در بریتانیا ۷۰ درصد پروازها را ۱۵ درصد از جمعیت ثروتمند کشور انجام می دهند، و ۵۷ درصد جمعیت اصلا به خارج سفر نمی کنند.
درخواست هایی برای اعمال نوعی تعرفه بر پروازهای مکرر – نوعی مالیات که هرچه بیشتر پرواز کنید افزایش می یابد – مطرح شده است.
گروه "صلح سبز" از چنین مالیاتی حمایت می کند و همچنین خواستار منع برنامه "مایل های هوایی" است چون می گوید پرواز بیشتر را تشویق می کند. برنامه های مایل های هوایی براساس میزان پرواز به مشتری امتیاز می دهد.
فعالان معتقدند که مالیات بر پروازهای مکرر با استقبال عمومی مواجه خواهد شد چون بار آن فقط بر دوش ثروتمندانی که بیشترین پروازها را انجام می دهند سنگینی خواهد کرد.
"مجمع شهروندان بریتانیا" سال پیش از این اصل حمایت کرد.
در بریتانیا کمیته مشاوره دولت در زمینه تغییر اقلیم اعمال چنین تعرفه ای برای پروازهای مکرر را توصیه کرده است.
تحقیقاتی که به سفارش گروه کمپین اقلیم به نام "پاسیبل" انجام شده حاکیست که در آمریکا، فقط ۱۲ درصد مردم دو سوم پروازها را انجام می دهند.
تحقیقات گروه "پاسیبل" (ممکن) حاکیست که الگوهای پرواز مکرر در سایر کشورهای غنی هم دیده می شود:
کانادا: ۲۲ درصد جمعیت مسئول ۷۳ درصد پروازهاست
هلند: ۸ درصد جمعیت مسئول ۴۲ درصد پروازهاست
چین: ۵ درصد خانوارها ۴۰ درصد پروازها را انجام می دهند
هند: یک درصد خانوارها ۴۵ درصد سفرهای هوایی را انجام می دهند
اندونزی: ۳ درصد خانوارها مسئول ۵۶ درصد پروازها هستند
آلتیا وارینگتون از گروه پاسیبل گفت: "این گزارش نشان دهنده همین نابرابری در اطراف جهان است – اقلیت کوچکی از مسافران هوایی سهمی نامتوازن از پروازها دارند."
"درحالی که فقیرترین جوامع از آثار گرمایش رنج می برند، فواید زندگی کربن‌زا فقط نصیب گروه اندکی می شود. خیلی از مردم سفر می کنند. اما تعداد اندکی از افراد صاحب امتیاز هستند که اغلب پرواز می کنند."
جان ساوِن مدیر صلح سبز به بی بی سی گفت: "مالیات بستن بر پروازهای مکرر فکر خوبی است – اما همچنین باید فکری برای برنامه های موسوم به ایرمایلز (مایل های هوایی) بکنیم که به کسانی که زیاد پرواز می کنند پاداش می دهد تا بیشتر پرواز کنند. این رفتار در زمانی که با بحران اقلیمی روبرو هستیم زننده است و باید متوقف شود."
آخرین دیدگاه