سیاسی/ انتخابات 
هرچند هنوز شرایط جدید کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری در مجلس نهایی نشده، اما سوال اینجاست که آیا ورود یک نامزد 70 ساله به عرصه انتخابات و انتخاب احتمالی او، می تواند تامین کننده منافع کشور در سالهای بعد، به ویژه سالهای پایانی دولت باشد؟
رهبر انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب، شرایط پیشرفت کشور در این مقطع را تبیین کرده و همچنین بر شکل گیری یک دولت جوان تاکید کردند. این شرایط اما با روی کار آمدن یک کاندیدای 70 ساله چندان همخوان نیست. به ویژه آنکه چنین نامزدی در پایان دوره نخست 74 سال سن خواهد داشت و توان کافی برای پیشبرد مسئولیت های نفسگیر ریاست جمهوری را ندارد. چنین کاندیدایی حتی نمی تواند برای دوره بعدی نامزد شود و باید در همان 4 سال برنامه های خود را اجرایی کند که این خود برای تغییر سریع دولت در چهار سال بعدی مشکل آفرین است.
در سالهای اخیر مشکل دولت پیر را مردم به خوبی احساس کرده اند. وزرایی که در جلسات خوابشان می برد و یا به دلیل بیماری، مجبور به استعفا می شدند، دردی بر دردهای مدیریتی کشور افزود و ادامه این وضعیت، نه فقط موجبات ناکارآمدی دولت را فراهم می آورد، بلکه بی اعتمادی مردم به دولتمردانی را به دنبال خواهد داشت که به نظر می رسد قصد ترک کردن کرسی های قدرت را ندارند.
مجلس دهم با تصویب قانون منع به کارگیری بازنشستگان، کوشید تا مانع از تداوم فعالیت های مدیران پا به سن گذاشته در مجموعه های دولتی شود، با این وجود هنوز کم نیستند مدیرانی که با وجود سوابق کاری 40 ساله، باز هم می خواهند در مشاغلی حضور داشته باشند که انرژی اجرایی بالایی می طلبد.
به جز فرسودگی و خمودگی، شکل گیری دولت کهنسال از این ایراد برخوردار است که مدیران سن و سال دار، درک درستی از تحولات تکنولوژیک نداشته و نمی توانند در رقابت های پرشتاب کشورها برای دست یابی به فناوری های جدید، شانسی برای رهبری موثر تحولات داشته باشند.
اینکه در سالهای اخیر مدیران کهنسال در ایران اقدامی موثر برای استفاده از ظرفیت های فضای مجازی نکرده و با تصمیمات اشتباه، فرصت سوزی کرده اند، یکی از دلایلش، نشناختن فضای جدید فناوری و آینده ای است که تکنولوژی برای جهان رقم خواهد زد.
به این ترتیب به نظر می رسد نمایندگان مجلس باید با برنامه ریزی دقیق تر و توجه به همه این مسائل، مانع از آن شوند که بار دیگر دولتی پیر و خسته سکان اداره کشور را در دست گیرد. برای این امر، شاید کاهش سقف سن نامزدها از 70 به 65 سال بتواند اولا مشکل منع ثبت نام رئیس جمهور احتمالی در دوره دوم دولت خود را حل و فصل کند و ثانیا مانع از آن شود که دولت 70 ساله ها، کشور را با سلیقه نسلی اداره کند که عملا به سن بازنشستگی و خانه نشینی رسیده و درکی درست از مشکلات جوانان ندارند.
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه