جوان آنلاین نوشت: در میان خیل عظیمی از افرادی که خود را «وزیر بعدی نفت» می‌دانند، نام‌هایی دیده می‌شود که در نوع خود عجیب و کاملاً در تناقض با رویکرد اصلی رئیس‌جمهور منتخب برای انتخاب تیم اجرایی خود است؛ افرادی که حاضر شدند در رسانه‌ها «خرج» کنند تا در میان گزینه‌ها حضور داشته باشند، ولو به صورت تزئینی و دم‌دستی.
میزان نارضایتی از عملکرد سکاندار وزارت نفت چه در میان کارکنان و چه در بین مدیران و کارشناسان به حدی تصاعدی شده که خیلی‌ها این ظرفیت را در خود می‌بینند که بتوانند وضعیت را تغییر دهند، اما در خواب خرگوشی خود، خرابکاری‌های‌شان را یک «سراب» اطلاق می‌کنند.
از نظر آیت‌الله رئیسی، یکی از شاخص‌ها برای اعتماد به افراد کارنامه آنهاست؛ موضوعی که بارها در مناظرات انتخاباتی بیان شد و رئیسی از اهمیت کارنامه گفت. او بعدها عنوان کرد در انتخاب همکاران خود در دولت، کارنامه نقش مهمی ایفا می‌کند و کسانی می‌توانند در دولت او حضور یابند که کارنامه روشن و قابل دفاعی داشته باشند.
ولی پرسش این است که گزینه‌های «خودخوانده» وزارت نفت چه کارنامه روشنی از خود به یادگار گذاشته‌اند که اینگونه در رسانه‌ها و فضای مجازی دست و پا زده و حتی به تخریب رقبا روی آورده‌اند، به جلسات مختلف می‌روند، به هر کسی که با رئیس‌جمهور آتی سلام‌وعلیکی دارد مراجعه می‌کنند و بیش از آنکه خود را پرزنت کنند، سایرین را تخریب می‌کنند بدون آنکه بخواهند پاسخ دهند چه کارنامه‌ای از خود به یادگار گذاشته‌اند.
این افراد در جلسات خصوصی از وزیر فعلی نفت انتقاد می‌کنند، ولی جسارت طرح یک انتقاد ساده از او را در فضای رسانه‌ای و رسمی ندارند، به جعل تاریخ و داستان‌سرایی مشغولند و از خود چهره‌ای می‌تراشند که گویی عاقبت بخیری صنعت نفت با دستان با کفایت آنهاست که رقم می‌خورد.
ماجرا ساده‌تر از آن چیزی است که پیچیده شده؛ مدیرانی که اغلب در دولت گذشته بدون عبور از فیلترهای خاص نظام صنعت نفت، یک شبه معاون وزیر و مدیر ارشد شدند، عملکردی وحشتناک از خود به جا گذاشتند و، چون در هشت سال گذشته به درستی کنار گذاشته شدند ادعای رسالت دارند. نمی‌گویند در دوران مدیریتشان، چگونه میلیون‌ها دلار از منافع کشور بر باد رفت و وقتی به نهادهای شبه‌دولتی رفتند، «هیچ» کمترین خروجی‌ای بود که رقم زدند.
حالا این‌ها با «کارنامه‌سازی» برای خود سعی در القای این دروغ دارند که اگر آنان و امثال آن‌ها در نفت حضور داشتند، زنگنه می‌توانست تصمیمات بهتری بگیرد، هرچند حضورشان در کنار وزیر نفت، ویرانه فعلی را با خاک یکسان می‌کرد.
مخلص کلام آنکه بیش از ۱۰ نام در فضای مجازی برای وزارت نفت شنیده می‌شود که بیشترشان هم می‌گویند هیچ طمعی برای وزارت ندارند، اما برای رسیدن به صندلی وزارت همه کار کرده و می‌کنند، بدون آنکه بخواهند فکر کنند برای رسیدن به چه مسئولیت سنگینی خون به پا کرده‌اند، در «رئیسی‌دوستی»، از یکدیگر سبقت می‌گیرند و خود را معتمد فردی می‌دانند که قول نفت را از او گرفته‌اند. شاید اگر پستی به آن‌ها نرسد، فتنه‌ای به پا کنند، بس بزرگ، شبیه داستان طلحه و زبیر…!
به قول امیرکلام علی (ع) که فرمود: الرئاسةُ، عَطَبٌ. (ریاست، مایه نابودی است).
2323
آخرین دیدگاه