یک شکایت شایع افراد عرق کردن شدید صورتشان به خصوص هنگام عصبی و مضطرب شدن است.
غدد عرق وظیفه مهمی به عهده دارند: آنها به حفظ دمای بدن شما به خصوص در آب‌وهوای داغ و هنگام ورزش کردن کمک می‌کنند. پزشکان هنگامی عرق کردن بدن بیش از حد نیاز شما و آزارنده می‌شود، اصطلاح «هیپرهیدروز» را برای آن به کار می‌برند.
تعریق مفرط یا هیپرهیدروز ممکن است موضعی باشد یعنی در یک بخش بدن رخ دهد، مثلا زیر بغل، کف دست‌ها و پاها یا پیشانی. همه این مناطق پوست دارای میزان بالایی از غدد عرقی هستند.
میلیون‌ها سال در انسان‌ها یک سازوکار محافظتی تکامل یافته است تا با خطرها رویاروی شوند یا از آنها پرهیز کنند و به این سازوکار پاسخ «ستیز یا گریز» می‌گویند. غدد عرقی در هماهنگی با این پاسخ «ستیز یا گریز» فعال می‌شوند. هنگامی عصبی هستید، همچنین ممکن است احساس تنش عضلانی کنید یا سرعت ضربان قلب و سرعت تنفس‌تان بالا برود.
پزشکان در مواجه با بیماران دچار هیپرهیدوز ابتدا به دنبال علل پزشکی برای آن می‌گیرند، برای مثال عرق کردن در افراد که دچار اختلال‌های هورمونی مانند پرکاری تیروئید هستند، افزایش می‌یابد. اگر پزشکتان عرق کردن زیادتان به یک بیماری خاص پزشکی مربوط نداند، احتمال در ابتدا پیشنهاد می‌کند از محلول‌ها یا ژل‌های ضدتعریق که در داروخانه‌ها موجود هستند، استفاده کنید. اگر دچار عرق کردن زیاد صورت هستید، به دنبال ضد تعریق‌های حاوی آلومینیوم کلراید باشید که به طور خاص ذکر می‌شود خطری برای پوست صورت ندارند.
اگر ضدتعریق‌های موضعی مشکلتان را حل نکنند یا باعث تحریک پوستی شوند، پزشکتان ممکن است تزریق «سم بوتولینوم» یا «بوتاکس» را پیشنهاد کند. این ماده که به عنوان یک داروی زیبایی برای برطرف کردن چین‌وچروک‌های صورت به کار می‌رود، می‌تواند با مهار کردن اعصابی که غده‌های عرق را تحریک می‌کنند، عرق کردن شما را کاهش دهد.
اگر در ملاقات با اشخاص دچار اضطراب می‌شوید، عرق کردن شدیدتان ممکن است اضطرابتان را بیشتر کند. اگر بتوانید عرق کردن‌تان کنترل کنید، ممکن است اعتماد به نفس‌تان تقویت شود و در موقعیت‌های اجتماعی کمتر دچار اضطراب شوید. اما اضطراب در موقعیت‌های اجتماعی ممکن است حتی هنگامی که عرق کردن شدید متوقف می‌شود، باقی بماند. در این مورد بهتر است با یک متخصص بهداشت روانی مشورت کنید. روانپزشک ممکن است انجام «رفتاردرمانی شناختی» یا مصرف دارو یا هر دوی آنها را برای مهار اضطرابتان پیشنهاد کند.
اگر اضطرابتان فقط در موقعیت‌های خاصی بروز می‌کند، پزشکتان ممکن است دوز کمی از داروهای «مسدودکننده گیرنده بتا» مانند پروپرانولول را برای مصرف پیش از آن موقعیت تجویز کند. این دارو دستگاه عصبی سمپاتیک شما را مهار می‌کند و باعث کاهش تعریق می‌شود.
اگر دچار اضطراب اجتماعی فراگیر هستند، روانپزشکتان ممکن است داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند سرترالین (زولوفت)، پاروکستین (پاکسیل) و فلوکسیتن (پروزاک) برایتان تجویز کند. این دارو باعث می‌شوند احساس اضطرابتان کم شود و به نوبه خود کمتر عرق کنید.
badoorbinakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه