غذاها، وسایل بازی، تیر و کمان، خمیر دندان و … مهمترین سوژه‌های ساخت آثار هنری اوست. هنرمندی که استعداد عجیبی در خلق آثار غول‌پیکر دارد و برای ساخت آثار هنری نیز از ساده‌ترین وسایل زندگی روزمره ایده می‌گیرد.
کلاس اولدنبرگ (Claes Oldenburg)، هنرمند سوئدی به واسطه ساخت تندیس‌ها و مجسمه‌های بزرگ در سطح شهرها در دنیای هنر شهرت یافته است. او که نقش مهمی در تقویت هنرهای مردمی و خیابانی داشته است، اغلب مجسمه‌های خود را در اندازه‌های غیرواقعی اما از اجسام عادی زندگی روزمره انسان‌ها می‌سازد.
اولدنبرگ که از مواد سخت چیزهای نرم و از مواد نرم چیزهای سخت می‌سازد از جمله مشهورترین هنرمندان پاپ آرت جهان به حساب می‌آید که متاثر از فرهنگ عامه و تجاری است. یکی از آثار معروف او مجسمه دو همبرگر آبدار است که تقریباً دوبرابر اندازه واقعی هستند. این همبرگرها که ممکن است در نگاه اول واقعی به نظر برسند در واقع از پارچه‌های ضخیم ساخته شده‌اند که با گچ رنگ‌شده سخت روی آنها پوشانیده شده است.
کلاس اولدنبرگ که در سال ۱۹۲۹ در استکهلم به دنیا آمد، فارغ‌التحصیل رشته مجسمه‌سازی است. او سال ۱۹۵۶ به نیویورک رفت و به دنبال آشنایی با گروهی از هنرمندان جوان از جمله «جیم داین»، «رد گرومز» و «آلن کاپروف» و همکاری با آنها در برخی از پروژه‌های هنری پا به عرصه هنر پاپ‌آرت گذاشت و دیگر هم جدا نشد؛ البته آثار او به‌نوعی با سایر هنرمندان پاپ‌آرت متفاوت است و وجه‌تمایزش نیز در رنگ‌های درخشان و اندازه‌های بسیار بزرگ، خلاصه می‌شود.
تمرکز اولدنبرگ در میانه دهه ۱۹۶۰ میلادی، روی پرفورمنس‌هایی بود که فرم دیگری از هنرهای نمایشی بودند و در خیابان‌ها و محله‌های فقیرنشین شهر نیویورک اجرا می‌شدند. طبیعتا تفاوت میان هنری که عرضه می‌کرد با آنچه آن زمان به عنوان هنر در میان جامعه پذیرفته شده بود، باعث شد که خیلی زود مورد توجه قرار بگیرد. هرچند تب تند هنرهای مردمی در سال‌های بعد خوابید، اما اولدنبرگ در مسیری که در آن گام نهاده بود ثابت قدم ماند و به خلق آثار هنری در سبک پاپ‌آرت ادامه داد و همچنان در نهمین دهه زندگی نیز دست از خلق آثار هنری برنداشته است.
به باور بسیاری از کارشناسان هنری، آنچه در آثار هنری اولدنبرگ توجه مخاطب را جلب می‌کند، سادگی است. او برای خلق مجسمه‌های عظیم‌الجثه‌اش سراغ موضوعات پیچیده و عجیب و غریب نمی‌رود تا شاید یادمان بیاورد که لذت بردن از ساده‌ترین موضوعات را در میان پیچیدگی‌های زندگی، فراموش نکنیم؛ لذت بستی خوردن از جمله همین حس‌های خوب است که در میان سختی‌های زندگی فراموشش کرده‌ایم. اولدنبرگ اما با قرار دادن یک بستنی قیفی وارونه روی سقف ساختمان یک مرکز تجاری در کلن تلاش کرد تا این موضوع را به یاد راهگذران بیاورد.
او در ادامه مسیر حرفه‌ای برخی از آثار معروفش را به کمک ون بروگن، همسرش خلق کرد که در سال ۲۰۰۹ از دنیا رفت. یکی دیگر از آثار مشترک او و همسرش که بسیار نیز مشهور است، «پل قاشق و گیلاس» است. از میان دیگر آثار مشترک این زوج هنرمند می‌توان به «بطری یادداشت‌ها»، «گیره لباس»، «پاک کن ماشین تایپ» و «چتر کروزوئه» اشاره کرد.
اولدنبرگ به‌خوبی توانست با بهرگیری از هنر، هم انسان را به اندیشه وا دارد و هم اینکه در عین خلق آثار انتقادی، حال جامعه را خوب کند. شاید خلق آثار غول‌پیکر و تعبیه آنها در مرکزی‌ترین نقاط شهر که توجه هر رهگذری را به خود جلب می‌کند، باعث شود که دیگر به‌راحتی از کنار موضوعات ساده زندگی گذر نکنیم. فرقی نمی‌کند، بستی یا یک وسیله بازی یا یک خوراکی، اولدنبرگ تلاش کرد بگوید همین لذت‌های کوچک فراموش‌شده، در پیچ‌وتاب‌های زندگی همچنان هستند، فقط ما آنها را از یاد برده‌ایم.
در ادامه نمونه هایی از آثار محیطی این هنرمند را مشاهده می کنید:
badoorbin.comakhbarazad.comمنبع : خبرفوری
آخرین دیدگاه