برای نخستین‌بار فقط چند روز قرار بر گشایش خانه موزه گذاشتند، آن هم به صورت محدود و برای گروه‌های کمتر از ۱۰ نفر به منظور رعایت پروتکل‌های بهداشتی، تا «خانه موزه اخوان ثالث» در روزهای پایانی هفته میراث فرهنگی فعالیتی هرچند کوچک و محدود داشته باشد.
کار مرمت و تجهیز اولیه خانه موزه «اخوان ثالث» درست در روزهای نخست شیوع ویروس کرونا به پایان رسید اما در طول این مدت زمان به جز برای اجرای یکی دو برنامه کوچک موفق به بازگشایی نشده، هرچند متولیانش هنوز اعتبار و زمان برای افتتاح کامل خانه موزه این شاعر مطرح معاصر نیاز دارند.
خیابان زرتشت غربی، کوچه خجسته شاهد زندگی ۱۲ سال پایانی عمر اخوان ثالث بوده که بعد از درگذشت این شاعر و زندگی چندساله خانواده در این خانه یادگار پدر، خانه به عنوان کتابخانه اخوان ثالث در فهرست آثار ملی به ثبت می‌رسد و مدتی بعد توسط شهرداری تهران خریداری می‌شود تا به خانه موزه اخوان ثالث تبدیل شود.
هرچند در طول سال‌های گذشته علاقه‌مندان به این شاعر پیگیر وضعیت خانه او بودند و نبود همین امکانات و اقدامات مورد نیاز برای تبدیل خانه به موزه، این فرصت را برای درک زندگی ساده این شاعر از علاقه‌مندانش گرفته بود، اما دست‌کم بعد از گذشت این سال‌ها، حالا هرچند با وسایلی اندک از اخوان ثالث مانند مبلمان، میز ناهارخوری، بخاری، گاز آشپزخانه و تعدادی از کتاب‌ها که در بخش‌های مختلف قرار گرفته‌اند، خانه موزه را راه انداخته‌اند.
حالا مهدی دُرخواه – سرپرست خانه موزه اخوان ثالث – به ایسنا می‌گوید: میراث فرهنگی خانه مهدی اخوان ثالث را همراه با چند بنای تاریخی دیگر مانند خانه سیمین و جلال در سال ۱۳۸۲ در فهرست آثار ملی کشور ثبت کرد و چند سال بعد شهرداری تهران آن را خرید تا سرانجام سال ۱۳۹۷ در اختیار شرکت توسعه فضاهای فرهنگی قرار گرفت و اقدامات مرمتی برای ساماندهی خانه و تبدیل آن به خانه – موزه اخوان ثالث آغاز شد.
او با بیان این‌که اقدامات مرمت خانه تا اسفند ۱۳۹۸ به سرانجام رسید و خانه موزه آماده افتتاح شد، اظهار می‌کند: متاسفانه در همان زمان، شیوع کرونا باعث شد تا از همان ابتدای کار، درِ خانه بسته بماند و قاعدتا تا زمان اعلامِ شهرداری تهران برای بازگشایی موزه‌های زیر نظر این نهاد تعطیل خواهد بود.
دُرخواه با اشاره به این‌که در حال حاضر تعدادی از وسایل شخصی خانه و بیشتر کتاب‌های اخوان ثالث در معرض نمایش در این خانه موزه قرار گرفته‌اند، ادامه می‌دهد: در مرحله نخست این خانه با عنوان کتابخانه مهدی اخوان ثالث در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و حتی تا سال ۱۳۸۵ نیز خانواده اخوان در این خانه زندگی می‌کردند، همچنین وسایلی مانند کیف‌دستی، دوربین عکاسی، ماشین ریش‌تراشی، برگه‌های دست‌خط وی و حتی کمد لباس‌های او در اختیار این خانه موزه است که برای نمایش آن‌ها در ویترین‌های مخصوص نیازمند اختصاص یک ردیف بودجه مناسب هستیم که در صورت اختصاص می‌توان کار آماده‌سازی و تجهیز موزه را به طور کامل انجام داد. متاسفانه به دلیل نبود بودجه، در حال حاضر حتی اعتباری برای تهیه بروشور موزه در اختیار نداریم.
او با اشاره به این‌که اگر خانواده اخوان ثالث همکاری بیشتری با خانه موزه داشته باشند، می‌توان به وجه موزه‌ای این خانه بیشتر پرداخت، می‌گوید: با استفاده از اسناد و تصاویر موجود تلاش کردیم تا وسایل موجود در خانه در زمان حیات این شاعر را مانند گذشته خریداری کنیم. مانند خرید ماشین لباسشویی با همان مارک و مدل در گذشته، یا بخاری قدیمی موجود در طبقه دوم که مشابه آن برای طبقه پایین نیز تهیه شد. از سوی دیگر مواردی مانند کابینت‌ها نیز شبیه به گذشته بازسازی شدند.
دُرخواه با بیان این‌که این خانه در حدود سال‌های ۹۲ تا ۹۳ در اختیار ستاد گردشگری شهرداری تهران قرار گرفته بود، می‌افزاید: این خانه در آن زمان به یک مکان اداری تبدیل شد که فضای داخلی آن با تغییراتی مواجه می‌شود و حتی در خانه نیز تعویض شده بود که بعد از در اختیار گرفتن خانه توسط مرکز گسترش فضاهای فرهنگی شهرداری تهران، خانه بر اساس اسناد موجود به وضعیت سابق و اصالت گذشته خود برگشت.
خانه مهدی اخوان ثالث که گفته می‌شود در دوره پهلوی دوم ساخته شده است، در طبقه همکف و یک طبقه بالای آن بنا شده و هر دو نقشه‌ای یکسان دارند؛ نشیمن، پذیرایی رو به جنوب، اتاقی شمالی، راهرویی که در ضلع شرقی واقع است و در انتها پلکانی دسترسی به دو طبقه را فراهم می‌کند. طبقه اول مخصوص خانواده بوده و از اتاق کار آقای شاعر در طبقه همکف جدا بوده است، همین تفکیک‌بندی را در طبقه اول خانه نیز می‌توان دید.
آخرین دیدگاه