براساس قانون انتخابات، اگر هیچ‌یک از نامزدها در انتخابات نتوانند به بیش از ۵۰درصد رای لازم برای پیروزی دست یابند، دو نامزدی که رای بیشتری داشته باشند، به مرحله دوم خواهند رسید.
این اتفاق بی‌سابقه نیست. در سال ۸۴ مرحوم هاشمی و محمود احمدی‌نژاد به دور دوم رسیدند و با اینکه رای هاشمی در دور اول بیشتر بود، او در دور دوم مغلوب رقیب شد.
حالا ۲۵درصد مخاطبان خبر فوری احتمال می‌دهند در این دوره هم ممکن است اتفاق مشابهی رخ دهد. به خصوص اگر نامزدهای همسو به نفع هم کنار نروند، احتمال دارد پراکندگی آرا، کار انتخابات را به مرحله دوم بکشاند.
در این دوره براساس تخمین‌های موجود، حدود ۴۰درصد از واجدان شرایط در انتخابات شرکت می‌کنند. یعنی حدود ۲۴ تا ۲۵میلیون نفر. بنابراین نامزد پیروز در دور اول، دست‌کم ۱۲ تا ۱۳ میلیون رای نیاز دارد.
اگر فرض کنیم که هر ۷ کاندیدا در عرصه انتخابات ماندگار شوند و کسی به نفع دیگری انصراف ندهد، آن وقت شاید آرا بین نامزدها تقسیم شود.
جریان اصولگرایی با در نظر گرفتن نتایج سال ۹۶، حدود ۱۶میلیون رای دارد. اگر از میان ۳ اصولگرای حاضر در این انتخابات، به جز آیت الله رئیسی و سعید جلیلی، هر یک تنها یک میلیون رای کسب کنند و سعید جلیلی هم ۲ تا سه میلیون رای به خود اختصاص دهد، آن وقت ابراهیم رییسی با حدود ۱۰ میلیون رای، نمی تواند در مرحله اول پیروز شود.
با فرض رای منسجم اصلاح‌طلبان به همتی یا مهرعلیزاده، ممکن است یکی از این دو نامزد، بتواند ۸ میلیون رای به دست آورده و به‌عنوان نفر دوم، با رئیسی به دور دوم برود.
بنابراین اینکه انتخابات در دور نخست تمام شود یا به مرحله بعد برود، بستگی به انصراف‌های دقیقه ۹۰ دارد. ماندن قاضی زاده هاشمی و سعید جلیلی تا پایان رقابتها در گود انتخابات، کار رئیسی برای پیروزی قاطع را مشکل خواهد کرد.
شما در این‌باره چه فکر می‌کنید؟ در ادامه کامنت بگذارید و نظر بدهید.
آخرین دیدگاه