چند روز پیش بود که کمیته مرکزی حزب کمونیست و شورای دولتی چین، دیدگاه های خود را پیرامون حمایت از توسعه با کیفیت بالای استان «حه جیانگ» به منظور ساخت یک منطقه نمایشی برای رفاه مشترک بیان کردند؛ این روند نشان می دهد که بدنبال پیروزی همه جانبه سال گذشته میلادی (2020) این کشور در نبرد با فقر، حزب کمونیست و دولت چین ارتقاء سطح رفاه مشترک برای همه مردم را در صدر اولویت های خود قرار داده اند.
راه حاکمیت در یک کشور از طریق تامین رفاه و ثروت برای مردم آن کشور آغاز می شود؛ از بین بردن فقر و ارتقاء معیشت مردم را می توان از اهداف مورد نظر تمام کشورهای جهان توصیف کرد اما آنچه چین در پی آن است، رفاه مشترک است چرا که چین در مسیر سوسیالیسم حرکت می کند.
رفاه مشترک در عین حال که هدف اصلی مارکسیسم و یکی از نیازهای اساسی سوسیالیسم محسوب می شود، از زمان های دور، ایده آل اصلی مردم چین بوده است.
بیش از 2 هزار سال قبل، «کنفوسیوس» متفکر بزرگ چینی گفت: «مردم از کمبود و فقر احساس ناراحتی نمی کنند بلکه از نابرابری و ناآرامی است که ناراحتند.»
رسیدن به رفاه مشترک در کشوری با جمعیت یک میلیارد و چهار صد میلیون نفری یک اقدام بزرگ و بی سابقه محسوب می شود و در عین حال یک وظیفه تاریخی پیچیده و دشوار است. نقطه مقابل رفاه مشترک، فقر مشترک و دودستگی و جدایی است.
در مسیر دستیابی به رفاه مشترک، چین مسیر پیچیده ای را طی کرده که به طور جدی، اشتیاق به کار و بهره وری تولید مردم این کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است.
«دنگ شیائوپینگ» مهره اصلی گروه رهبری نسل دوم حزب کمونیست چین صراحتا عنوان کرده است که فقر، سوسیالیسم نیست. ماهیت سوسیالیسم آزاد سازی نیروهای تولیدی، توسعه نیروهای تولیدی، از بین بردن استثمار، حذف شکاف و دودستگی و تامین نهایی رفاه مشترک مردمی است.
«دنگ شیائوپینگ» به منظور از بین بردن عقب ماندگی های ناشی از فقر در چین، یک ایده استراتژیک را مطرح کرد و گفت: اجازه بدهید اول از همه برخی مردم و برخی مناطق ثروتمند شوند و بعد ثروتمندان به فقرا کمک کنند و در نهایت رفاه مشترک حاصل گردد.
انجام اصلاحات و گشایش به مدت بیش از 40 سال در چین با دستاوردهای چشمگیری همراه بوده است؛ برخی افراد بر این باورند که هدف اصلی و اولیه آنها در رسیدن به ثروت محقق گشته است و دستاوردهای چشمگیری در زمینه کمک ثروتمندان به فقرا نیز به دست آمده است. یک نمونه معمولی در این رابطه، مکانیسم فقرزدایی منحصر به فرد چین و همکاری بین شرق و غرب برای نابودی فقر و کمک های مشابه در این زمینه است.
بر اساس این مکانیسم، مناطق ساحلی شرقی چین که از نظر اقتصادی توسعه یافته محسوب می شوند، از توسعه مناطق غربی حمایت می کنند و نقش مهمی در کمک به این مناطق جهت رهایی از فقر به عمل می آورند و در آنِ واحد، راه حل های چین را برای تامین هدف جهانی مقابله با فقر ارائه می دهند.
در روند توسعه اقتصاد بازاری، گسترش شکاف بین غنی و فقیر و ایجاد دودستگی امری اجتناب ناپذیر تلقی می گردد؛ دودستگی و دو قطبی شدن ثبات اجتماعی را تحت تاثیر خود قرار می دهد و بر توسعه کلی جامعه و رفاه کشور تاثیر می گذارد.
در رونق بی سابقه امروز اقتصاد متکی بر اینترنت، رفتار انحصاری چند غول اینترنتی مورد انتقاد جهان قرار گرفته است؛ چین در گذشته تحقیقات ضد انحصاری را علیه غول های اینترنتی داخل این کشور و خارج از آن و با هدف حفظ نظم بازاری و ارتقاء رقابت عادلانه و جلوگیری از دو قطبی شدن و دودستگی آغاز کرده است.
تحقق رفاه مشترک هدف محوری توسعه آتی چین محسوب می شود؛ «شی جین پینگ» رهبر چین تاکید کرده است که رسیدن به رفاه مشترک نه تنها یک موضوع اقتصادی است بلکه یک مسئله مهم سیاسی نیز برای بنیاد حاکمیتی حزب کمونیست چین محسوب می شود.
آنچه در این بین ضرورت دارد، بررسی جامع نیازها و امکانات و پیروی از قانون توسعه اقتصادی و اجتماعی به صورت گام به گام و حل و فصل آگاهانه و فعالانه مشکلاتی مانند شکاف منطقه ای، شکاف بین شهر و روستا و شکاف درآمدی و افزایش مداوم احساس کسب سود در مردم و شادی و امنیت ملت است.
در اول جولای سال جاری میلادی، حزب کمونیست چین صدمین سالگرد تاسیس خود را جشن خواهد گرفت؛ این حزب در حالی در تقاطع تاریخی دو سده ای تشکیل حزب کمونیست و تاسیس جمهوری خلق چین قرار گرفته که سفر جدید این کشور به سمت ساخت جامع یک کشور سوسیالیستی مدرن آغاز گشته است. چین جایگاه خود را در این مسیر حفظ خواهد کرد و به سختکوشی طولانی مدت خود برای حرکت رو به جلو در مسیر تحقق بخشیدن به هدف رفاه مشترک ادامه خواهد داد.
آخرین دیدگاه