نسبت جمعیت شهرنشین کشور از ۳۱.۴ در سال ۱۳۳۵ به ۷۴.۰ درصد در سال ۱۳۹۵ افزایش پیدا کرده است.
بنابر مطالعات جمعیت‌شناسی کاهش محسوس الگوی زندگی روستایی و الزامات الگوی شهرنشینی یکی از دلایل کاهش فرزندآوری در دهه‌های اخیر بوده است.
آخرین سرشماری نفوس و مسکن در آبان سال 1395 انجام شده است، آمار به دست آمده در این سرشماری نشان‌دهنده افزایش روند شهرنشینی در ایران است.
نمودار زیر تغییرات نسبت جمعیت روستایی و شهری کشور را از سال 1335 تا 1395 نشان می‌دهد؛ در سال 1335، 68.6 درصد جمعیت کشور در روستاها زندگی می‌کردند؛ نسبت مذکور از تقسیم تعداد جمعیت شهر یا روستا به کل جمعیت ضربدر 100 به دست می‌‌آید.
بر این اساس، در بازه زمانی مذکور جمعیت شهرنشین کشور از نسبت 31.4 درصد به 74.0 در سال 1395 افزایش پیدا کرده است؛ بنا بر مطالعات جمعیت‌شناسی کاهش محسوس الگوی زندگی روستایی و الزامات الگوی شهرنشینی یکی از دلایل کاهش فرزندآوری در دهه‌های اخیر بوده است.
گفتنی است که آخرین آمارهای منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران حاکی از رسیدن نرخ باروری به حدود 1.74 فرزند برای خانواده‌های ایرانی خبر می‌دهد و بنا بر آخرین آمار ثبت احوال در سال 1398 این شاخص 1.6 فرزند برای کل جمعیت مقیم کشور محاسبه شده است.
badoorbinakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه