ایسنا نوشت: مدتی است که نه کار می‌کند و نه تمایلی به مصاحبه و حرف زدن با خبرنگارها دارد. شاید کرونا و این روزهای تلخ و از دست دادن عزیزان، دلیل این همه سکوت و بی‌علاقگی حتی برای یک احوال‌پرسی ساده باشد از سوی صدای ماندگاری که شنیدنش حتی برای لحظه‌ای مخاطب را سر ذوق می‌آورد.
با این همه او هیچگاه اهل نمایش نبود؛ نگاهی به سال‌های گذشته به سرعت این حقیقت را یادآوری می‌کند. منوچهر اسماعیلی در همه این سال‌ها بیش از همه ترجیح داد در خدمت کارش باشد و هنرش را با صدایش به رخ همگان کشید.
منوچهر اسماعیلی، چندان اهل مصاحبه نیست، او هیچگاه اهل مصاحبه نبوده است؛ ولی پیش‌ترها وقتی جویای احوالش می‌شدیم، حداقل چند کلامی مهربانانه بین‌مان رد و بدل می‌شد و در اغلب موارد، محترمانه درخواست‌مان را برای گفت‌وگو رد می‌کرد؛ اما حالا مدت‌هاست این هنرمند در خانه‌اش استراحت می‌کند و سر کار هم نمی‌رود.
با منزلش تماس می‌گیریم تا چند کلمه‌ای با او صحبت کنیم. همسرش تلفن را جواب می‌دهد. بعد از شنیدن درخواست‌مان، از ما می‌خواهد منتظر بمانیم، و بعد از گذشت چند ثانیه، پاسخ این است: «ببخشید، می‌گوید تمایلی به صحبت ندارم» و در ادامه دیالوگ‌هایی از توصیف شرایط و شرح حال این روزهای استاد، بین‌مان رد و بدل می‌شود که بر حسب امانتداری، از انتشار آن‌ها منصرف می‌شویم.
منوچهر اسماعیلی، هشتم فروردینِ سال ۱۳۱۸ در کرمانشاه متولد شد. او کار دوبله را از سال ۱۳۳۶ با رُل گویی در نقش‌های کوتاه آغاز کرد و از سال ۱۳۴۲، مدیریت دوبله بسیاری از فیلم‌های بزرگ جهان را برعهده داشته است.
این دوبلور باسابقه و مطرح کشورمان، همچون ناصر طهماسب، به صحبت کردن به جای چند شخصیت در یک فیلم با صداهای متنوع و به اصطلاح تیپ گویی شهرت دارد.
اسماعیلی در فیلم «هزار دستان» مرحوم علی حاتمی، به جای شخصیت شعبان (محمدعلی کشاورز)، رضا تفنگچی (جمشید مشایخی) و همچنین به جای عزت‌الله انتظامی و جمشید لایق صحبت کرده است.
او در طول این سال‌ها، مدیریت ارشد دوبلاژ بیش از ۲۰۰ فیلم سینمایی، تلویزیونی و سریالی و همچنین برنامه‌های رادیویی را انجام داده است. او به جای بسیاری از بازیگران ایرانی و خارجی صحبت کرده است که از جمله آثار ماندگار او در مقام گوینده فیلم و سریال‌های خارجی می‌توان به «محمد رسول‌الله» در نقش آنتونی کویین، «پاپیون» در نقش استیو مک کوئین، «دروازه‌های پاریس» به جای پیر براسور، «انتقام جویان»، «بابا لنگ دراز»، «مرد هزار چهره»، «یوزپلنگ»، «قانون»، «سمندر»، «شیوع» و …اشاره داشت.
از جمله آثار ایرانی که اسماعیلی در آن‌ها نقش گفته و یا مدیر دوبلاژی‌شان را برعهده داشته، می‌توان به «خاک»، «قیصر»، «هزاردستان»، «پهلوانان نمی‌میرند»، «دزد عروسک‌ها»، «دایی‌جان ناپلئون»، «حسن کچل»، «ناخدا خورشید»، «امام علی(ع)»، «مادر»، «دکل»، «کارآگاه» و «بایکوت» اشاره داشت.
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه