مشخص است که وضعیت کرونا در عراق همانند آتش زیر خاکستر است و نباید گمان داشت که بدون رعایت پروتکل‌ها و محدودیت‌های اجتماعی می‌توان بر بیماری مسری و خطرناکی مانند کووید۱۹ غلبه کرد.
به گزارش خبر فوری، با افزایش شیوع کرونا در ایران، بسیاری آمار پایین کشورهایی مثل عراق و افغانستان و حتی یمن و سوریه را به عنوان موفقیت در مهار کرونا مطرح می‌کنند. این آمار پایین در این مناطق در حالی ارائه می‌شود که کمترین شیوه‌ها و پروتکل‌های بهداشتی در این کشورها رعایت نمی‌شود. حالا بسیاری می‌پرسند چگونه آمار کرونا در ایران اینقدر بالا است و در عراق و سوریه اینقدر پایین است؟
برای فهم مناسب این نکته بهتر است تمرکز خود را بر یکی از این کشورها قرار دهیم. عراق کشوری است که شاید اطلاعات پزشکی در آن بهتر از سوریه و یمن ثبت شده باشد؛ از این جهت قابلیت بحث بیشتری دارد.
عراق و راز ابتلای پایین
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت عراق، در روز ۱۵ نوامبر ۲۴۱۹ نفر به کرونا مبتلا شدند. این تعداد نسبت به آمار روز قبلش پایین‌تر است. اوج بیماری در عراق در روز ۲۳ سپتامبر بود که ۴۷۲۴ نفر بیمار جدید روزانه به ثبت رسیدند. بعد از آن نمودار بیماری روند نزولی پیدا کرد.
اگر به این آمار دقت کنیم، به نظر می‌رسد وضعیت عراق خوب است. اما همه چیز در ظاهر اعداد خلاصه نمی‌شود. بد نیست ابتدا نگاهی به نقشه اپیدمی کرونا در جهان داشته باشیم.
با نگاه به نقشه بالا متوجه می‌شویم که میزان شیوع کرونا در کشورهای آفریقایی و خاورمیانه پایین‌تر است. اما چرا؟ آیابهداشت در این مناطق بیشتر رعایت می‌شود تا آلمان و فرانسه؟ مسلما نه. یک فرضیه ممکن است این باشد که اصولا سیستم رهگیری و ثبت بیماران کرونایی در این کشورها وجود نداشته یا به صورت محدودی موجود باشد.
مشخص است که تعداد بالای کیت‌های آزمایشی، ارزان بودن کیت‌ها، تعداد زیاد مراکز آزمایش و بیمارستان در مناطق مختلف و به خصوص فرهنگ مراجعه به بیمارستان و مراکز تشخیص، اصلی‌ترین عامل در نزدیک شدن تعداد بیماران کرونایی ثبت شده به عدد واقعی است. اما در کشورهای فقیر و آشفته اصولا چنین سیستمی وجود ندارد. در این کشورها هم تعداد کیت‌ها کم است و هم آزمایش بسیار گران است. مشخص است که یک کشاورز نیجریه‌ای یا یک روستایی یمنی هم دسترسی به آزمایشگاه ندارد، هم توان مالی تامین هزینه را ندارد و هم از فرهنگ و دانش کافی برای لزوم چنین آزمایشی محروم است.
به نظر می‌رسد که نمونه عراق نیز مشمول چنین نظریه‌ای باشد. بیایید نگاهی به جدول شیوع روزانه کرونا در مناطق مختلف عراق داشته باشیم:
بررسی جدول بالا که مربوط به ۸ ژوئن است، نشان می‌دهد که استان‌های اربیل، بغداد، سلیمانیه و نجف بیشتر از سایر مناطق عراق بیمار کرونایی داشته اند. در مقابل استان‌های الانبار، صلاح‌الدین، دیالی، ذی‌قار، قادسیه و چند ایالت دیگر تعداد کمتری بیمار جدید ثبت کرده‌اند.
محتوای این جدول تقریبا در روزهای اخیر نیز تکرار شده و تقریبا همین پراکندگی را ثبت کرده است.
بررسی بالا نشان می‌دهد که استان‌های مهم و ثروتمند عراق که دسترسی بیشتری به مراکز بهداشتی دارند و اصولا از ثبات سیاسی و اقتصادی بیشتری برخوردارند، تعداد مبتلای بیشتری داشته‌اند. استان بغداد که پایتخت عراق است و نیز اربیل که منطقه‌ای خودمختار و کردنشین است که ثروت بسیار زیادی هم دارد از این جمله اند.
در مقابل، منطقه الانبار، قادسیه و ذی‌قار و صلاح‌الدین هم به شدت محرومند و هم تا چند وقت پیش درگیر جنگ با داعش بوده‌اند.
اعداد واقعیت را نشان می‌دهند
نمی‌توان انکار کرد که دولت عراق برای کنترل کرونا اقداماتی انجام داده است. مهم‌ترین این اقدامات، بستن مرزهای کشور به روی زوار در ایام اربعین، افزایش تعداد آزمایش‌ها و به خصوص ممنوعیت سوگواری دسته‌جمعی برای فوت شدگان بود که این آخری در میان عراقی‌ها یک سنت به حساب آمده و بسیار مهم است.
مع‌الوصف بعید است همه این پروتکل‌ها به درستی رعایت شده باشند. مشاهدات برخی خبرنگاران خارجی نشان می‌دهد سوگواری‌های طولانی مدت و شلوغ همچنان ادامه دارد و اصولا زدن ماسک به خصوص در بین روستاییان و ساکنان شهرهای کوچک امری غریب است.
اوضاع نسبتا بد عراق را می‌توان از گزارش نیروهای خارجی حاضر در این کشور فهمید. طبق گزارش پایگاه نیروهای آمریکایی حاضر در عراق، تعداد مبتلایان در این کشور زیاد است. نیروهای آمریکایی از مقامات ارتش خواسته‌اند تا بهتر شدن اوضاع، عراق را ترک کنند. این در حالی است که خود آمریکا بیشترین تعداد کرونایی را تا کنون ثبت کرده است.
بنابراین، مشخص است که وضعیت کرونا در عراق همانند آتش زیر خاکستر است و نباید گمان داشت که بدون رعایت پروتکل‌ها و محدودیت‌های اجتماعی می‌توان بر بیماری مسری و خطرناکی مانند کووید۱۹ غلبه کرد.
badoorbinakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه