفانه این موضوع، واقعیتی است انکارناپذیر که گویی برایمان عادی شده و با آن کنار آمده‌ایم.
*کارشناس برنامه‌ریزی شهری
47231
آخرین دیدگاه