سیاسی/ مجلس هفت ماه از آغاز به کار مجلس نیروهای انقلابی می گذرد، برخلاف شعارها و ادعاهای نمایندگان این دوره از مجلس، می توان گفت عملکرد آنها بر خلاف آن چیزی است که با تکیه بر آن مجلس دهم را زیر باد انتقاد گرفته بودند.
با وجود شرایط سخت اقتصادی که به واسطه تحریم ها بر مردم تحمیل شده، مجلسی های دوره یازدهم اقدام واضح و عملیاتی برای مدیریت این وضعیت نکرده و صرفا در کلام و به قولی در تذکرهای شفاهی و کتبی اقدام کرده اند، مواردی که جز نمایش و رساندن صدای خود از تریبون مجلس به مردم اثری ندارد.
در این میانه دستورکار صحن علنی مجلس در یک ماه گذشته به اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری معطوف شده است و شائبه مهندسی شدن انتخابات ۱۴۰۰ از سوی قوه مقننه در رسانه ها و فضای مجازی موج جدیدی از انتقاد را به راه انداخته است.
با اتمام این اصلاحیه، نمایندگان به جای آنکه سراغ طرحی اقتصادی و مرتبط با معیشت مردم بروند اصلاح قانون انتخابات شوراهای شهر و روستا را در دستور کار آوردند که بعد از تصویب کلیات برای بررسی بیشتر آن را به کمیسیون ارجاع دادند.
چهارشنبه ۲۴دیماه مجلس روز بدون خروجی را پشت سر گذاشت، جز بررسی کلیات طرح اصلاح قانون انتخابات شوراهای شهر و روستا، تصویب تحقیق و تفحص از شرکت فولاد مبارکه اصفهان مصوبه ای نداشته و بیش از یک ساعت از زمان صحن علنی به قرائت تذکرات کتبی نمایندگان به مسئولان اجرایی اختصاص یافت و در واقع آخرین نشست با کمترین خروجی سپری شد.
باید گفت این تنها وقت مجلس نیست که هدر میرود بلکه به لحاظ مالی برگزاری هر نشست علنی هزینه ای بر دوش کشور دارد که وقتی بدون خروجی و اثرگذاری بر مسائل اصلی مردم برگزار و به اتمام می رسد، باید گفت برپا نشدن آن مفیدتر و پر سود تر از تشکیل آن خواهد بود.
در سال 93 مجلس حدود 28501 دقیقه جلسه علنی داشته است و هر دقیقه مجلس حدود 17 میلیون و 800 هزار تومان برآورد شد، در سال 95 خبرگزاری تسنیم برآوردی از هزینه صحن علنی ارائه کرد به این گونه که هزینه هر یک دقیقه از جلسات علنی مجلس، حدود 22 میلیون و 250 هزار تومان و هر یک ساعت، حدود یک میلیارد و 335 میلیون تومان و هر نشست علنی حدود 5 میلیارد و 335 میلیون تومان برآورد شد.
برای برآورد هزینه برگزاری هر جلسه مجلس در سال 99 باید نگاهی به بودجه قوه مقننه در این سال می انداختیم، آنطور که در ردیف فصل قانونگذاری قانون بودجه سنواتی آمده است، عملکرد اعتبارات هزینهای مجموعه قانونگذاری کشور در سال 98، 622 میلیارد و 717 میلیون تومان بوده که این رقم در سال 99 به 827 میلیارد تومان رسید. یعنی اعتبارات هزینهای دستگاه قانونگذاری ایران با رشد 33درصدی در بودجه مواجه بوده است. اعتبار تملک دارایی دستگاه در سال 99 به 132میلیاردو 515 میلیون تومان میرسد. این یعنی بودجه تملک سرمایهای در سال 99 نسبت به سال 98، حدود 117 درصد رشد یافته و مجموع اعتبارات دستگاه قانونگذاری بالغ بر 956 میلیارد تومان بوده است.
بنابراین هزینه هر یک دقیقه جلسات علنی مجلس در سال جاری بالغ بر 33 میلیون، هر یک ساعت 2 میلیارد تومان یعنی مجلس برای هر یک روزی که جلسه علنی برگزار میکند، با محاسبه میانگین ۴ ساعت برای هر جلسه غیرعلنی در روز، رقمی در حدود 8 میلیارد تومان هزینه میکند. حالا اگر قرار باشد هر جلسه یک ساعت به قرائت تذکر کتبی نمایندگان به مسئولین اختصاص پیدا کند هرساله رقم بالایی هدر می شود.
این هزینه هرچند برای حل مشکلات کشور ناچیز است اما اگر در طول سال این موارد رعایت شود رقم قابل توجهی خواهد بود، ضمن اینکه مردم از مجلس انتظار اقدام نظارتی و قانونگذاری اثرگذار هستند نه اینکه در یک نشست علنی ۱۹۶ تذکر کتبی کماثر خوانده شود صرفا با این هدف که اسم نماینده مجلس از رادیو و تریبون پارلمان به گوش مردم حوزه انتخابیه برسد و بر سبد رای دوره آینده مجلس تاثیرگذار باشد!
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه