ترجمه کتاب «نارتنامه»، به زبان فارسی، رونمایی شد. این اثرِ حماسی، مربوط به مردم اوستیای شمالی و جنوبی است که ریشهای ایرانی دارند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نخستین نشست از سلسله برنامه «شبهای فرهنگ و هنر ایران» با عنوان «پهلوانان اساطیری در ایران و اوستیا» به همراه رونمایی از ترجمه فارسی کتاب «نارت نامه»، به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در فدراسیون روسیه در کتابخانه ادبیات خارجی مسکو برگزار شد.
این برنامه به علت شرایط کرونایی با دعوت از تعداد محدودی از علاقهمندان به فرهنگ و هنر ایرانی و سخنرانی مجازی مقامات و اساتید دانشگاه از ایران و اوستیا برگزار و به صورت آنلاین از شبکههای اجتماعی مختلف مانند کانال یوتیوب کتابخانه ادبیات خارجی مسکو پخش شد.
کاظم جلالی، سفیر جمهوری اسلامی در فدراسیون روسیه، یکی از سخنران این مراسم بود که به تفاهمنامه چند سال پیش میان دانشگاه اوستیای شمالی و دانشگاه علامه طباطبایی اشاره کرد و گفت: «ترجمه این اثر در راستای همان تفاهمنامه انجام شده است. «نارت نامه» مصداقی از نزدیکی فرهنگ ایران و روسیه است.»
او با اشاره به حماسه سرایی «نارتنامه» و «شاهنامه» به ویژگیهای پهلوان و قهرمان راستین پرداخت و افزود: «پهلوانان و قهرمانان یکی از عناصر بزرگ قابل احترام در هر فرهنگ و تمدنی هستند البته قهرمانی و پهلوانی در نارت نامه و شاهنامه از مولفهها و ویژگیهای ممتازی برخوردارند.»
باریس باریسوویچ جانایِف، معاون رئیس دولت جمهوری اوستیای شمالی هم در این مراسم گفت: «ایران و اوستیا روابطی تاریخی و بیش از چند قرن دارند و ترجمه «نارتنامه» تصدیقی است بر این روابط تاریخی. این اثر میتواند منبع تحقیقی مهمی برای حیطه گستردهای از محققان ایران و روسیه برای سالهای طولانی باشد.»
آسالن آرکادیِویچ تسوسییِ، وزیر روابط ملی جمهوری اوستیای شمالی نیز در این مراسم اشاره کرد: «امروز برنامههای آموزشی زیادی بین دانشگاه دولتی اوستیایی شمالی و دانشگاه علامه طباطبایی در جریان است و ترجمه این اثر یکی از این همکاریهاست.»
وی گفت: «ما در مورد همکاریهای اقتصادی و تجاری بین ایران و اوستیای شمالی ابزارهایی داریم که میتواند چشمانداز خوبی برای دو طرف باشد. «نارت نامه» میتواند نخی باشد که دو ملت را به هم متصل کند. تردیدی ندارم که ترجمه فارسی نارت نامه، مشتاقان خودش را پیدا خواهد کرد و ما هم در سال جاری، ترجمه شاهنامه را به زبان اوستایی شمالی آغاز خواهیم کرد.»
حسین سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبائی نیز در ادامه این مراسم گفت: «هرچقدر هم که تعاملات اقتصادی، فنی و سیاسی میان ایران و روسیه افزایش پیدا کند اما تا زمانی که روح و اندیشه فرهنگی دو ملت به هم نزدیک نشود روابط دو کشور پایدار نخواهد ماند.»
وی ادامه داد: «همکاران من در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاههای روسیه از جمله اوستیای شمالی عزمشان را برای یک رابطه نزدیکی فرهنگی و دانشگاهی جزم کردهاند. در این راستا، یکی از متون تاریخی ادبیات جهان به فارسی ترجمه شده است. برای ما متون نارت نامه و شاهنامه فقط داستانهای پهلوانان نیستند بلکه برای ما اسطورههایی هستند که گویی وجدان نهفته در تمدن بشری و نوعی لایه پنهان درون فرهنگ ملتهاست.»
در ادامه، قهرمان سلیمانی، رایزن پیشین فرهنگی ایران در روسیه با اشاره به سرچشمههای داستانهای اساطیری، ویژگیهای مشترک این آثار از جمله توجه به آغاز شکلگیری ملتها را برشمرد و گفت: «حماسه «نارت نامه»، اثری است که بسیار دیر به رشته تحریر درآمده لیکن بن مایههای تاریخی در روایت آن محفوظ مانده است.»
تامِرالن تایمورازوویچ کامبولوف، مدیر گروه یونِسکو در دانشکده دولتی تربیت معلم اوستیا نیز گفت: «با جرات میگویم مردم مناطق زاگرس ایران و مرکزی قفقاز، قدمتی چند هزار ساله در تاریخ بشریت دارند.»
وی با بیان اینکه نیاکان ما در صدها سال گذشته روابط دیرینه فرهنگی و اقتصادی داشتند، افزود: «ترجمه «نارت نامه» از چندین سال پیش شروع شد و انتشار این کتاب بسیار ارزشمند است و برای ترجمه این اثر مشکلات بسیار زیادی وجود داشت که توانستیم آنها را با همکاری با مترجمان ایرانی پشت سربگذاریم.»
در پایان مراسم نیز مترجمان ایرانی این اثر که عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی هستند، درباره ویژگیهای ترجمه نارت نامه سخن گفتند و پس از آن اعضای گروه موسیقی سنتی «آئین» استان همدان که به منظور شرکت در نهمین جشنواره بینالمللی موسیقی فولکلور داغستان به روسیه سفر کردهاند به اجرای قطعاتی از خیام، حافظ و مولوی پرداختند.
کتاب «نارتنامه» دربردارنده روایتهای اساطیری و افسانهها و حماسههای قوم نارت است که توسط موسی عبدالهی و مریم مرادی از اعضای هیأت علمی دانشگاه طباطبائی و با همکاری دانشگاه دولتی اوستیای شمالی از زبان آسی به زبان فارسی ترجمه شده است. حماسه نارت، اساسیترین حماسه اسطوره آمیز مردم اوستیاست که ریشهای ایرانی دارند و الان در دو بخش شمالی (جمهوری اوستیا) و جنوبی (کشور آلانیا) اسکان دارند.
۵۷۵۷
آخرین دیدگاه