درحالیکه مدارس شبانه روزی بومیان به طور نمادین و ظاهری، جهت کمک به ملحق شدن کودکان بومی به جامعه تاسیس شده اما هدف واقعی از برپا کردن این مدارس، از بین بردن تاثیرات فرهنگی و مذهبی بومی ها بر کودکان آنها و نابود کردن فرهنگ بومیان قاره آمریکای شمالی بوده است به طوری که کودکان بومی آمریکای شمالی به اجبار و زور به این مدارس شبانه روزی برده می شدند، درحالیکه از مکالمه به زبان مادری آنها و یا انجام فعالیت های فرهنگی محروم بودند و در عین حال هدف آزار و اذیت های فیزیکی واقع می شدند و حتی به قتل می رسیدند.
گزارش ارائه شده سال 2015 کمیسیون آشتی و حقیقت کانادا نشان می دهد که در فواصل دهه 1840 تا دهه 1990 میلادی، حداقل 150 هزار کودک بومی آمریکای شمالی وارد مدارس شبانه روزی مخصوص شده و بیشتر آنها هدف آزارهای جسمی، تجاوز جنسی و کار اجباری قرار گرفته اند و درحالیکه تاکنون مرگ 4 هزار و 100 کودک بومی در این مدارس تائید شده است اما احتمال دارد موارد بسیار بیشتری از مرگ و میر این کودکان وجود داشته باشد که هنوز کشف نشده است.
چنین اتفاقی در آمریکا نیز رخ داده است. در سال 1879 میلادی بود که اولین مدرسه شبانه روزی برای کودکان بومی در آمریکا تاسیس شد در حالیکه این کودکان، برای حضور در این مدارس از پوشیدن لباس های سنتی خود و یا داشتن مدل موی خاص خودشان محروم و مجبور به استفاده از اسامی انگلیسی بودند.
شاید اینطور تصور شود که این مورد مربوط به دوران بسیار دور در تاریخ می شود و صحبت کردن درباره آن بی اهمیت باشد اما واقعیت این است که آخرین مدرسه شبانه روزی بومیان کانادا در سال 1996 میلادی تعطیل شد و این برهه تاریخی چندان هم دور نیست.
تقریباً همزمان با انتشار خبر کشف بقایای 215 کودک بومی در کانادا بود که انتشار توئیتی از سوی وکیلی کانادایی به نام «برین اوئلت» (Breen Ouellett) به سوژه داغ خبری تبدیل شد؛ این وکیل کانادایی در توئیت خود نوشت که ممدکاران اجتماعی در بریتیش کلمبیا، 10 سال گذشته کودکان بومی زیر 10 سال را مجبور کرده اند تا برای نصب دستگاه های عقیم سازی به بیمارستان بروند!
این وکیل کانادایی در ادامه توئیت خود نوشته است که این مطلب را هنگام بررسی پرونده های مربوط به مفقود شدن و کشتار زنان بومی در چند سال گذشته کشف کرده است.
اگرچه صحت این موضوع هنوز تائید نشده است، اما انتشار این توئیت باز هم توجه جهانیان را به تاریخ سیاه عقیم سازی اجباری زنان بومی در کانادا جلب کرد.
کانادا سابقه ای طولانی در عقیم سازی اجباری زنان بومی دارد. مقامات کانادایی از اوایل قرن بیستم، زنان بومی را به بهانه «ناتوانی ذهنی» مجبور به عقیم سازی می کردند و حتی قانونی تحت عنوان قانون عقیم سازی جنسی در استان های «آلبرتا» و «بریتیش کلمبیا» اجرایی شد. هر چند این قانون در دهه 1970 میلادی لغو گردید اما این دوره تاریک از تاریخ یک واقعیت حذف نشدنی محسوب می شود که نمی توان آن را پاک کرد.
مدارس شبانه روزی بومیان و عقیم سازی زنان بومی صرفا جنبه های کوچک و کمتر شناخته شده از تاریخ غم انگیز بومیان آمریکای شمالی محسوب می شود آن هم در حالیکه جهان، با تاریخ قتل عام بومیان آمریکای شمال به عنوان قسمتی از تاریخ آمریکای شمالی بیشتر آشناست!
این نوع نسل کشی ها باعث شد که جمعیت سرخ پوستان آمریکایی از 5 میلیون نفر در سال 1492 میلادی به 250 هزار نفر در آغاز قرن بیستم برسد که به معنای نابودی 95 درصدی جمعیت سرخ پوستان آمریکایی است. از طرف دیگر، جمعیت بومیان کانادا نیز از 98 درصد از جمعیت کل آن در طول بیش از 100 سال گذشته به کمتر از 5 درصد رسیده و روندی کاهشی داشته است.
اگر «امپراتوری پنبه» آمریکا که در جریان آن «کار اجباری» بردگان سیاه پوست در این کشور شکل گرفت را در نظر بگیریم، می توانیم «چهار گناه» آمریکا و کانادا علیه بومیان و اقلیت های بومی قاره آمریکای شمالی را جمع بندی کنیم که عبارتند از: نسل کشی، نابودی فرهنگی، عقیم سازی اجباری و کار اجباری!
صبر کنید!
این کلمات چقدر آشنا هستند!
مطمئنید که این گناهان در مورد شین جیانگ چین نیست و در حال صحبت درباره آمریکا و کانادا هستید؟!
در جواب باید گفت که قطعا اشتباه نشده است و این موارد، واقعیات جاری در آمریکا و کاناداست و نه شین جیانگ چین.
سیاستمداران کانادایی و آمریکایی درحالیکه خود گرفتار این چهار گناه هستند، دیگران را نیز شبیه خود می دانند و سناریوی «کشتار، نابودی فرهنگی، عقیم سازی اجباری و کار اجباری» را بر گردن چین می اندازند و درصددند تا با دروغ پردازی و شایعه پراکنی و جعل اخبار، چین و شین جیانگ را بدنام کنند.
این حقیقتا یک درام مضحک است و چیزی خنده دار تر از آن وجود ندارد چرا که جمعیت قوم اویغور چین که به اصطلاح غربی ها هدف کشتار دسته جمعی قرار گرفته اند، در طول ده سال با رشدی 2 میلیون و 540 هزار نفری همراه بوده است!
آخرین دیدگاه