هفته گذشته بعد از اعلام نهایی تایید صلاحیت‌شدگان داوطلبان دور سیزدهم «انتخابات» ریاست جمهوری، حسن روحانی در جلسه هیئت دولت برای بررسی مجدد رد صلاحیت‌شدگان نامه‌های جداگانه به رهبری و شورای نگهبان نوشت. رهبری در جلسه ویدئویی اخیر با نمایندگان مجلس از تصمیم شورای نگهبان قاطعانه دفاع کرد و از طرف دیگر شورای نگهبان هم هیچ واکنشی به نامه روحانی نشان نداد. به همین منظور انصاف نیوز نوشتن نامه روحانی به رهبری و شورای نگهبان را با ناصر ایمانی و صادق زیباکلام مطرح کرده است تا فایده نوشتن این نامه را بررسی کند.
ایمانی: نامه روحانی به رهبری می‌توانست محرمانه نوشته شود
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا درباره فایده‌ی نوشتن نامه حسن روحانی به رهبری و شورای نگهبان بعد از رد صلاحیت‌های داوطلبین انتخابات ریاست جمهوری به انصاف نیوز می‌گوید: «آقای روحانی نظرشان را در قالب نامه به رهبری نوشتند و رهبری هم نظر ایشان را تایید نکردند. نه تنها جناب آقای روحانی بلکه شخصیت‌های دیگر هم نامه نوشتند، ولی رهبری صلاح ندانستند و آن را انجام ندادند. حالا اینکه نامه با چه قصدی نوشته شده است، ما با قصد آن کاری نداریم. فرض را براین می‌گیریم که شاید آقای روحانی برای اینکه افراد بیشتری تایید صلاحیت شوند این نامه را نوشتند، اما بالاخره رهبری این نامه را تایید نکردند.
نوشتن این نامه از جهت اینکه بتواند اقدامی روی آن صورت بگیرد طبیعتا فایده نداشت و رهبری هم تایید نکردند. در مسئله سیاسی از جهت اینکه دولت بخواهد قیافه‌ای بگیرد تا من خواهان تایید صلاحیت افراد بیشتری هستم بله نوشتن این نامه فایده داشت. از لحاظ اجرایی این نامه اثری نداشت.»
همچنن این فعال سیاسی درباره نوشتن نامه به شورای نگهبان هم می‌گوید: «علنا نوشتن نامه به شورای نگهبان هیچ فایده نداشت. به خاطر اینکه شورای نگهبان، بررسی‌های خود را انجام داده و ۷ نفر را تایید کرده است. قاعدتا شورای نگهبان کار خود را به پایان رسانده است. ممکن بود تنها راهی که وجود داشت این بود که رهبری بخواهند کاری انجام دهند که ایشان هم صلاح ندانستند.»
ایمانی افزود: اینکه دولت با وجود بی تاثیر بودن نوشتن این نامه دست به همچین کاری زد، دولت در تلاش بود تا قیافه آزادی خواهی و تایید نکردن برخی از رد صلاحیت افراد را به خود بگیرد. اما قطعا تاثیر اجرایی بر شورای نگهبان نداشت و فقط می‌توانست بر رهبری داشته باشد. اگر واقعا دولت به دنبال حل این مسئله بود می‌توانست نوشتن این نامه را رسانه‌ای نکند و کاملا به شکل محرمانه به رهبری نوشته شود. وقتی این نامه رسانه‌ای می‌شود تردید‌هایی درباره اهداف این نامه به وجود می‌آید. اگر نامه به صورت محرمانه نوشته می‌شد حداقل این شائبه به وجود نمی‌آمد که دولت به دنبال کار سیاسی نبوده است. باز هم می‌توانست در محرمانه نوشته شدن این نامه تاثیری به وجود نیاید و رهبری هم ترجیح دادند دخالتی در تصمیمات شورای نگهبان انجام نداده و حکم حکومتی صادر نکنند.
زیباکلام: تنها فایده این نامه کسب اعتبار برای روحانی بود
صادق زیباکلام فعال سیاسی اصلاح طلب و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران نیز درباره این موضوع می‌گوید: «هرچه فکر می‌کنم تا ببینم نوشتن این نامه با توجه به اینکه ایشان یقینا می‌دانند تصمیم رهبری عوض نخواهد شد، چه اثری می‌توانست داشته باشد چیزی به ذهنم نمی‌رسد. مثلا رهبری نمی‌آیند درباره‌ی تایید صلاحیت علی لاریجانی و اسحاق جهانگیری حکم حکومتی بدهند؛ بنابراین در اینجا سوال پرسیده می‌شود انگیزه او از نوشتن این نامه چه بود؟ در پاسخ باید بگویم شاید می‌خواهد مقداری در این روز‌های آخر زمامداری، تصویر بهتری از خود به یادگار بگذارد.»
او همچنین در تحلیل اینکه برخی می‌گویند اگر نامه به صورت محرمانه نوشته می‌شد می‌توانست فایده حداقلی داشته باشد هم می‌گوید: «اگر واقعا قرار بود مشکلی حل شود و برخی افراد مثل جهانگیری و لاریجانی صلاحیتشان تایید شود، آقای روحانی قطعا نامه را به صورت محرمانه می‌نوشتند و سعی می‌کردند به اشکال دیگری این مسئله را با رهبری حل کنند. شکلی که نامه نوشته شد بیشتر نشان دهنده رفع تکلیف بوده و صرفا آقای روحانی برای خالی نبودن عریضه یک کاری انجام داده است وگرنه ایشان می‌دانند اگر شانسی وجود داشت که رهبری نظرشان را تغییر دهند قطعا این نامه را به صورت محرمانه می‌نوشتند و باعث می‌شد رهبری مقابل آقای روحانی عقب نشینی کنند. تنها انگیزه‌ی نوشتن این نامه از سوی روحانی به رهبری این بود که با رد صلاحیت‌ها مخالف است و می‌خواهد به نوعی برای خودش اعتباری کسب کند و بنابراین نوشتن این نامه هیچ فایده‌ای برای او نداشت.»
آخرین دیدگاه