نسخهای از «مثنوی معنوی» که بیش از ۶۰۰ سال پیش به نگارش درآمده است، در کتابخانه ملی ایران شناسایی شد. کتابت قدیمیترین نسخه این اثر مولوی که در کتابخانه ملی نگهداری میشود، به ۷۲۶ سال پیش بازمیگردد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دومین «مثنویِ» تاریخدار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری، توسط کارشناسان و فهرستنویسان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، شناسایی شده است.
حمزه مرادیبهرام، فهرستنویس نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی، با اعلام این خبر گفت: «کتابخانه ملی ایران دارای نسخههای فراوانی از مثنوی است که تاریخ کتابت آنها از قرن هشتم تا سیزدهم قمری را شامل میشود.»
او افزود: «قدیمیترین نسخه تاریخدار موجود از «مثنوی»، در کتابخانه ملی ایران مربوط به سال ۷۱۵ و ۷۱۶ قمری (حدود ۳۸ سال پس از مرگ مولانا) است و اخیرا نیز دومین نسخه تاریخدار با تاریخ کتابت ۲۰ شعبان ۸۳۸ قمری شناسایی شده است.»
مرادی بهرام، ادامه داد: «این نسخه نویافته مثنوی، از دو جهت کتابشناسی و نسخهشناسی قابل بررسی است. کتاب، هر شش دفتر مثنوی را دربردارد و در آغاز هر مثنوی نیز دیباچه هر دفتر به خط رقاع آمده است.»
فهرستنویس نسخ خطی سازمان اسناد و کتابخانه ملی، افزود: «از جهت نسخهشناسی، نسخه در ۳۰۱ برگ بر روی کاغذ بخارایی نخودی به خط نستعلیق چهارستونی به خط محمدبنعلا قرطاسی کتابت شده است. همچنین صفحه افتتاح هر دفتر دارای سرلوح و کتیبه مذهب و مرصّعِ دوره تیموری و به سبک شیراز است.»
مرادی بهرام در ادامه توضیح داد: «آغاز نسخه با بیت معروف نینامه «بشنو این نی چون شکایت میکند / از جداییها حکایت میکند» آغاز شده و با بیت «جان را ریزد اندر بحر جان / تا شوی دریای بیحد و کران» پایان میپذیرد.»
او در پایان افزود: «کتاب «مثنوی معنوی»، اثر مولانا جلالالدین بلخی، شاعر و عارف پارسیگوی است. این کتاب دارای ۲۶ هزار بیت و شش دفتر است و یکی از برترین کتابهای ادبیات عرفانی و حکمت ایرانی پس از اسلام است.»
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه